«Η αλληλεγγύη αποτελεί την απάντηση στην πανδημία, είτε λέγεται κορωνομόλογα είτε στήριξη των εργαζομένων, των κοινωνιών και κυρίως των νέων. Διεκδικούμε τη μείωση του ωραρίου εργασίας στις 30 ώρες την εβδομάδα και πολιτικές για τη διάσωση των θέσεων εργασίας, ενώ οι άνεργοι φθάνουν τα 600.000 άτομα και αυτοί με μερική απασχόληση ξεπερνούν τα 1 εκατ. άτομα.
Η σοσιαλδημοκρατία θα πρέπει να ξανασυνδεθεί οργανικά με τους εργαζόμενους και έχει ένα όραμα που να μας χωράει όλους, με ένα νέο διεθνισμό και τη συνεργασία όλων των δημοκρατικών, προοδευτικών, οικολογικών και αριστερών δυνάμεων για να αντιμετωπίσουμε τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία».
Αυτά τόνισε στον Θάνο Παναγόπουλο ο 27χρονος Ματίας Κράινς, ο ειδικευόμενος παιδίατρος από τη Βιέννη και αντιπρόεδρος της Νεολαίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (IUSY) εκ μέρους της Νεολαίας του Αυστριακού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SJOE).
-Πως αντέδρασε η κυβέρνηση Κουρτς στον κορωνοϊό;
Το γεγονός ότι βρισκόμαστε δίπλα στην Ιταλία οδήγησε στην άμεση υιοθέτηση περιοριστικών μέτρων και αυτό βοήθησε στη σχετικά μικρή διασπορά του ιού. Αυτό είναι το θετικό στοιχείο. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι η «επόμενη μέρα», γιατί έχουμε απέναντί μας μια κυβέρνηση που δεν δίνει μεγάλη αξία στο κράτος δικαίου, τη δημοκρατία, το διαχωρισμό των εξουσιών και το κοινωνικό κράτος. Προχωρά σε συνεχείς ανακοινώσεις, αλλά ποτέ δεν λένε τι ακριβώς θέλουν να κάνουν. Προχωρούν σε λαϊκίστικες εξαγγελίες χωρίς να παρουσιάσουν στοιχεία για την πολιτική τους, γιατί ξέρουμε ότι η ιστορία με τον ιό δεν θα τελειώσει σε δύο εβδομάδες και χρειάζεται σχεδιασμός.
Χάνουμε πολύτιμο χρόνο, ενώ θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουν την κατάσταση όλη μαζί, τα κόμματα, οι κοινωνικές και άλλες οργανώσεις, με την κινητοποίηση ολόκληρης της κοινωνίας. Το κεφάλαιο και οι μεγάλες οργανώσεις των βιομηχάνων και των εργοδοτών έχουν ασφαλώς στενές επαφές με την κυβέρνηση, ενώ όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες έχουν αποκλειστεί.
Στο νοσοκομείο που εργάζομαι πολλές φορές δεν είναι ξεκάθαρες ούτε οι αποφάσεις τους για την Υγεία ούτε τι θέλουν να κάνουν, αφήνοντας έξω ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Στην Αυστρία έχουμε ένα πολύ ισχυρό κοινωνικό κράτος και το Λαϊκό Κόμμα και η ακροδεξιά έκαναν πολλές προσπάθειες για να το καταστρέψουν, αλλά δεν έχουν καταφέρει και πολλά πράγματα. Η λιτότητα που εφαρμόστηκε δεν έφθασε στα επίπεδα της Νότιας Ευρώπης. Αντιμετωπίσαμε την πανδημία με ένα αρκετά ισχυρό σύστημα Υγείας, με πολλές κλίνες και μονάδες εντατικής, και την ενεργοποίηση των μηχανισμών στήριξης των ανέργων που απέτρεψε μια γενικότερη ανασφάλεια, όπως σε άλλα μέρη της Ευρώπης για να μην αναφερθούμε στον υπόλοιπο κόσμο.
