Ο Βαγγέλης είναι ένας καθημερινός άνθρωπος. Υπάρχει όμως κάτι το οποίο τον κάνει «διαφορετικό» από τους περισσότερους καθημερινούς ανθρώπους: είναι ντίλερ κάνναβης! Ήρεμος, άκακος και συνηθισμένος θα μπορούσε να συνεχίσει να ζει έτσι εάν οι υποψιασμένοι γείτονές του δεν απειλούσαν πως θα τον καρφώσουν στην αστυνομία. Έτσι ο Βαγγέλης αναγκάζεται να ζητήσει καταφύγιο στο σπίτι της αδελφής του, Κατερίνας, η οποία συζεί με τον αρραβωνιαστικό της, τον Πέτρο. Ο τελευταίος όμως δεν είναι και πολύ «καλό παιδί» αφού εξασφαλίζει τα προς το ζην εργαζόμενος ως μπράβος για τον υπόκοσμο των Νότιων Προαστείων. Δηλαδή, όχι και πολύ σοβαρά πράγματα, μόνον κάτι ψιλοληστείες, ψιλοεκβιασμούς, ψιλοπροστασία σε μαγαζιά κ.λπ. Ψιλοπράγματα…
Ο Πέτρος, ως καλός γαμπρός, προσφέρεται να μπάσει το Βαγγέλη στη «δουλειά». Αλλά εκείνος δεν θέλει, δεν του αρέσει ο κόσμος της νύχτας. Στην ιστορία εμπλέκονται, ο καθένας με τον τρόπο του, τρεις ακόμη χαρακτήρες. Ο Μάντρας, μέντορας και φίλος του Βαγγέλη, ο ρωσοπόντιος Ντιμίτρι, δεξί χέρι του Πέτρου και η Βέρα, μια τρανς, παλιά και καλή φίλη του Βαγγέλη η οποία προσφέρεται να τον βοηθήσει.
Επάνω σε αυτόν τον καμβά «στήνεται» η ταινία του Φωκίωνα Μπόγρη, «Πρόστιμο». Ένα αστυνομικό φιλμ με στοιχεία νουάρ, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πλοκή αλλά και χιούμορ. Η ταινία ενσωματώνει τη μεγάλη παράδοση του αμερικανικού αστυνομικού φιλμ στην ελληνική πραγματικότητα.
Ο σκηνοθέτης, Φωκίων Μπόγρης, που σκηνοθέτησε επίσης το 2009 την παρωδία εκδίκησης «Κάθαρση», λέει για το «Πρόστιμο»:
«Το 2014 γνώρισα τον πραγματικό ήρωα της ιστορίας μου, έναν ντίλερ κάνναβης που τύχαινε να είναι ξάδερφος ενός καλού φίλου μου. Ο “Βαγγέλης” δεν έχει να κάνει με αυτό που λέμε “υπόκοσμος” ή “περιθώριο”, είναι ένας άκακος άνθρωπος της διπλανής πόρτας που περνάει απαρατήρητος. Συζητώντας μαζί του, εντυπωσιάστηκα από την ιστορία του και το μπλέξιμό του με τον αρραβωνιαστικό της αδελφής του, “Πέτρο” – έναν άνθρωπο της νύχτας. Η “οικογενειακή” τους επαφή εξελίχθηκε σε φιλία και στη συνέχεια συνεργασία σε παράνομες δραστηριότητες. Με βάση αυτή την ιδιαίτερη σχέση, το “Πρόστιμο” μελετάει τους συγκεκριμένους χαρακτήρες, τις αντιλήψεις τους και τις συγκρούσεις τους μέσα στη δουλειά και την οικογένεια. Η ιστορία έχει έντονα και βίαια στοιχεία αλλά και χιούμορ. Πολλές σκηνές που γράφαμε με τον Πάνο, τις αντιμετωπίζαμε ως κωμικές. Η προσέγγιση είναι ρεαλιστική, καθώς οι ηθοποιοί μιλούν τη γλώσσα και φοράνε τα ρούχα των πραγματικών ανθρώπων που υποδύονται.
Ζώντας στα νοτιοανατολικά προάστια της Αθήνας και γνωρίζοντας τους ανθρώπους αυτούς, ήθελα εδώ και αρκετά χρόνια να κάνω αυτή την ταινία και να ασχοληθώ με αυτό τον κόσμο που βρίσκεται δίπλα μου (ενώ είναι ταυτόχρονα και αθέατος) και σπάνια έχει απασχολήσει το ελληνικό σινεμά. Έχει τη σεναριακή δομή μιας αμερικάνικης crime ταινίας αλλά με γεύση βαλκανική».
Στράτος Κερσανίδης
Πηγή: Η Εποχή
