Στο προηγούμενο φύλλο αναφέρθηκα στην «πολιτισμική ευκαιρία» που δημιουργείται όταν έρχεται σε σύγκρουση μια σημαντική κοινωνική αξία, όπως η ζωή και η ασφάλεια, με μια καθιερωμένη πολιτική πρακτική, όπως η κυβερνητική πριμοδότηση των συμφερόντων της αγοράς σε βάρος της ζωής και της ασφάλειας. Στο παρόν θα επεκτείνω τον συγκεκριμένο συλλογισμό.
Ήδη πριν από την οικονομική κρίση επέμενα πως η (ακρο)Δεξιά πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια δύναμη που αντιστρατεύεται τις ίδιες τις αξίες που υποτίθεται ότι υπηρετεί. Είτε βιώνουμε μια επέκταση των συντηρητικών αξιών είτε όχι, το βέβαιο είναι πως η συντήρηση για μεγάλο μέρος των κοινωνιών είναι μια σημαντική αξία. Και ακόμα και αν δεν είμαστε συντηρητικοί άνθρωποι (δηλαδή, άνθρωποι που φοβόμαστε τις αλλαγές ή θέλουμε να αφομοιώνονται οι αλλαγές σιγά σιγά και μόνο όταν έχουν αποδείξει ότι δεν είναι επικίνδυνες), σίγουρα αναγνωρίζουμε πως ο πληθυσμός, το περιβάλλον, η αρχαία κληρονομιά και οι υποδομές της χώρας πρέπει να συντηρηθούν. Η ΝΔ, όμως, έχει αποδειχθεί απρόθυμη και/ή ανίκανη να τα συντηρήσει.
Υποτίθεται ότι κόπτεται παραπάνω από τις άλλες δυνάμεις για την επιβίωση του «έθνους». Οι πολιτικές της, όμως, οδηγούν σε συνεχή μείωση του πληθυσμού της χώρας. Η νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση που οδήγησε σε εργασιακή ζούγκλα, η απόσυρση του κράτους από το πλευρό των πολιτών, η καθήλωση των εισοδημάτων τη στιγμή που η ακρίβεια καλπάζει, ξανάκανε την Ελλάδα χώρα αποστολής μεταναστών. Όλο και περισσότεροι νέοι μεταναστεύουν ή σκέφτονται να μεταναστεύσουν. Όσο για τους μετανάστες, φεύγουν και αυτοί. Η δε ακροδεξιά πολιτική της αποτροπής καθιστά την Ελλάδα χώρα στην οποία οι μετανάστες δεν θέλουν να έρθουν ή να μείνουν, με αποτέλεσμα τη δημογραφική παρακμή, η οποία μοιάζει πλέον ανεπίστρεπτη –εκτός αν έρθουν ένα εκατομμύριο μετανάστες μέχρι το 2050, κάτι που είναι αδύνατο λόγω της δεξιάς μεταναστευτικής πολιτικής. Συμπέρασμα: η Δεξιά δεν μπορεί να συντηρήσει τον πληθυσμό της χώρας μας.
Η Ελλάδα είναι μια όμορφη χώρα, όμως καίγεται κάθε χρόνο περισσότερο. Επί κυβέρνησης Μητσοτάκη η αδυναμία πρόληψης έχει μειωθεί, ενώ οι μεγάλες φωτιές σβήνουν στη θάλασσα. Τα αντιπλημμυρικά έργα δεν είναι ποτέ προτεραιότητα. Ολόκληρες περιοχές αντιμετωπίζουν οικολογική καταστροφή, αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποδειχθεί παντελώς απρόθυμη ή ανίκανη να προστατεύσει αυτές τις περιοχές –το ενδιαφέρον της, όμως, για business σε αυτές τις περιοχές διατηρείται αμείωτο. Η κλιματική αλλαγή απειλεί την επάρκεια σε νερό στα νησιά, αλλά η ΝΔ ενδιαφέρεται μόνο για τις αφίξεις των τουριστών και τις πισίνες των πλουσίων. Συμπέρασμα: η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μπορεί να συντηρήσει το περιβάλλον –σε αντίθεση με τους περιβαλλοντολόγους που ονομάζονται… conservationists!
Η παραδοσιακά πατριδοκάπηλος ελληνική Δεξιά που υποτίθεται ότι κόπτεται παραπάνω για την εθνική κληρονομιά έχει βαλθεί να την υποβαθμίσει με όποιον τρόπο μπορεί. Σταχυολογώ: α) Διέλυσε την «Πομπηία της Ελλάδος» στον σταθμό Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, μόνο και μόνο για να επωφεληθούν εργολάβοι, β) τσιμέντωσε την Ακρόπολη, δημιουργώντας ένα αντιαισθητικό θέαμα και θέτοντας σε κίνδυνο τον Ιερό Βράχο στις περιπτώσεις έντονης βροχόπτωσης, γ) μετέτρεψε τα πέντε μεγαλύτερα μουσεία της χώρας σε ΝΠΙΔ, με αποτέλεσμα να μένουν αίθουσες κλειστές, να λείπει ακόμα και το χαρτί από την τουαλέτα, δ) η πυρκαγιά που έκαψε τον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών λόγω έλλειψης πυροπροστασίας αντιμετωπίστηκε με χιούμορ: έλα, μωρέ, κάηκε λίγο το πούσι. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται ακοίμητη στο πλευρό των ιδιωτικών συμφερόντων: Η φύλαξη και η διαχείριση των εισιτηρίων της Ακρόπολης δίνεται χωρίς λόγο σε ιδιώτες. Συμπέρασμα: η κυβέρνηση της ΝΔ είναι η πλέον ακατάλληλη για να συντηρήσει την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Τέλος, οι δημόσιες υποδομές της χώρας –σχολεία, νοσοκομεία, δρόμοι, σιδηρόδρομοι, κ.ά.– χρειάζονται συντήρηση, για να συνεχίσουν να υπηρετούν τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκαν και για να μην κινδυνέψει κανείς. Καθώς η ΝΔ, όμως, δεν ενδιαφέρεται για το δημόσιο καθόλου, παρά μόνο για την ιδιωτικοποίησή του, οι επενδύσεις αυτής της κοινωνίας απαξιώνονται και οι υπηρεσίες προς τους πολίτες μειώνονται. Όσο και αν οι αρμόδιοι φορείς προειδοποιούν και διεκδικούν, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν προτίθεται να βοηθήσει ό,τι είναι κοινό και δωρεάν. Συμπέρασμα: εάν θέλουμε οι δημόσιες υποδομές να είναι λειτουργικές και ασφαλείς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρέπει να φύγει.
Το μόνο που μπορεί να συντηρήσει είναι οι ανισότητες, η διαφθορά και το πελατειακό σύστημα, και μια νεοφιλελεύθερη ζούγκλα προς όφελος των ισχυρών.