Αυτό βέβαια δεν αποτρέπει την αύξηση των ανισοτήτων, γιατί η πανδημία, το κλείσιμο των οικονομικών δραστηριοτήτων και η οικονομική κρίση οδηγούν σε αύξηση των ανισοτήτων. Σε αυτό το σημείο χρειάζεται η πολιτική, γιατί ο Κουρτς δεν ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει την αύξηση των ανισοτήτων.
-Ποια είναι η κριτική του SPO στα μέτρα του Κουρτς;
Δεν έχουν ενα ακριβές σχέδιο για την επαναλειτουργία των σχολείων, μιλούν για την ανάκαμψη του τουρισμού με Γερμανούς τουρίστες, αλλά δεν παίρνουν μέτρα υπέρ των μικρών επιχειρήσεων, για να στηριχθεί η μείωση των εσόδων τους εξαιτίας του κορωνοϊού. Τη στιγμή που περιμέναμε να κάνει κάτι ο Κουρτς έκανε πίσω αφήνοντας πολλές μικρές επιχειρήσεις να πεθάνουν, ενώ την ίδια στιγμή χρηματοδοτεί τις μεγάλες επιχειρήσεις. Τώρα που θα μας πλήξει περισσότερο η οικονομική κρίση από την πανδημία θα φανεί με τον πιο χειρότερο τρόπο η ιδεολογία του Κουρτς, που υποστηρίζει ότι δεν θέλει να αυξήσει την φορολογία. Εμείς έχουν ήδη δαπανήσει 38 δισ. για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Που θα βρει τα χρήματα για να κάνει το οτιδήποτε; Θα εφαρμόσει τη λιτότητα, που δεν κατάφεραν να κάνουν μέχρι σήμερα;
-Αυτό είναι κάτι που αφορά την αλληλεγγύη στην Ευρώπη και την χρηματοδότηση της εξόδου από την πανδημία και την κρίση. Ο Κουρτς αποτελεί έναν από τους πλέον αντιπαθείς Ευρωπαίους πολιτικούς στη Νότια Ευρώπη…
Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης έχουν δίκαιο και το SPO σε αυτό το σημείο θα έπρεπε να κάνει μια ακόμη πιο σκληρή κριτική, γιατί χρησιμοποιεί το ρατσισμό και τον εθνικισμό, φθάνοντας να αρνείται το ρόλο που έχουν οι μετανάστες στην Αυστρία, ενώ ξέρουμε ότι κανένα νοσοκομεία δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει στην χώρα μας χωρίς τους μετανάστες. Έκλεισε τα σύνορα με την Ιταλία, ενώ θα μπορούσε να στείλει γιατρούς για να βοηθήσουν τους γείτονες μας. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να κλείσει και να κρατά κλειστό τον «βαλκανικό διάδρομο» για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Τα αποτελέσματα του ρατσισμού του Κουρτς τα βλέπετε στα σύνορα και τα νησιά της Ελλάδας. Υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στον Κουρτς και τη Μέρκελ, που εκφράζει ένα διαφορετικό τρόπο στην υπόσταση ενός συντηρητικού κόμματος.
Η έκδοση των κορωνομολόγων είναι απολύτως αναγκαία εάν θες να επιβιώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ο Κουρτς είναι εναντίον. Το SPO είναι υπέρ των κορωνομολόγων και μιας πιο ισχυρής οικονομικής πολιτικής από την ΕΕ. Η αυστριακή σοσιαλδημοκρατία έκανε πολλά λάθη, όπως κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ελλάδα και τη στάση της έναντι της Τρόικας, αλλά τώρα μέσα στο SPO υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία υπέρ των Κκορωνομολόγων και της κοινωνικής και αλληλέγγυας Ευρώπης.
