Εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες πλημμύρισαν τους δρόμους 1.659 πόλεων από 105 χώρες, από όλες τις ηπείρους της γης, κατά την «Παγκόσμια Απεργία για την Κλιματική Αλλαγή».
«Σήμερα δεν πάμε σχολείο, απεργούμε για το μέλλον μας. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, για όσο χρειαστεί. Οι ενήλικες είναι ευπρόσδεκτοι να διαδηλώσουν μαζί μας» ήταν το μήνυμα της Γκρέτα Τούνμπεργκ, της 16χρονης Σουηδέζας, που ξεκίνησε τις «σχολικές απεργίες για το κλίμα» (Student Strikes for Climate Change) κάθε Παρασκευή (Παρασκευές για το Μέλλον, Friday For Future) πριν από περίπου ένα χρόνο, όταν έφευγε κάθε Παρασκευή από το σχολείο της για να διαδηλώσει έξω από το σουηδικό κοινοβούλιο, ανάβοντας έτσι τη φλόγα για ένα διεθνές περιβαλλοντικό κίνημα που έχει φουντώσει και απλώνεται σε κάθε μήκος και πλάτος του κόσμου.
Η Γκρέτα Τούνμπεργκ, που την περασμένη Πέμπτη, προτάθηκε από τρεις νορβηγούς βουλευτές της Σοσιαλιστικής Αριστεράς για το Νόμπελ Ειρήνης 2019, έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης και κινητήριος δύναμη για όσους συμμετείχαν στην απεργία την Παρασκευή, αλλά και σε όσες έχουν προηγηθεί τους τελευταίους μήνες.
Η «Εποχή» δίνει χώρο στους μαθητές και τις μαθήτριες που κινητοποιούνται, διαμαρτύρονται και διαδηλώνουν. Τα ερωτήματα ήταν κοινά για όλους και όλες: Πώς αποφάσισες να συμμετέχεις στην παγκόσμια απεργία, ποιος ο στόχος, ποια τα επόμενα βήματα και γιατί οι μαθητές και οι μαθήτριες να συμμετέχουν σε διαδηλώσεις για την κλιματική αλλαγή; Εν τέλει, πόσο σημαντικό είναι το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής να βρεθεί πρώτο στην πολιτική ατζέντα;
Το κίνημα αυτό, όπως θα διαβάσετε στις επόμενες σελίδες, είναι το μέλλον και η ελπίδα. Η νεολαία διαβάζει και ακούει τα επιστημονικά πορίσματα, που προβλέπουν πως πρέπει να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή την επόμενη δεκαετία, αλλιώς ο πλανήτης –όπως τον γνωρίζουμε- θα είναι παρελθόν. Εξεγείρεται και αγανακτεί με τις πολιτικές ηγεσίες, που δεν αναλαμβάνουν δράση για να αντιμετωπιστεί η περιβαλλοντική απειλή. Έχει προτάσεις –άμεσες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες- και ιδέες για το πώς θα ευαισθητοποιηθούν όλοι στο ζήτημα, αλλά και πείσμα για να μην αφήσει το κίνημα να σβήσει χωρίς να έχουν αλλάξει την πολιτική ατζέντα. Ο λόγος της άμεσος, απλός, αθώος αλλά όχι αφελής, οραματικός και πάνω από όλα διεκδικητικός.
Διαβάστε, παραδειγματιστείτε, συμπαρασταθείτε, οργανωθείτε, δράστε.
