Θα πάνε όμως 50 ευρώ κάθε μήνα στην τσέπη των εργαζομένων; Προφανώς όχι. Μάλιστα 9 από αυτά θα πάνε στην εφορία, γιατί – δυστυχώς – η πλειοψηφία των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης δεν καλύπτεται από το αφορολόγητο. Η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη τον πληθωρισμό και την ανάγκη αύξησης των εισοδημάτων που αυτός συνεπάγεται, εφαρμόζει εμμέσως ένα πάγιο αίτημα του ΔΝΤ για διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέσω της αύξησης της επιβάρυνσης στα χαμηλά εισοδήματα.
Αν τους πει κάποιος ότι θα πρέπει να αλλάξει αυτό και οι εργαζόμενοι με κατώτατο μισθό να μην πληρώνουν φόρο, η απάντηση θα είναι η γνωστή: δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος. Βέβαια δημοσιονομικός χώρος υπάρχει για να έχουμε 5% φόρο στα μερίσματα, φόρο στις επιχειρήσεις χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ελαφρύνσεις στα μεγάλα εισοδήματα και τη μεγάλη περιουσία.
ΥΓ: Δεν μπορώ να μην σχολιάσω και τους πανηγυρισμούς ότι αυξάνεται και ο μισθός στο δημόσιο τομέα για να υπάρχει ισότητα μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Βέβαια με περίεργο ορισμό της ισότητας όταν στο δημόσιο τομέα λαμβάνουν 2 μισθούς λιγότερους σε ετήσια βάση, που σημαίνει ότι ο κατώτατος μισθός στο δημόσιο σε ετήσια βάση είναι περίπου 14% λιγότερο από τον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα.