-Στην Αυστρία προτείνετε τη μείωση των ωραρίων εργασίας στις 30 ώρες την εβδομάδα;
Στην Ευρώπη τα τελευταία εκατό χρόνια μειώσαμε τα ωράρια εργασίας και πάντα οι καπιταλιστές έλεγαν ότι αυτό δεν γίνεται γιατί θα καταρρεύσει η οικονομία. Εάν μειώσουμε τις ώρες εργασίας σε εβδομαδιαία ή σε ημερήσια βάση θα έχουμε μεγάλα οφέλη για την οικονομία και την κοινωνία. Η παραγωγικότητα τις τελευταίες δεκαετίες αυξήθηκε πολύ περισσότερο από τη σχετικά στασιμότητα των μισθών. Οι νέες γενιές θέλουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο και δεν θέλουν να εργάζονται όσο οι γονείς ή ακόμη χειρότερα οι παππούδες τους. Στην Αυστρία, σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλες χώρες, οι γυναίκες εργάζονται σε εργασίες μερικής απασχόλησης, γιατί θέλουν να έχουν χρόνο για τα παιδιά, τους ηλικιωμένους γονείς τους και το σπίτι τους. Αυτές τις ανισότητες τις βλέπουμε και εκτός της αγοράς εργασίας. Η μείωση των ωραρίων εργασίας αποτελεί και μια προϋπόθεση για την καλύτερη και πιο δίκαιη κατανομή της εργασίας ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες. Ειδικά αυτή τη στιγμή που εκτοξεύεται η ανεργία η μείωση των ωραρίων θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας, αφού επίσης γνωρίζουμε ότι μετά την πανδημία ορισμένοι τομείς της οικονομίας δεν θα ανακάμψουν. Πρέπει να πάρουμε μεγάλες και γενναίες αποφάσεις, που θα μας συνοδεύσουν τα επόμενα χρόνια.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση. Αντί να χρηματοδοτούμε τις αεροπορικές εταιρείες που μολύνουν θα πρέπει να επενδύσουμε στη βελτίωση του περιβάλλοντος για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία πιο κοντά στους ανθρώπους και στο περιβάλλον.
-Πως είναι οι σχέσεις σας με τους Πράσινους;
Με τους Πράσινους συνεργαζόμαστε στο Δήμο της Βιέννης και όπου αλλού είναι δυνατόν, γιατί είναι οι φυσικοί μας σύμμαχοι για τη στήριξη προοδευτικών αυτοδιοικητικών αρχών. Για εμάς όμως είναι ένα «αστικό» κόμμα που μπορεί να ενδιαφέρεται για το περιβάλλον, αλλά αδιαφορεί για τα δικαιώματα των εργαζομένων, όπως φάνηκε και από τον τύπο της συμφωνίας συγκυβέρνησης με το συντηρητικό κόμμα του Κουρτς, που οδήγησε τον ηγέτη των Πρασίνων Βέρνερ Κόγκλερ να αναλάβει τη θέση του αντικαγκελάριου. Πως είναι δυνατόν να συμμετέχεις στο Fridays for Future και τα κινήματα αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης, να λες ότι είσαι Πράσινος και να συγκυβερνάς με κάποιον σαν τον Κουρτς; H βιωσιμότητα του περιβάλλοντος είναι συμβατή με τον Κουρτς;
-Γιατί αυτές τις ημέρες είχατε στο κόμμα σας μια ψηφοφορία για την επιβεβαίωση μιας ηγεσίας που ψηφίστηκε μόλις πριν από δύο χρόνια;
Ήταν κάτι που αποφασίστηκε πριν από την εκδήλωση της πανδημίας. Στην αρχή το SPO αντιμετώπισε πολλά προβλήματα για να αποδεχθεί να είναι στην αντιπολίτευση, γιατί ήταν για πάρα πολλά χρόνια στην κυβέρνηση και δεν ήταν εύκολο να προσαρμοστεί, όχι ότι το να συγκυβερνάς με το Λαϊκό Κόμμα ήταν εύκολο, αλλά είχε συνηθίσει στους συμβιβασμούς με το συντηρητικό κόμμα. Μετά το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα στην ιστορίας μας υπήρξε ένας σκεπτικισμός για την ηγεσία του κόμματος. Ο σκεπτικισμός αυτός δεν αφορούσε το πρόσωπο της Πάμελα Ρέντι – Βάγκνερ, αλλά τον τρόπο δράσης μας, τον τρόπο λήψης των αποφάσεων, τις πολιτικές θέσεις μας, χωρίς να είναι ξεκάθαρο τι χρειάζεται η σοσιαλδημοκρατία σήμερα, ιδιαίτερα όταν έχεις πάρει τα χαμηλότερα εκλογικά αποτελέσματα της ιστορίας σου.