Έχουμε φτάσει στο αμήν
Ειρήνη Βουγιούκα, 18 χρονών, μαθήτρια, Αθήνα
Οντας η νέα γενιά, οι μελλοντικοί πολίτες και κυβερνήτες του κόσμου και οι παγκόσμιοι πολίτες ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου βρισκόμαστε αυτόματα σε μια θέση, η οποία μας επιβάλει να κάνουμε κάτι. Με άλλα λόγια, όλοι οι άνθρωποι του κόσμου ζούμε στον ίδιο πλανήτη και άρα, οι πράξεις του ενός επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητα του άλλου. Έτσι, επειδή αρνούμαστε να αγνοήσουμε το πόσο αλληλένδετα / συμπληρωματικά / άμεσα συνδεδεμένα είναι το μέλλον του πλανήτη μας και η πολιτική (τα πολιτικά καθεστώτα, οι ηγέτες, η νομοθεσία, και ό,τι ακόμα συμπεριλαμβάνεται στον όρο), μας φαίνεται απλά αδιανόητο το να μην κάνουμε κάτι. Εξάλλου, δεν θέλει και πολλή σκέψη! Τι νόημα έχει να πηγαίνουμε στο σχολείο και να προετοιμαζόμαστε για ένα μέλλον που δεν ξέρουμε άμα θα έχουμε; Ο πλανήτης μας βρίσκεται στα πρόθυρα μιας περιβαλλοντικής κατάρρευσης, για την οποία είχαμε προειδοποιηθεί εδώ και τουλάχιστον μισό αιώνα. Τώρα έχουμε φτάσει στο αμήν: είτε θα αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή αποφασιστικά και καθοριστικά τα επόμενα 10 χρόνια, είτε θα μείνουμε στην ιστορία ως η γενιά που καταδίκασε την ανθρωπότητα.
Πρέπει να πιέσουμε ούτως ώστε να μπει το περιβάλλον στη κορυφή της ελληνικής και ευρωπαϊκής (και παγκόσμιας!) πολιτικής ατζέντας, και όχι απλά εικονικά! Χρειαζόμαστε μια σοβαρή, βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη πολιτική στρατηγική για την πράσινη μετάβαση που να μας εξασφαλίσει το μέλλον μας. Αυτό είναι εξίσου δύσκολο στην Ευρώπη, όπου οι πολιτικοί μας υποκρίνονται ότι παίρνουν μέτρα για το περιβάλλον, τα οποία δυστυχώς είναι τελείως ανεπαρκή, όσο και στις ΗΠΑ όπου ο πρόεδρος είναι σε άρνηση για τη κατάσταση του πλανήτη μας. Ακούγεται μελοδραματικό, αλλά η επιστήμη και η καθημερινότητά μας (ακραία καιρικά φαινόμενα, 150-200 είδη ζώων, φυτών και εντόμων εξαφανίζονται κάθε 24 ώρες) μας το αποδεικνύουν.
Είμαστε κομμάτι του διεθνούς κινήματος Student Strikes for Climate Change / Fridays for Future. Αυτό σημαίνει ότι θέλουμε το αποτέλεσμα που θα πετύχουμε να λάβει χώρα σε όλα τα μέρη του κόσμου και δεν εστιάζουμε μόνο στην Ελλάδα, μιας και, όπως προαναφέρθηκε, όλοι μας ζούμε σε και μοιραζόμαστε τον ίδιο πλανήτη. Θέλουμε να πετύχουμε όσο το δυνατόν πιο ισχυρή κινητοποίηση, μιας και έχουμε παρατηρήσει ότι, για διάφορους λόγος όπως η παιδεία, η ελληνική κοινωνία δεν είναι σε μεγάλο βαθμό ευαισθητοποιημένη με τους κινδύνους που επιφέρει η κλιματική αλλαγή. Οργανώνουμε τα πάντα μέσω των social media (Instagram, Facebook, Twitter, etc.). Εκεί προσπαθούμε να ενημερώσουμε και να γνωστοποιήσουμε στον κόσμο πόσο σημαντικό είναι το κίνημά μας και ότι τώρα είναι η τελευταία μας ευκαιρία για να σωθεί, επί της ουσίας, η ανθρωπότητα. Τα επόμενα βήματά μας είναι σίγουρα να μάθουμε στον κόσμο μικρές αλλαγές που μπορεί να κάνει στην καθημερινότητά του (π.χ. να περιορίσει την χρήση από πλαστικές σακούλες) και την τεράστια διαφορά που αυτές μπορούν να κάνουν. Έπειτα, είναι οι μεγάλες αλλαγές που μπορεί να κάνει η κυβέρνηση, οι οποίες θα οδηγήσουν στην παθητική συμβολή του καθένα μας στην μείωση ρύπων και, εν τέλει, στο να σωθεί ο πλανήτης μας. Για παράδειγμα, θα προτείναμε να γίνουν επενδύσεις στα ΜΜΜ, περισσότερη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αντί μη-ανανεώσιμων, αυξημένη χρέωση στην αγορά πλαστικού. Ύστερα, έχουμε βάλει στόχο να εκδώσουμε το δικό μας ηλεκτρονικό περιοδικό, όπου θα ενημερώνουμε για τις δράσεις και τις κινητοποιήσεις μας, θα κοινοποιούμε σκέψεις πάνω στην κλιματική αλλαγή, και θα κάνουμε γνωστές στην κοινωνία κάθε μας κίνηση (δεν σκοπεύουμε να περιοριστούμε στα strikes).
