Η χώρα, κατά την εκτίμηση του πρωθυπουργού, είναι περικυκλωμένη από εξωτερικούς εχθρούς που ενδεχομένως να οργανώνουν επιχειρήσεις αποσταθεροποίησής της. Αυτό προκύπτει αν διαβάσεις πίσω από τις γραμμές του τηλεοπτικού μηνύματός του. Οπότε θα είναι ολέθριο λάθος που θα βλάψει τα εθνικά συμφέροντα αν ξεκινήσει μια διαδικασία απαξίωσης της ΕΥΠ, στην οποία προΐσταται ο ίδιος από το καλοκαίρι του 2019. Ποιοι είναι οι εξωτερικοί εχθροί δεν μας είπε, προφανώς για να μη δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο. Μπορούμε όμως να υποθέσουμε ότι αναφερόταν στον προαιώνιο αντίπαλο του έθνους, την Τουρκία, η οποία θέλει το κακό μας, ενώ εμείς είμαστε σταθερά με το Διεθνές Δίκαιο.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια εξωτερικός εχθρός ήταν και το γειτονικό κρατίδιο που εμείς το λέγαμε Σκόπια και οι περισσότερες χώρες το είχαν αναγνωρίσει με το τότε συνταγματικό όνομά του, σκέτο Μακεδονία. Η Συμφωνία των Πρεσπών έλυσε το θέμα, παρά το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση είχε δεσμευτεί, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, ότι θα άλλαζε τη συμφωνία και πρωτοκλασάτα στελέχη της παράταξης έταζαν στον Τσίπρα και τον Κοτζιά ειδικά δικαστήρια με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης συναγελάζεται με την ηγεσία της Βόρειας Μακεδονίας, η κυβέρνησή του πίεσε τους Γάλλους να μην επιμείνουν στις ενστάσεις τους για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση και οι μπαρουτοκαπνισμένοι μακεδονομάχοι του κόμματός του, που διαδήλωναν παρέα με τον ακροδεξιό συρφετό, τώρα σφυρίζουν αδιάφορα, την αποκαλούν Βόρεια Μακεδονία, συναντιούνται με τους ομολόγους τους υπουργούς της διπλανής χώρας και πραγματοποιούν επίσημες επισκέψεις στα Σκόπια.
Μήπως είναι εξωτερικός εχθρός η Αλβανία; Ετσι κι έτσι. Η κυβέρνησή της θέλει να ενταχθεί στο δυτικό στρατόπεδο, κάνει τα πάντα για να το πετύχει, αλλά τα περί Μεγάλης Αλβανίας που διακινούν διάφοροι κύκλοι του πολιτικού προσωπικού της, δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε. Σίγουρα εξωτερικός εχθρός είναι η Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Το λέμε εμείς ως προβλέψιμοι σύμμαχοι των ΗΠΑ, το λένε με κάθε επισημότητα και οι Ρώσοι. Εδώ τελειώνουμε με τους εξωτερικούς εχθρούς.
Μήπως υπάρχουν και εσωτερικοί εχθροί; Κάπου κάπου «ξεφεύγουν» τέτοιες ανοησίες από ορισμένους φλύαρους υπουργούς, κυρίως αυτούς με ακροδεξιό παρελθόν και με πλούσιες επιδόσεις στο άθλημα της ακούραστης βλακείας, που νομίζουν ότι ο κομμουνισμός σε όλες τις εκδοχές του καραδοκεί για να αρπάξει την εξουσία και να επιβάλει το μοντέλο της Βόρειας Κορέας. Αλλά και ο πρωθυπουργός λέει περίπου τα ίδια με άλλα λόγια. Οπως έχει δηλώσει πολλές φορές, αυτός που σήμερα απειλεί τη δημοκρατία είναι ο λαϊκισμός. Αρα το καθεστώς οφείλει να προστατεύσει τον εαυτό του και την ιδιοκτησία του, δηλαδή τη χώρα.
