Δεν απαιτείται ιδιαίτερη πολιτική οξυδέρκεια για να κατανοήσουμε την ουσία των 21 σημείων του σχεδίου Τραμπ-Νετανιάχου για τη δήθεν «ειρήνευση» της ήδη ισοπεδωμένης και αιματοβαμμένης Γάζας.
Οι εσκεμμένες ασάφειές του παγιδεύουν εκ των προτέρων τους πρόθυμους διαπραγματευτές των αραβικών εταίρων. Η ουσία είναι αλλού: ένα τέτοιο «σχέδιο» και ο τρόπος εκφώνησης και επιβολής του θα ήταν κυριολεκτικά αδιανόητα αν δεν είχαν προηγηθεί η ολοσχερής κατάρρευση και η έμπρακτη ακύρωση του όλου κανονιστικού πλαισίου του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συμβάσεων διασφάλισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αρχής γενομένης από το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών.
Διότι τελικά ο μέγας απών, ο τραγικός απών του σχεδίου Τραμπ-Νετανιάχου δεν είναι άλλος από αυτόν τον ίδιο τον παλαιστινιακό λαό! Ως να μην υπάρχει. Θρασύτατα και κυνικά, το σχέδιο Τραμπ-Νετανιάχου-Μπλερ λέει κατάμουτρα στους απεγνωσμένους Παλαιστινίους τούτο το φρικαλέο: για να αποφύγετε την εξ ολοκλήρου γενοκτονία σας από τα ισραηλινά στρατεύματα με τη συνδρομή μας, αποδεχτείτε την ανυπαρξία σας, αποδεχτείτε ότι δεν υπάρχετε, αποδεχτείτε ότι δεν υφίστασθε. Και ό,τι δεν υφίσταται, όχι μόνο δεν έχει δικαιώματα, αλλά δεν έχει ούτε το δικαίωμα να έχει δικαιώματα. Δεν έχετε άλλη επιλογή, γενοκτονία ή ανυπαρξία. Είστε ένας «άτακτος πληθυσμός νηπίων» υπό κηδεμονία. «Εμείς», δηλαδή Εγώ, ο Τραμπ, με τη συνεργασία δύο αναγνωρισμένων εγκληματιών πολέμου (Νετανιάχου και Μπλερ), θα αποφασίσουμε για τη μοίρα σας!
Η ωμή ισχύς του ηγεμόνα δεν ταπεινώνει μόνο έναν ολόκληρο λαό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ιστορικά, επιβάλλει ακόμα και την ιστορική ανυπαρξία του. Τον «σβήνει» από τον χάρτη της Μέσης Ανατολής. Αυτό ήταν και είναι το στίγμα της αποικιοκρατίας και της νεοαποικιοκρατίας. Η Γάζα ήταν και θα εξακολουθεί να είναι, ανεξαρτήτως της έκβασης του επαίσχυντου σχεδίου Τραμπ, ένα ανατριχιαστικό πειραματικό πεδίο νέων μεθόδων χειραγώγησης και καταστολής λαών και «περιττών» πληθυσμών, και τούτο με την ενεργή συνδρομή όλων των νέων τεχνολογιών – θανάτου και επικοινωνίας.
Οι μαζικότατες κινητοποιήσεις, ακόμα και οι γενικές απεργίες, στην Ευρώπη και ανά τον κόσμο, αλληλεγγύης και υποστήριξης προς τον παλαιστινιακό λαό μαρτυρούν ότι για τις κοινωνικές συνειδήσεις ξεπεράστηκαν εδώ τα όρια ανοχής απέναντι στην αυθαιρεσία, στην ωμή βούληση, βίας και τρομοκρατίας, του πιο ισχυρού. Ας ελπίζουμε…