Περιβαλλοντικές δράσεις και μέσα στα σχολεία
Το κίνημα δεν διαπερνά μόνο τη μαθητική κοινότητα και τη νεολαία, αλλά παρακινεί και σχολεία ώστε να αξιοποιήσουν την παγκόσμια απεργία της 15ης Μάρτη, προκειμένου να ενημερωθούν οι μαθητές και να συζητήσουν. Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βάμου, σε συνεργασία με τις διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Κρήτης, οργάνωσε δράσεις σε 27 σχολικές μονάδες όλων των βαθμίδων, με τη συμμετοχή πλέον των 900 μαθητών και 80 εκπαιδευτικών. Όπως μας ενημερώνει ο υπεύθυνος του ΚΠΕ Βάμου, Φώτης Ποντικάκης, «αποφασίσαμε να οργανώσουμε δράσεις στα σχολεία που να έχουν εκπαιδευτικό και ενημερωτικό χαρακτήρα. Και ήταν μεγάλο το ενδιαφέρον. Σε κάποια σχολεία οργανώνουν προβολή και συζήτηση, σε άλλα θα σχεδιάσουν αφίσες, σε άλλα θα φτιάξουν βίντεο, σε άλλα θα φτιάξουν φυλλάδια, ό,τι αποφάσισε το κάθε σχολείο, με βάση το ενημερωτικό υλικό που τους στείλαμε. Έτσι τα παιδιά θα μάθουν να λειτουργούν ως ενεργοί πολίτες που θα είναι αύριο, με δικαίωμα ψήφου, με δικαίωμα πλήρους συμμετοχής στην κοινωνία και στην αλλαγή της και στην προστασία του περιβάλλοντος». Το ίδιο συνέβη και σε άλλα σχολεία ανά τον κόσμο, με την πρωτοβουλία να την παίρνουν οι εκπαιδευτικοί. Σε σχολείο της Καλαβρίας στη Νότια Ιταλία, με μαθητές από 3 έως 14 ετών, η διευθύντρια, Σουζάνα Καπάλμπο, οργάνωσε τη συμμετοχή στην παγκόσμια απεργία: «Αντί να κάνουμε μάθημα τη μέρα της παγκόσμιας απεργίας, θα συζητήσουμε για την κλιματική και ύστερα οι μαθητές και οι μαθήτριες θα βγουν στο δρόμο και θα διαδηλώσουν με τα πλακάτ και τις σημαίες που θα έχουν φτιάξει στο σχολείο. Στόχος μας είναι να ευαισθητοποιήσουμε τους πολίτες για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Η Γκρέτα αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και κινητοποίησης για όλους μας. Εάν θέλουμε να σώσουμε τον πλανήτη θα πρέπει πρώτη προτεραιότητα στην πολιτική ατζέντα των επερχόμενων ευρωπαϊκών και αμερικάνικων εκλογών να είναι να σώσουμε τον πλανήτη.»
Δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη στους μεγάλους
Ναζλί Ρίφα, 15 χρονών, μαθήτρια, Αίγυπτος
Οταν άκουσα το κάλεσμα της Γκρέτα Τούνμπεργκ για μια παγκόσμια απεργία στις 15 Μαρτίου δεν μπορούσα να μείνω αμέτοχη. Με τη βοήθεια των γονιών μου και τη συμβολή της οργάνωσης Little Citizens For Climate (LCFC, Τα παιδιά-πολίτες για το κλίμα) οργάνωσα μέρα καθαριότητας στο μεγαλύτερο πάρκο της πόλης.
Στόχος μου είναι να κινητοποιήσω τους αλεξανδρινούς πολίτες να νοιάζονται για την πόλη μας· την καθαριότητα, την αποφυγή του πλαστικού, να αποκτήσουν την περιβαλλοντική συνείδηση. Θέλω, όμως, να σταματήσουν οι ενήλικες να καταστρέφουν τον πλανήτη μας, γι’ αυτό και μας χρειάζεται η παγκόσμια απεργία. Ο λόγος που κινητοποιούμαστε είναι γιατί αφορά το μέλλον μας. Δεν υπάρχει πια καμία εμπιστοσύνη στους μεγάλους σε αυτό το ζήτημα. Είναι ανίκανοι να βρουν λύσεις. Πρέπει λοιπόν να αντιδράσουμε και γρήγορα, να αναλάβουμε δράσεις, να τους δείξουμε πως είμαστε αποφασισμένοι.
Άρχισα να συνειδητοποιώ το πρόβλημα στο σχολείο, ακούγοντας τους δασκάλους μου και ύστερα είδα τις ειδήσεις στην τηλεόραση. Ξεκίνησα έτσι να παρακολουθώ δημόσιες συζητήσεις στην πόλη μου. Και από εκεί αποφάσισα να οργανώσω κάποιες δράσεις στο σχολείο μου και να έρθω σε επαφή και με άλλα σχολεία και νεολαιίστικες οργανώσεις. Και έτσι θα συνεχίσω, γιατί -για παράδειγμα- αν δει ο κόσμος το πάρκο καθαρό και τους εξηγήσουμε γιατί πρέπει να το προσέχουμε, τότε θα μάθει να νοιάζεται και αυτό είναι πολύ σημαντικό μάθημα.
Να καταλάβουν όλα τα παιδιά
Μάικλ Φαγκμπέμπι, 15 χρονών, μαθητής, Λάγος, Νιγηρία
Ολα ξεκίνησαν όταν είδα ένα βίντεο από την εξαιρετική Γκρέτα Τούνμπεργκ. Αυτή με παρακίνησε. Με τους φίλους μου αποφασίσουμε να μην μείνουμε απαθείς και θα διαδηλώσουμε και εμείς με τα αυτοσχέδια πλακάτ μας. Στόχος μας είναι να καταλάβουν όλα τα παιδιά τι σημαίνει κλιματική αλλαγή και τι επιπτώσεις θα έχει στη χώρα μας, ώστε να απαιτήσουμε να παρθούν δραστικά μέτρα για την αντιμετώπισή της.
Τα κοράλλια μας πεθαίνουν.
Δεν μπορούμε πια να το ανεχόμαστε
Σααμά Σαντουγέα, 16 χρονών, μαθήτρια Μαυρίκιος
Το ταξίδι μας σε αυτό το κίνημα ξεκίνησε όταν ήρθαμε σε επαφή με το «Παρασκευές για το Μέλλον». Η παγκόσμια απεργία που προκηρύχθηκε είναι τεράστια ευκαιρία, ιδιαίτερα για τον Μαυρίκιο, που είναι ένα μικρό νησιωτικό αναπτυσσόμενο κράτος, για να διαδηλώσουμε για την κλιματική αλλαγή. Άδραξα την ευκαιρία να οργανώσουμε και εδώ απεργία και πολλοί μαθητές συμμετείχαν σε αυτή την κινητοποίηση. Πλέον είμαστε και εμείς μια ομάδα που διαδηλώνει τις Παρασκευές για το μέλλον, είμαστε οι «Παρασκευές για το Μέλλον στον Μαυρίκιο»!