Για την υπεράσπιση της πατρίδας και της δημοκρατίας είναι υποχρεωμένη η κυβέρνηση να μετέλθει όλα τα μέσα. Θα «παγιδεύει» πολιτικούς, δημοσιογράφους και όποιον κατά την κρίση της κινείται περίεργα και ύποπτα. Τον ένα δημοσιογράφο τον παρακολουθούσε γιατί έψαχνε την πίσω αυλή των τραπεζών, τον άλλο δημοσιογράφο γιατί ασχολείται με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που τους καθοδηγεί ο Ερντογάν (να λοιπόν η συνεργασία εξωτερικού και εσωτερικού εχθρού) και τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ γιατί… τρέχα γύρευε. Πιστεύει ότι έπραξε το καθήκον της και απορεί για τις επιθέσεις που δέχεται. Κάποια μικρά λαθάκια στους χειρισμούς από τους υφισταμένους του πρωθυπουργού δεν μπορούν να ακυρώσουν τις αγνές προθέσεις της.
Κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι εργαλειοποιεί (τι λέξη κι αυτή!) την υπόθεση των υποκλοπών. Αιφνιδιάστηκε δυσάρεστα με τη σκληρή κριτική που άσκησαν για ωμή παραβίαση του Συντάγματος στον πολιτικό προϊστάμενο της ΕΥΠ γνωστοί καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου (Κοντιάδης, Σωτηρέλης, Χρυσόγονος) που δεν ανήκουν στο ρεύμα του ακροαριστερού λαϊκισμού. Επεσε από τα σύννεφα ακούγοντας τον Ευάγγελο Βενιζέλο -υπεράνω υποψίας για φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ- να υποστηρίζει ότι στη συγκεκριμένη βρόμικη ιστορία υπάρχουν και ποινικές ευθύνες, να ζητάει από τον πρωθυπουργό να αναλάβει με καθαρό τρόπο τις πολιτικές ευθύνες του και να μην κρύβεται πίσω από κούφια επιχειρήματα του τύπου «ήταν νομικά σωστή η ενέργεια, αλλά πολιτικά λανθασμένη». Κλονίστηκε όταν το θέμα των υποκλοπών έγινε βασικό σε πολλά ξένα μέσα ενημέρωσης. Δυσφόρησε όταν η αρμόδια επίτροπος της Κομισιόν παρενέβη, θύμισε τις αναφορές (κάθε άλλο παρά κολακευτικές) της έκθεσης της Επιτροπής για το κράτος δικαίου και την ελευθεροτυπία στην Ελλάδα και ζήτησε γρήγορη εκκαθάριση της υπόθεσης. Ολοι αυτοί συνωμότησαν εναντίον της κυβέρνησης;
Κοντολογίς: Το πρόβλημα του κ. Μητσοτάκη είναι ότι δεν μπορεί να βρει μια ισορροπία ανάμεσα στην αλαζονεία του και στην ανασφάλειά του. Λειτουργεί συγκεντρωτικά. Κατασκευάζει εξιλαστήρια θύματα. Κανακεύει τους ισχυρούς του χρήματος. Δαιμονοποιεί τους πολιτικούς αντιπάλους του. Παρακολουθεί τους δελφίνους. Στήνει συμμαχίες με τη σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα για αυτοπροστασία. Δεν μπορεί να ηρεμήσει γιατί δεν ξέρει ποια θα είναι η έκβαση της μάχης που δίνει καθημερινώς το πρησμένο εγώ του με την αγωνία του για το τι του επιφυλάσσει η πανούργα Ιστορία.
Ανάγωγα
Ο Βρετανός Τζόνσον και ο Αυστριακός Κουρτς -αμφότεροι δεξιοί- παραιτήθηκαν για πολύ λιγότερα. Ο δικός μας;
Τάσος Παππάς