Πολλά άτομα μέσα στο κόμμα έχουν καλές απαντήσεις σε πολλά από τα προβλήματα κάνοντας και μια υποδειγματική δουλειά στο τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, αλλά η ηγεσία μας φαίνεται να είναι αποπροσανατολισμένη.
Για το λόγο αυτό ζήτησαν από τα μέλη του κόμματος δύο πράγματα, να εκφράσουν την εμπιστοσύνης τους στην ηγεσία και τις σκέψεις τους για το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας, χωρίς όμως να λένε τι συνέπειες θα είχε αυτή η ψηφοφορία σε ότι αφορά το ποσοστό συμμετοχής και την αποδοχή ή όχι των πολιτικών ερωτημάτων ή τελικά εάν θα παρέμενε ή θα έφευγε η σημερινή μας ηγεσία.
Στο SPO έχουμε μια πολιτική κουλτούρα όπου μια μικρή ομάδα στελεχών παίρνει τις αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες και όλα τα μέλη θα πρέπει να τις αποδεχθούν και να χειροκροτούν τον νέο ηγέτη του κόμματος.
Νομίζαμε ότι η άμεση εκλογή του επικεφαλής του κόμματος, όπως στην Πορτογαλία ή τη Βρετανία, θα μπορούσε να αναζωογονήσει το κόμμα. Κατά τη γνώμη που δεν υπάρχει κάποια εξίσωση. Νομίζω όμως ότι ένα κόμμα της Αριστεράς έχει ανάγκη μια ζωντανή και συμμετοχική εσωτερική δημοκρατία και όχι μόνο. Στο τέλος όλη αυτή η διαδικασία καταλήγει σε ένα show και μάλιστα ξεκομμένο από την κοινωνία. Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας δεν ήταν και τόσο καλά.
Για εμένα το SPO αποτελεί την Αριστερά στην Αυστρία, για όλα αυτά που έκανε τον προηγούμενο αιώνα και κυρίως όταν είχε μια άμεση σχέση με την κοινωνία, τους εργαζόμενους, αυτούς που αποκαλούμε καταπιεσμένους, ένα κόμμα που οργάνωνε τις μάζες. Αυτή τη στρατηγική δεκαετιών φαίνεται ότι την χάσαμε.
Από τη μια πλευρά έχουμε μέλη και στελέχη που θέλουν να συμμετέχουν και από την άλλη μια ηγεσία που ανατρέψει σε εταιρείες ερευνών και δημοσκοπήσεων για τις υποδείξουν τι πρέπει να πει και τι πρέπει να κάνει, ποια θέματα θα πρέπει να αναδείξει και πως, εάν θα είναι δημοφιλή ή όχι, τις συνέπειες που θα έχει εάν κάνεις το ένα ή το άλλο πράγμα. Στο τέλος ο κόσμος δεν σε εμπιστεύεται γιατί δεν κάνεις αυτά που λες και δεν είναι ξεκάθαρο αυτό που κάνεις. Αυτό είναι καταστροφικό για το κάθε πολιτικό κόμμα.
Στο κόσμο και στο κόμμα μας υπάρχει μια δυναμική, αλλά αυτή δεν αξιοποιείται. Κάτι που το είδαμε καλά με τον Κόρμπιν και τον Σάντερς. Το κόμμα έχει ανάγκη να προσφέρει χώρο στον κόσμο για να οργανωθεί, να ακούει και να βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με τον κόσμο.