Στόχος μας είναι να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ιδιαίτερα σε ένα τροπικό νησί, ώστε το κράτος να αναλάβει δράσεις αντιμετώπισής της. Τις τελευταίες δεκαετίες βιώσαμε τα ακραία καιρικά φαινόμενα που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, ενώ τα κοράλλια μας έχουν πια ασπρίσει και πεθαίνουν. Οι μαθητές διαδηλώνουμε γιατί ξέρουμε πια πως ζούμε σε καιρούς κλιματικής κρίσης, η οποία ολοένα και θα βαθαίνει. Δυστυχώς, οι ενήλικες καταστρέφουν κάθε πνεύμονα ζωής του πλανήτη, για να γίνουν πλούσιοι και να ζήσουν με άνεση. Ζουν εγωιστικά, καταστρέφοντας το δικό μας μέλλον. Και δεν μπορούμε πια να το ανεχόμαστε. Γιατί το μέλλον ανήκει σε εμάς και όχι σε αυτούς.
Το κίνημα ξεκίνησε από την Γκρέτα Τούνμπεργκ, ένα κορίτσι από τη Σουηδία που ξεκίνησε μόνη της να διαδηλώνει ενάντια στη σουηδική κυβέρνηση. Όλοι οι άλλοι την ακολουθήσαμε και τώρα βλέπουμε να γιγαντώνει ένα παγκόσμιο και μαζικό κίνημα. Στόχος μας είναι να συνεχίσουμε να διαδηλώνουμε, μέχρι η κυβέρνηση να μας ακούσει και να πάρει μέτρα. Νοιαζόμαστε το νησί μας και θέλουμε να το δούμε να αλλάζει.
Οι πολιτικοί πρέπει να ξυπνήσουν, στ’ αλήθεια
Σάσα Μπλίντορφ, 18 χρονών, Ιλούνα Σόρενσεν, 17 χρονών, μαθήτριες, Γροιλανδία
Μαζευτήκαμε σιγά σιγά παιδιά που είχαμε ανησυχία για την κλιματική αλλαγή και ύστερα καταφέραμε να οργανώσουμε την απεργία, πηγαίνοντας σε κάθε τάξη στο σχολείο μας. Στόχος μας είναι να αφυπνίσουμε την κυβέρνηση και να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να αλλάξουμε οπτική όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Και σε αυτόν τον αγώνα θα χρειαστούμε δίπλα μας όλους τους ανθρώπους, ακόμα και αυτούς που δεν είναι μαθητές.
Το έναυσμα μας το έδωσε η Γκρέτα Τουνμπεργκ. Δεν είναι δυνατόν η Γροιλανδία να μην συμμετέχει σε αυτό το κίνημα, όταν η Αρκτική υπόκειται τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Δεν γίνεται να μείνουμε απαθείς σε όσα βλέπουμε να αλλάζουν. Πρέπει όμως να δράσουμε και ως κοινότητα, αλλάζοντας τον τρόπο που ζούμε, καταργώντας για παράδειγμα τη χρήση του πλαστικού. Εάν θέλουμε να έχουμε μέλλον και εμείς και ο πλανήτης μας θα πρέπει να δούμε τα πράγματα πολύ σοβαρά, και ειδικά οι πολιτικοί πρέπει να ξυπνήσουν, στ’ αλήθεια.
