Έφη Γιαννοπούλου: Πώς θα αντιδράσει άραγε η κοινωνία στη σημερινή προσβολή που δέχτηκε;

Ομολογώ πως περισσότερο από τις απτές συνέπειες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης των Μητσοτάκη-Κεραμέως, δηλαδή από το μπάχαλο που αφήνει σχολές χωρίς φοιτητές, αποκλείει από τις πανεπιστημιακές σπουδές κάμποσες χιλιάδες που μέχρι πέρυσι όλο και κάπου θα έμπαιναν, αλλά και οδηγεί εντός του πανεπιστημίου υποψήφιους με χειρότερη επίδοση από αυτούς που αφήνει εκτός, με ενοχλεί ο λόγος που εκφέρεται σήμερα. Από τους νέους “που πλέον δεν εγκλωβίζονται στα πανεπιστήμια” μέχρι τη διαφήμιση ιδιωτικού κολεγίου από τον υπουργό Ανάπτυξης, αλλά και τη σύμπτωση του ταξιδιού του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ για την εγκατάσταση της θυγατέρας του στο Γέιλ την ίδια μέρα που βγαίνουν οι βάσεις έτσι ώστε τα δύο γεγονότα να μετατραπούν σε αντιπαρατιθέμενα “κείμενα” στο πεδίο του δημόσιου λόγου. Ποιος άραγε συνάγει ότι αυτός που μπαίνει με χαμηλή βαθμολογία σε μια σχολή είναι και αυτός που δεν θα καταφέρει να την τελειώσει, ποιος αποφασίζει πως ένα παιδί που δεν πέρασε στη σχολή πρώτης προτίμησής του δεν θα βρει σ’ αυτή που τελικά βρέθηκε ίσως και κάπως τυχαία όχι μόνο ενδιαφέρον αλλά και πεδίο για μια λαμπρή σταδιοδρομία; Ποιος θεωρεί ότι ακόμη και δύο έτη να βρεθεί κανείς σε μια πανεπιστημιακή σχολή δεν μπορεί να του προσφέρουν κάποια σημαντικά εφόδια για τη ζωή του, ακόμη κι αν αποφασίσει να την παρατήσει για να κάνει κάτι άλλο; Και τελικά ποιος πιστεύει ότι κάτι έχει να κερδίσει πετώντας στα μούτρα της κοινωνίας σαν βρώμικη πατσαβούρα τους ταξικούς αποκλεισμούς και τον πανηγυρικό των ανισοτήτων; Ποιος επιβάλλει την πεποίθηση ότι οι φτωχοί δεν μπορούν παρά να ελπίζουν σε μια ταχεία κατάρτιση προκειμένου να βρεθούν σύντομα στην παραγωγή με μισθούς πείνας, ενώ οι ελίτ μπορούν να μοστράρουν τα προνόμιά τους, τα ακριβά ιδιωτικά σχολεία τους και τα Ivy League πανεπιστήμια στα οποία εγκαθιστούν τα παιδιά τους με αφοσίωση στοργικού και περήφανου πατέρα; Πώς ακούει τελικά η κοινωνία αυτή την διακήρυξη του προνομίου, την επιβεβαίωση της “αριστοκρατίας”, υψηλής σαν το μητσοτακέικο ή “μικρής”, χαμηλής, που θα λύσει το πρόβλημα της εκπαίδευσης των παιδιών της σε κάποιο ιδιωτικό κολλέγιο και μετά θα χρησιμοποιήσει τις μικροδιασυνδέσεις της για να το βολέψει σε μια θέση ανεξαρτήτως της πραγματικής ποιότητας της εκπαίδευσης που θα έχει λάβει; Πώς θα αντιδράσει άραγε η κοινωνία στη σημερινή προσβολή που δέχτηκε;