Ο κόσμος βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Η πανδημική κρίση και η αδυναμία διαχείρισής της σε παγκόσμια κλίμακα, η κλιματική κρίση, οι γεωπολιτικές αναταράξεις και η οικονομική αβεβαιότητα με τη διεύρυνση των ανισοτήτων πάνω στη συντριβή της εργασίας συγκροτούν τις παγκόσμιες συντεταγμένες των αρχών του 21ου αιώνα.
Μέσα σε αυτή την αντικειμενική συνθήκη είναι που γεννιούνται όχι απλώς πρόσκαιρες και σημειακές αντιστάσεις, αλλά και εναλλακτικές λύσεις για την αντιστροφή της πορείας προς όφελος ενός κοινού μέλλοντος για την ανθρωπότητα. Από την άρση της πατέντας για τα εμβόλια, την οικολογική στροφή, τη ρύθμιση της αγοράς εργασίας και τον αγώνα για αύξηση των μισθών σε βάρος των κερδών αναδύεται ένας νέος κόσμος, ο κόσμος των κοινών αγαθών, ο κόσμος της ισότητας.
Είναι μέσα σε αυτή τη σύγκρουση των δύο κόσμων που πρέπει να σκεφτούμε την πολιτική συγκυρία στην Ελλάδα. Και αναλόγως να δράσουμε. Διότι και στην Ελλάδα, αν όχι κυρίως στην Ελλάδα, τα αδιέξοδα της κυρίαρχης πολιτικής, της πολιτικής δηλαδή των κυρίαρχων τάξεων, είναι πανταχού παρόντα και παράγουν ολέθριες συνέπειες για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών.
Πλήρης αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας, κατάρρευση του εθνικού συστήματος Υγείας, γενικευμένη οικολογική αδιαφορία, σκληρή ταξική επίθεση στις δυνάμεις της εργασίας συνθέτουν την εικόνα της δεξιάς διακυβέρνησης. Και όλα αυτά συνοδεύονται από τον αυταρχισμό μιας νέας ριζοσπαστικής Δεξιάς και μιας άνευ προηγουμένου επίθεσης στα δημοκρατικά δικαιώματα και τους θεσμούς της προηγμένης δημοκρατίας, από το Κοινοβούλιο μέχρι τα μέσα ενημέρωσης.
Είναι ακριβώς εντός αυτών των συντεταγμένων που και στην Ελλάδα προκύπτουν και διαμορφώνονται οι εναλλακτικές λύσεις. Με τη μορφή απάντησης στην κυρίαρχη πολιτική αλλά και με τη μορφή ενός αυτόνομου πολιτικού προγράμματος ρήξεων, τομών και κοινωνικού μετασχηματισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία φιλοδοξεί να είναι πρωταγωνιστής στη διαμόρφωση τόσο των άμεσων απαντήσεων όσο και αυτού του αναγκαίου και επιτακτικού ριζοσπαστικού προγράμματος. Και αυτή ακριβώς η φιλοδοξία προσδιορίζει και τους στόχους του 3ου Συνεδρίου του κόμματος. Μετά μάλιστα και το αίτημα για εκλογές αυτοί οι στόχοι έχουν αποκτήσει επείγοντα και επιτακτικό χαρακτήρα.
Τούτο σημαίνει ότι το συνέδριό μας δεν θα είναι και δεν πρέπει να είναι μια διαδικασία εσωκομματικών διευθετήσεων αλλά ένα συνέδριο μάχης, ένα συνέδριο οργάνωσης πολιτικής και ιδεολογικής των δυνάμεων της Αριστεράς. Να σκεφτούμε πάνω στα πεπραγμένα μας, τον στρατηγικό μας προσανατολισμό και την τακτική μας, να αναστοχαστούμε, αλλά και να διαμορφώσουμε άμεσες προγραμματικές και πολιτικές λύσεις απέναντι στη στρατηγική αμηχανία και την προγραμματική αφωνία της κεντρώας σοσιαλδημοκρατίας.
Οι προτεραιότητες που θέτουμε είναι σαφείς:
● Ανάκτηση της εργασίας με ρύθμιση της αγοράς εργασίας, αύξηση των μισθών και τόνωση της συλλογικής οργάνωσης.
● Ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, όχι απλώς ως μηχανισμού αντιμετώπισης της φτώχειας, αλλά ως πυλώνα κοινωνικής δικαιοσύνης.
● Διαμόρφωση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου που θέτει στον πυρήνα του τον κόσμο της εργασίας.
● Ενίσχυση της δημοκρατίας μέσα από βαθιές θεσμικές τομές.
● Διεκδίκηση ενός διαφορετικού μέλλοντος για την Ευρώπη, με αξιοποίηση των ρωγμών που διανοίγονται στο μέχρι χθες άκαμπτο νεοφιλελεύθερο μπλοκ και συνέργειες με προοδευτικές δυνάμεις.
● Αποτελεσματική παρέμβαση στη μεγάλη συζήτηση για την επόμενη μέρα του οικονομικού περιβάλλοντος στην Ε.Ε.
Είναι προφανές ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μια σύγκρουση για τη διαχείριση του υπάρχοντος, αλλά με μια συνολική αντιπαράθεση με τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης. Και αυτή η αντιπαράθεση δεν διεξάγεται απλώς και μόνο στο επίπεδο της καθημερινής πολιτικής, αλλά και στο επίπεδο των ιδεών που υπο-προσδιορίζουν αυτή την πολιτική. Οφείλουμε, λοιπόν, να δώσουμε και τις δύσκολες ιδεολογικές μάχες. Διότι όταν οι ιδέες της Αριστεράς γίνονται υλική δύναμη, όταν δηλαδή αποκτούν φορείς και πολλαπλασιαστές, οδηγούν και σε μεγάλες πολιτικές νίκες.
Γι’ αυτό είναι κρίσιμη η αντιστοίχιση της πολιτικής επιρροής του κόμματος με τα κοινωνικά του ριζώματα, με τη δυνατότητά του να οργανώνεται στη βάση της κοινωνίας και να παρεμβαίνει ουσιαστικά στους θεσμικούς φορείς εκπροσώπησής της. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για μια μεγάλη νίκη της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Είναι οι προϋποθέσεις για να ανατραπεί το επικίνδυνο καθεστώς της νέας Δεξιάς στη χώρα.
Έφη Αχτσιόγλου
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