Στο σχολείο μάθαμε πώς προκαλούνται οι καύσωνες
Μιλού Αλμπρεχτ και Χάριετ Ο Σι, 14 χρονών, μαθητές, Αυστραλία
Δεκάδες χιλιάδες μαθητές στην Αυστραλία απεργούμε από τα σχολεία μας και διαδηλώνουμε σε 55 πόλεις. Θα διαδηλώνουμε μέχρι να υποχρεώσουμε τους πολιτικούς να βάλουν λουκέτο στα μεταλλεία του Αντάνι [ΣτΜ: ινδός κροίσος που χτίζει το μεγαλύτερο ανθρακωρυχείο στην ιστορία της Αυστραλίας], να απαγορευτεί η χρήση ορυκτών καυσίμων και να παράγεται το 100% της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, έως το 2030.
Είμαστε οι μαθητές και οι μαθήτριες που διαδηλώσαμε κατά χιλιάδες στο τέλος του 2018, και συναντηθήκαμε με το συνδικαλιστικό κίνημα, τους εργαζόμενους στην υγεία και την τοπική κοινότητα και βαδίσαμε αλληλέγγυα τους ίδιους δρόμους. Έχουμε τη στήριξη οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θρησκευτικών οργανώσεων, ενώ τουλάχιστον είκοσι σωματεία δήλωσαν τη στήριξή τους. Μαζί μας και 800 πανεπιστημιακοί που υπογράφουν επιστολή αλληλεγγύης στους απεργούς μαθητές.
Να ξέρουν οι πολιτικοί μας, που κωφεύουν στα αιτήματά μας, ότι πλησιάζουν εθνικές εκλογές και πρέπει να θέσουν ως προτεραιότητά τους το κλίμα. Μπορεί να είμαστε ακόμα μαθητές, αλλά μάθαμε στο σχολείο για τις εξορύξεις, τα ορυκτά καύσιμα και πόσο επικίνδυνα είναι για το περιβάλλον. Μάθαμε πώς προκαλούνται οι ξηρασίες, οι καύσωνες και οι ανεξέλεγκτες πυρκαγιές. Και για όλα φταίει η κλιματική αλλαγή. Έχουμε μόνο μία δεκαετία μπροστά μας για να αποτρέψουμε τα χειρότερα και οι πολιτικοί χάνουν το χρόνο μας και το μέλλον μας.
Θα είμαστε πολλοί και θα διαδηλώνουμε πολύ
Μαξίμ Ούνρουχ, 17 χρονών, μαθητής, Αλάσκα
Οι νέοι της Αμερικής διαδηλώνουμε γιατί οι δεκαετίες αδράνειας μας έφτασαν στο σημείο να έχουμε μπροστά μας μόνο 11 χρόνια για να αλλάξουμε την τροχιά των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Οι παγκόσμιοι ηγέτες όχι μόνο δεν έχουν ακόμα αναγνωρίσει αυτή την ανάγκη ως προτεραιότητα, αλλά ούτε έχουν ορίσει τους τρόπους αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Διαδηλώνουμε γιατί ήδη βιώνουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Γιατί η άρνησή μας να επιστρέψουμε στις σχολικές αίθουσες θα υποχρεώσει το σύστημα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της κλιματικής κρίσης και να δράσει. Το διακύβευμα είναι το μέλλον μας και γι’ αυτό απαιτούμε να υπάρξουν νομοθετικές ρυθμίσεις που θα αντιμετωπίζουν την κλιματική αλλαγή αλλά και τις κοινωνικές ανισότητες που ταλανίζουν τον αμερικάνικο λαό. Και ο χρόνος τελειώνει.
