Macro

Γιώργος Καπόπουλος: Αλάσκα και Γριλανδία

Το 1867 οι ΗΠΑ εξαγόρασαν από τη Ρωσία τη Ρωσική Αμερική και τη μετονόμασαν σε Αλάσκα. Στην Αγία Πετρούπολη πανηγύριζαν για το ζεστό χρήμα που εισέρρευσε στα κρατικά ταμεία ενώ στην Ουάσινγκτον όλοι μιλούσαν για σπατάλη δημόσιου χρήματος σε μια άχρηστη εδαφική επέκταση.
 
Εκατόν είκοσι χρόνια μετά, το 1985, η Γριλανδία, υπερπόντια κτήση της Δανίας που είχε προσχωρήσει το 1973 στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αποχώρησε από την τότε ΕΟΚ των 10, μια λύση που υποτίθεται ότι θα μείωνε το κόστος διοίκησης μιας σχεδόν ακατοίκητης υπερπόντιας κτήσης.
 
Σήμερα ο Τραμπ, στην περίπτωση που ευοδωθεί η επιθετική εξαγορά, δεν πρόκειται να κατηγορηθεί για σπατάλη δημόσιου χρήματος.
 
Αν ποτέ υπάρξουν οίκοι αξιολόγησης της διπλωματικής δεξιότητας, είναι βέβαιο ότι θα βαθμολογήσουν γύρω στο μηδέν την ελαφρότητα της συμπεριφοράς των 10 που μπορούσαν με πολύ μικρό κόστος να διασφαλίσουν την ευρωπαϊκή προοπτική της Γριλανδίας και της Ισλανδίας.
 
Τη Γριλανδία ως στρατηγικής σημασίας χώρα δεν την ανακάλυψε ο Τραμπ καθώς εδώ και χρόνια η γεωπολιτική της υπεραξία έχει πολλαπλασιαστεί μαζί με τις υπόλοιπες χώρες του Αρκτικού Κύκλου.
 
Αν ο Καναδάς γίνει η 51η Πολιτεία των ΗΠΑ και η Γριλανδία αποκτήσει ένα καθεστώς παρόμοιο με αυτό του Πόρτο Ρίκο, τότε τον Αρκτικό θα τον μοιραστούν η Ουάσινγκτον και η Μόσχα.
 
Μια ματιά στον χάρτη φωτίζει την αδιαφορία της Ε.Ε. για τη Γριλανδία ως δηλωτική των προθέσεών της ως προς την προοπτική της περαιτέρω εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
 
Οι δηλώσεις Τραμπ για τη Γριλανδία, που είναι ευρωπαϊκό έδαφος, είναι προειδοποίηση προς τους 27 ότι η Ουάσινγκτον μετά την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο θα παρακάμπτει χωρίς προσχήματα την Ε.Ε., από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή.
 
Αλλωστε η συνάντηση Τραμπ-Μελόνι τι άλλο είναι παρά μήνυμα ότι για τον Λευκό Οίκο δεν θα υπάρχει θεσμική Ευρώπη αλλά ούτε καν ιεράρχηση των χωρών-μελών.
 
Ο πρώτος γ.γ. του ΝΑΤΟ Λόρδος Ισμεϊ είχε πει ότι η Ατλαντική Συμμαχία υπάρχει για να κρατά τις ΗΠΑ μέσα, τους Ρώσους έξω και τους Γερμανούς κάτω.
 
Ο Πούτιν δεν πρόκειται να δεχτεί το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία αν δεν εξασφαλίσει τη διατύπωση ενός συνολικού καθεστώτος ασφαλείας στην Ευρώπη με ισότιμη συμμετοχή της Ρωσίας.
 
Μια ματιά στις συναντήσεις Τσόρτσιλ, Ρούζβελτ και Στάλιν στην Τεχεράνη, τη Γιάλτα και το Πότσνταμ αναδεικνύει την απευθείας διαπραγμάτευση ΗΠΑ-Ρωσίας με παράκαμψη της Ευρώπης ως μια σταθερά των ισορροπιών της Γηραιάς Ηπείρου.
 
Γιώργος Καπόπουλος