Εχουν οι ΗΠΑ στρατηγική για τη Μέση Ανατολή; Θεωρητικά η απάντηση είναι καταφατική, καθώς υπάρχει το σχέδιο εξομάλυνσης των σχέσεων της Σαουδικής Αραβίας και των χωρών του Κόλπου με το Ισραήλ, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν αρχίσει να γίνονται μη αντιστρέψιμα βήματα προς την κατεύθυνση συνολικής επίλυσης του Παλαιστινιακού στη φόρμουλα των δύο κρατών.
Ποια αξιοπιστία μπορεί να έχουν σήμερα τα παραπάνω μετά την εξαγγελία από τον Τραμπ της μετατροπής της Γάζας μετά την απομάκρυνση των κατοίκων της σε Ριβιέρα της Ανατολικής Μεσογείου;
Ο βασιλιάς Αμπντάλα της Ιορδανίας θα πρέπει να πέρασε δύσκολες ώρες προχθές στον Λευκό Οίκο σε τέτοιο σημείο ώστε ο πρόεδρος της Αιγύπτου Σίσι να προβληματίζεται αν θα πρέπει να αναβάλει την προγραμματισμένη για την επόμενη βδομάδα επίσκεψή του στην Ουάσινγκτον.
Η μετακίνηση του πληθυσμού της Γάζας και της Δυτικής Οχθης δεν είναι ανακάλυψη του Τραμπ, καθώς μετά τον Πόλεμο των Εξι Ημερών, τον Ιούνιο του 1967, η κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος πρότεινε τη μετατροπή της Ιορδανίας σε Παλαιστινιακό Κράτος.
Σήμερα η Σαουδική Αραβία δεν έχει κανέναν λόγο να συζητήσει το σχέδιο της κυβέρνησης Μπάιντεν για στρατηγικό άξονα με το Ισραήλ. Θεματοφύλακας των Ιερών Τόπων του Ισλάμ, το Ριάντ θα έχει να αντιμετωπίσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, τους κάθε λογής τζιχαντιστές αλλά και την εμπρηστική ρητορική Ερντογάν στον ρόλο του υποψήφιου χαλίφη.
Στην τελευταία συνάντηση Κλίντον, Αραφάτ και Μπάρακ στην Τάμπα της Αιγύπτου τον Ιανουάριο του 2001 ο πρωθυπουργός του Ισραήλ προειδοποίησε τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής ότι δεν θα υπάρξει μελλοντική κυβέρνηση διατεθειμένη να αναλάβει το κόστος της λύσης των δύο κρατών.
Τα παραπάνω δεν θα πρέπει να συμβάλλουν στην αντίστιξη του Μπάιντεν με τον Τραμπ, καθώς χωρίς την ανοχή-συνενοχή του Λευκού Οίκου δεν θα κρατούσε η σύγκρουση στη Γάζα δεκαπέντε μήνες.
Ολα τα βλέμματα στρέφονται προς τον Ερντογάν, ο οποίος με την πρόσφατη ανατροπή στη Δαμασκό έχει εκ των πραγμάτων βαρύνοντα λόγο στην αναζήτηση συνολικής λύσης στο Μεσανατολικό. Αυτό δεν οδηγεί την Τουρκία σε μονόδρομο σύγκρουσης με το Ισραήλ αλλά εναλλακτικά σε μια άτυπη κατανομή σφαιρών επιρροής στη Συρία.
Επί του παρόντος τόσο η Αγκυρα όσο και το Τελ Αβίβ τηρούν χαμηλούς τόνους, χωρίς όμως να μπορούν να κρύψουν τις μεγάλες τους προσδοκίες που βρίσκονται σε μετωπική σύγκρουση στη Συρία.
Γιώργος Καπόπουλος
