.1. Πρόκειται αναμφίβολα για μια μεγάλη νίκη του απεργού πείνας, των οικογενειών των Τεμπών και του κινήματος αλληλεγγύης. Μια νίκη του αγώνα για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.Η πλήρης δικαίωση του Ρούτσι αποδεικνύει ότι η αντίσταση μπορεί να αναγκάζει την εξουσία σε υποχωρήσεις,
2. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι ο Ρούτσι ζητούσε το αυτονόητο. Για αυτό το αυτονόητο έπρεπε να κάνει 22 μέρες απεργία πείνας απέναντι σε έναν ανάλγητο και αλαζονικό σύστημα εξουσίας. Αυτό το σύστημα εξουσίας που αντιμετωπίζει τις οικογένειες των Τεμπών ως πολιτικούς αντιπάλους.
3. Η ικανοποίηση του αιτήματος Ρούτσι εκθέτει την κυβέρνηση και την ηγεσία της δικαιοσύνης. Εκθέτει όλους αυτούς τους «ειδικούς» που έλεγαν αρχικά ότι δεν μπορεί να γίνει η εκταφή και στη συνέχεια ότι δεν μπορούν να γίνουν οι τοξικολογικές εξετάσεις γιατί θα καθυστερήσει η δίκη -ξαφνικά όλα μπορούν να γίνουν χωρίς να; καθυστερήσει η δίκη Εκθέτει επίσης τον μηχανισμό τον μηχανισμό των γαλάζιων τρολ που συκοφαντούσσε συστηματοκά τον αγώνα του Ρούτσι. Μα πάνω απ’ όλα εκθέτει όσους αρνούνταν για τόσο καιρό το αίτημά του και τον ανάγκασαν να βάλει σε ρίσκο την υγεία του για να βρει το δίκιο του.
4. Η νίκη του Πάνου Ρούτσι βαθαίνει την κρίση εμπιστοσύνης της κοινωνίας απέναντι στους θεσμούς, ιδιαίτερα τη δικαιοσύνη. Ποιος-α μπορεί να πιστέψει ένα σύστημα εξουσίας που δηλώνει κατηγορηματικά ότι κάτι δεν μπορεί να γίνει με τίποτα για το κάνει πολύ ε6κολα στη συνέχει, όταν στριμωχτεί πολιτικά; Ποιος-α μπορεί να πιστέψει ότι αποδίδεται αμερόληπτα η δικαιοσύνη όταν ένας πατέρας χρειάζεται να κάνει απεργία πείνας για να επιβεναιώσει την ακριβή αιτία θανάτου του παιδιού του καθώς και ότι ήταν όντως η σορός του που έθαψε; Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι υπάρχει ισονομία όταν μεθοδεύεται η παραγραφή και τη αθώωση των υπουργών, ενώ οι απλοί πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν καφικικό μηχανισμό συγκάλυψης και ψέματος όταν προσπαθούν να βρουν το δίκιο τους;