Κάθε χώρα που συμμετέχει στην απεργιακή κινητοποίηση ορίζει και το πλαίσιο των αιτημάτων. Οι διαδηλώσεις στις ΗΠΑ γίνονται με στόχο τη θέσπιση μιας Πράσινης Νέας Συμφωνίας (Green New Deal), με τις κοινότητες να στηρίζονται 100% στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έως το 2030, την αναβάθμιση του ηλεκτρικού δικτύου, τη μη χρήση ορυκτών καυσίμων, τη λήψη κυβερνητικών αποφάσεων να στηρίζονται σε επιστημονικά ευρήματα και την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Η κλιματική αλλαγή δεν είναι προτεραιότητα στην πολιτική ατζέντα των ΗΠΑ. Ωστόσο, ολοένα και περισσότεροι βιώνουμε ή συνειδητοποιούμε τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και επομένως θα τεθεί σύντομα ως ζήτημα πρώτης προτεραιότητας. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η κλιματική αλλαγή έχει ήδη σημαντικό πολιτικό ρόλο στην προεκλογική περίοδο. Ας δούμε μόνο το παράδειγμα της Γερμανίας, όπου το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο καύσωνας έσπασε κάθε ρεκόρ, οι Πράσινοι αύξησαν σημαντικά την εκλογική τους επιρροή.
Οι «Παρασκευές για το Μέλλον» ξεκίνησαν από την Γκρέτα Τούνγμπεργκ στη Σουηδία. Η ιδέα όμως διαδόθηκε παγκόσμια και στο μέλλον θα είμαστε πολλοί και θα διαδηλώνουμε πολύ.
Θα υποχρεωθούμε να ζήσουμε σε έναν πλανήτη αβίωτο
Τζουστους Βέμπερ, 14 χρονών, Μίριαμ βαν ντε Μπέργκε, 17 χρονών, Ρέμι Μπεργκμανς, 14 χρονών και Νίκο Μπέργκμανς, 16, μαθητές και μαθήτριες, Κένυα
Οργανωθήκαμε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να μπορέσουμε να κινητοποιήσουμε όσο περισσότερους μπορούμε στην Κένυα, με το να τους κάνουμε γνωστό τι σημαίνει κλιματική αλλαγή στη χώρα μας. Συζητήσαμε και με ορισμένους διοργανωτές της απεργίας σε χώρες της Ευρώπης, που μας συμβούλευσαν πώς να οργανώσουμε την απεργία, αφού εμείς δεν είχαμε παρόμοια εμπειρία.
Στόχος μας είναι να διαδώσουμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να θεσπίσει μέτρα για την αντιμετώπισή της. Οι μαθητές και οι μαθήτριες που διαδηλώνουμε ανά τον κόσμο, το κάνουμε για να προλάβουμε το χρόνο, πριν να είναι αργά. Η δική μας γενιά και οι επόμενες θα υποχρεωθούμε να ζήσουμε σε ένα πλανήτη αβίωτο.
Οι διαδηλώσεις χιλιάδων μαθητών στην Ευρώπη και η δράση της Γκρέτα Τούνμπεργκ μας παρακίνησαν να αναλάβουμε και εμείς δράση. Άλλωστε, πια βιώνουμε κάποιες από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με τις ξηρασίες στο Βορρά, που οδηγούν τις φυλές σε αιματοχυσίες για να εξασφαλίσουν νερό. Επόμενος στόχος μας είναι να απαγορευτεί η χρήση πλαστικών μπουκαλιών στην Κένυα.
Η μάχη που θα σηματοδοτήσει τον 21ο αιώνα
Ίβο Μποσιλκόβ, φοιτητής πολιτικής επικοινωνίας, Βόρεια Μακεδονία
Οι «Παρασκευές για το μέλλον» είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο νέων ανθρώπων, που ανησυχούν για την κλιματική αλλαγή και είναι εξοργισμένοι με τους πολιτικούς που έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν την οικολογική καταστροφή που επέρχεται σε λίγες δεκαετίες, εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Μέσω ενός συμφοιτητή μου στο πανεπιστήμιο ήρθα σε επαφή με τους διοργανωτές της απεργίας στη Γαλλία, ώστε να οργανώσουμε τη διαμαρτυρία και στη Μακεδονία. Η ανησυχία τους ήταν ότι οι βαλκανικές χώρες υποεκπροσωπούνται, σε σχέση με την ευρωπαϊκή Δύση, παρότι η περιβαλλοντική καταστροφή είναι σαφώς μεγαλύτερη. Χρειάζεται να ασκήσουμε πίεση στην κυβέρνηση της χώρας μου, ώστε να σταματήσει η ακατάσχετη μόλυνση του περιβάλλοντος, όχι μόνο για να αντιμετωπιστεί ο άμεσος κίνδυνος του μολυσμένου αέρα, αλλά και για να αποτραπεί η απειλή της περιβαλλοντικής καταστροφής.
