Η Άνγκελα Μέρκελ χρειάστηκε να κρατήσει την ψυχραιμία της, όχι μόνο μια και δύο, αλλά αρκετές φορές αυτή την εβδομάδα. Οι εμφανίσεις της στην πρώην Ανατολική Γερμανία υπήρξαν σχετικά επεισοδιακές με σφυρίγματα, αποδοκιμασίες, βρισιές και συνθήματα εναντίον της, αφού τον τόνο στις περιοχές αυτές φαίνεται ότι δίνουν οι εθνικολαϊκιστικές δυνάμεις της ακροδεξιάς «Εναλλακτική για τη Γερμανία». Η γερμανίδα καγκελάριος δεν σταμάτησε ούτε τροποποίησε ιδιαίτερα τις προγραμματισμένες προεκλογικές ομιλίες της, αλλά είναι εμφανές ότι το κόμμα της, όπως και οι συγκυβερνώντες σοσιαλδημοκράτες, έχουν σοβαρά προβλήματα στα νέα γερμανικά κρατίδια τρεις δεκαετίες μετά την επανένωση, που είχε γίνει τότε δεκτή με ένα ντελίριο ενθουσιασμού. «Η Ανατολή φαίνεται να χάνεται», όπως σχολιάζουν αρκετοί γερμανοί δημοσιογράφοι και όπως έχει φανεί άλλωστε και σε πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις σε επίπεδο ομόσπονδων κρατιδίων.
Το γεγονός αυτό δεν αναμένεται μόνο ότι θα επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα της 24ης Σεπτεμβρίου, αφού αυτή τη στιγμή η ακροδεξιά διεκδικεί με αξιώσεις ακόμα και την τρίτη θέση. Είναι ενδεικτικό και της αδυναμίας του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος να ενσωματώσει στο «γερμανικό όνειρο» τα νέα κρατίδια. Οι διαφορές στο βιοτικό επίπεδο και στη νοοτροπία παραμένουν και είναι ευθύνη και της κυρίας Μέρκελ ότι δεν κατάφερε να τις εξαλείψει. Και αν το Βερολίνο έχει πρόβλημα να ολοκληρώσει την εσωτερική ενοποίηση πώς μπορεί να καταφέρει να προωθήσει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την οποία κάποτε είχε κάνει σημαία του ο Χέλμουτ Κολ; Είναι κι αυτός ένας ακόμα τομέας, που αποδεικνύει την αδυναμία της ισχυρότερης δύναμης στην Ευρώπη να ηγηθεί μιας διαδικασίας, που θα αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες και θα βοηθήσει την ιδέα της ολοκλήρωσης προς όφελος των λαών, την οποία στα λόγια επαγγέλονται αρκετοί ευρωπαίοι πολιτικοί.
Η κυρία Μέρκελ πάντως μοιάζει να έχει αποδεχτεί την «απώλεια της Ανατολής», αφού σε εθνικό επίπεδο συνεχίζει να προηγείται, με περίπου 15 εκατοστιαίες μονάδες, του αντιπάλου της Μάρτιν Σουλτς. Από τη μεριά του, ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός φαίνεται να έχει αποδεχτεί την προοπτική της μη αναστρέψιμης ήττας και επιδίδεται σε μια σαφή προσπάθεια περιορισμού των ζημιών. Στο στόχαστρό του έχει βάλει τους αναποφάσιστους, που θεωρητικά παραμένουν αρκετοί, και προσπαθεί με την πλειοδοσία λόγων σε κάποια ζητήματα να κερδίσει την προσοχή και την εμπιστοσύνη τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ιδιαίτερα σκληροί τόνοι που επέλεξε να χρησιμοποιήσει εναντίον της Τουρκίας αυτή την εβδομάδα, απειλώντας με πάγωμα την ενταξιακή της διαδικασία και αναγκάζοντας το «σύντροφό» του, υπουργό Εξωτερικών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, να πρέπει να δώσει κάποιες διευκρινίσεις στους ομολόγους του ΥΠΕΞ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αναμέτρηση χωρίς αντιπάλους
Ωστόσο, στην πολυαναμενόμενη τηλεμαχία της περασμένης Κυριακής, ο κ. Σουλτς επέλεξε να αποφύγει την όξυνση, κάνοντας δώρο μια μάλλον ήσυχη και ανέμελη βραδιά στην κα Μέρκελ, που έτσι κι αλλιώς προτιμά να συνεχίσει ως το τέλος με την τακτική της «ήρεμης δύναμης». Και που, με βάση τις εκτιμήσεις, ήταν η κερδισμένη του ντιμπέιτ, έστω και στα σημεία. Κάποιοι σχολίασαν ότι το περιβοήτο duell (αναμέτρηση) μετατράπηκε σε duet (ντουέτο), αφού η συμφωνία τους στα περισσότερα θέματα ήταν οφθαλμοφανής και απροσδόκητη. Μάλιστα ο σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος ουσιαστικά ζήτησε συγγνώμη για κάποιες σκληρότερες εκφράσεις, που είχε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν εναντίον της καγκελαρίου.
Για πολλούς ο κύριος Σουλτς απλά ελπίζει να μην… χάσει με μεγαλύτερη διαφορά από το 2013 και να μπορέσει να διεκδικήσει μια θέση στην επόμενη κυβέρνηση συνασπισμού των δύο «μεγάλων». Ακόμα και συντηρητικές εφημερίδες τον ειρωνεύονταν αυτές τις ημέρες, ότι σε αντίθεση με ό,τι έπραξε στη Βρετανία ο Τζέρεμυ Κόρμπιν -που κατόρθωσε να μειώσει σημαντικά τη σε βάρος του διαφορά στις τελευταίες εκλογές, όπου και ξεκίνησε από το -20, με μια ρηξικέλευθη κοινωνική ατζέντα- ο Σουλτς παρέμεινε μέχρι το τέλος στα ρηχά…
Την τιμή της σοσιαλδημοκρατίας προσπάθησε να σώσει και πάλι ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος στην αποχαιρετιστήριο σύνοδο της γερμανικής Βουλής «αποκάλυψε» ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μέχρι και πριν από λίγους μήνες δεν είχε εγκαταλείψει το σχέδιό του για έξωση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Σχέδιο στο οποίο, όπως πρόσθεσε, ευτυχώς δεν συναίνεσε η Άνγκελα Μέρκελ. Ισως να ήταν αυτό και ένα μήνυμα προς την καγκελάριο ότι οι σοσιαλδημοκράτες θα ζητήσουν, για να συνεργαστούν και πάλι μαζί της, την αποχώρηση του, 75χρονου πλέον, γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Δημήτρης Σμυρναίος
Πηγή: Η Εποχή