-Πως βλέπετε την κατάσταση των νέων και κυρίως μετά από την οργάνωση των νέων της Σοσιαλιστικής Διεθνούς;
Χρειαζόμαστε μια μεγαλύτερη διεθνιστική συνεργασία, γιατί δεν μπορούμε να περνάμε από την μια κρίση στην άλλη και να μην σκεφτόμαστε τι εργαλεία μας λείπουν για να τις αντιμετωπίσουμε. Ο διεθνισμός έχασε τα παλιά χαρακτηριστικά του και ζει μέσα σε μια φούσκα και είναι πολύ μακριά από την praxis που θα ενδιέφερε την πλειοψηφία των νέων. Στην καθημερινότητά μου βλέπω την ανάγκη των νέων στην Αυστρία, στην Ευρώπη, στη Νότιο Ευρώπη, για τα πράγματα που θα θέλαμε να βλέπαμε να γίνονται, που είναι πολύ διαφορετικά με αυτά που περιμένει ένας νέος σε μια αναπτυσσόμενη χώρα. Υπάρχουν κυβερνήσεις που χρησιμοποιούν τον ιό για να περιορίσουν τα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα, πλήττοντας κυρίως του νέους. Πως μπορείς να κλείνεις τις οικονομικές δραστηριότητες σε χώρες που δεν υπάρχουν επιδόματα ανεργίας, πως θα ζήσει ο κόσμος; Τη στιγμή που μας χτυπά η πανδημία και έχουμε ανάγκη μια διεθνή οπτική έχουμε χάσει την αίσθηση του διεθνισμού. Ο καπιταλισμός δεν έχει απαντήσεις. Πρέπει να αναζητήσουμε κοινές απαντήσεις. Για το λόγο αυτό αισθάνομαι διεθνιστής και όχι μόνο Ευρωπαίος, γατί πολλές φορές πάσχουμε από έναν ευρω-κεντρισμό. Είμαστε μια μικρή και προνομιακή ήπειρος και δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε, όπως οι ΗΠΑ.
Πολλοί νέοι πολιτικοποιηθήκαμε με την τελευταία οικονομική κρίση, αντιδρώντας στη λιτότητα, τις ξενοφοβικές και εθνικιστικές πολιτικές. Δεν πρέπει να κάνουμε τα ίδια λάθη. Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη μας ήταν ότι δεν δείξαμε την απαραίτητη διεθνή αλληλεγγύη, κάτι που το ξέρετε καλά. Η πανδημία μας έδειξε ότι πρέπει να οικοδομήσουμε μια μεγάλη διεθνή αλληλεγγύη. Από την μια πλευρά υπάρχει ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία. Με την πανδημία καταλαβαίνουμε ότι οι διαφορές του παρελθόντος δεν μπορεί να έχουν μεγάλη σημασία. Πρέπει να οικοδομήσουμε ένα κοινό πανανθρώπινο όραμα με πρωταγωνιστές τις δημοκρατικές, προοδευτικές, οικολογικές και αριστερές δυνάμεις.
To εσωτερικό δημοψήφισμα στο SPO
H Παμέλα Ρέντι – Βάγνερ, η πρώτη γυναίκα επικεφαλής του Αυστριακού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPO) στην 130χρονη και πλέον ιστορία του, ζήτησε πριν την κρίση του κορωνοϊού ένα εσωτερικό δημοψήφισμα για την επιβεβαιώσει τη στήριξη που κόμματος, μετά τα καταστροφικά αποτελέσματα των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2019, που το SPO βρέθηκε με το 21,2% στα χαμηλότερα ποσοστά της μεταπολεμικής και όχι μόνο ιστορίας του, ενώ το δεξιό Λαϊκό Κόμμα εκτινάχθηκε στο 37,5% και οι Πράσινοι, με τους οποίους συγκυβερνά, εκτιναχτήκαν στο 13,9%. Το ακροδεξιό FPO περιορίστηκε στο 16,2% και το δεξιό NEOS στο 8,1%.
Στην ψηφοφορία συμμετείχε το 42,7% από τα 160.000 μέλη του κόμματος και η Ρέντι – Βάγκερ έλαβε τη στήριξη του 71,4%, ένα υψηλό ποσοστό που απέχει πολύ από την πανηγυρική της εκλογή πριν από δύο χρόνια, ενώ οι άνεργοι φθάνουν τις 600 χιλιάδες άτομα και αυτοί με μερική απασχόληση ξεπερνούν τα 1 εκατ. άτομα.
Πηγή: Η Αυγή