Στόχος μας είναι να πιέσουμε τις εθνικές κυβερνήσεις να εφαρμόσουν πλήρως τη Συμφωνία του Παρισίου, ώστε να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου. Μόνος τρόπος να το πετύχουμε είναι να διαδηλώσουμε μαζικά. Στόχος των «Παρασκευών για το μέλλον» είναι και η ενημέρωση των πολιτών πως οι ηγέτες των χωρών πρέπει άμεσα να εκκινήσουν το μετασχηματισμό του κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου, με τη μετάβαση από τη χρήση των ορυκτών καυσίμων στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Εάν οι πολιτικοί συνεχίσουν να χρονοτριβούν, τότε σε λίγες μόνο δεκαετίες, η θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξηθεί, με αποτέλεσμα να λιώσουν οι πάγοι και να προκληθούν πλημμύρες στις παράκτιες περιοχές, ενώ η ξηρασία θα επηρεάσει τις αγροτικές περιοχές και οι καταιγίδες τις πόλεις. Τα παραπάνω είναι επιστημονικά τεκμήρια έγκριτων επιστημόνων, που αν τους αγνοήσουμε θα ζήσουμε το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού. Η σημερινή νεολαία θα βιώσει αυτή την κατάρρευση, εκτός αν αντιδράσουμε τώρα. Γι’ αυτό παλεύει με τόσο πάθος. Το να απέχουν από το σχολείο για να διαδηλώσουν για το κλίμα, λένε «γιατί να κάνουμε τα μαθήματά μας, αν σε λίγα χρόνια, ό,τι βαθμούς και να έχουμε πάρει, θα είμαστε αντιμέτωποι με τον αφανισμό;» Οι ενήλικες πρέπει να σταθούν δίπλα στη νεολαία και να τους δείξουν το δρόμο.
Όλα ξεκίνησαν με την Γκρέτα Τούνμπεργκ, η οποία από τον περασμένο Αύγουστο ξεκίνησε κάθε Παρασκευή να φεύγει από το σχολείο της και να πηγαίνει για να διαδηλώσει έξω από το κτίριο της βουλής. Το παράδειγμά της ακολούθησαν χιλιάδες. Αποτελεί πια ένα σύμβολο ελπίδας πως οι νέες γενιές μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα της ανθρωπότητας. Μας εμπνέει, αλλά πρέπει να δώσουμε και έναν τοπικό χαρακτήρα στην κινητοποίηση, ώστε να υποχρεώσουμε κάθε κυβέρνηση να αναλάβει δράση. Γι’ αυτό νιώθω την ανάγκη να μιλήσω και για την Μακεδονία, και τις δράσεις που πρέπει να περιλάβουμε στο πλαίσιο των «Παρασκευών για το μέλλον». Πρόκειται για την πιο μολυσμένη χώρα της Ευρώπης. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε πως είμαστε μια μικρή χώρα και άρα ασήμαντη μπροστά στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ολόκληρος ο πλανήτης.
Η κλιματική αλλαγή είναι η μάχη που θα σηματοδοτήσει τον 21ο αιώνα. Σιγά σιγά, οι λαοί συνειδητοποιούν πως πρέπει να δράσουμε γρήγορα και συντονισμένα. Αυτή η συνείδηση είναι που στο μέλλον θα ανατρέψει τον τρόπο που λειτουργούν οι κυβερνήσεις.
Ρεπορτάζ, επιμέλεια: Ιωάννα Δρόσου
Πηγή: Η Εποχή
