Την περασμένη βδομάδα, δεξιοί ηγέτες από όλη την Ευρώπη ταξίδεψαν στις Βρυξέλλες για το εθνο-συντηρητικό (National Conservative) συνέδριο (NatCon), όπου γιόρτασαν τις «αρετές του εθνικισμού» και υποσχέθηκαν «ένα εναλλακτικό όραμα για την Ευρώπη» ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου. Μετά από προηγούμενες ετήσιες συναντήσεις στην Ουάσιγκτον, τη Ρώμη και το Λονδίνο, το NatCon είναι πλέον ένα καθιερωμένο φόρουμ για τη συστράτευση κατά του «πολιτιστικού μαρξισμού» και της μαζικής μετανάστευσης. Ο ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν επρόκειτο να επιστρέψει ως επικεφαλής, μαζί με τον Βρετανό Νάιτζελ Φάρατζ, ακόμη και την πρώην υπουργό Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Σουέλα Μπρέιβερμαν. Τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του φετινού NatCon, η προώθησή του ήταν θριαμβευτική: Οι δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές δείχνουν ότι τα ακροδεξιά κόμματα είναι σε τροχιά να κερδίσουν περίπου το ένα τέταρτο των εδρών και να πλησιάζουν όλο και πιο κοντά στην εξουσία. […]
Ενώ οι ειδήμονες και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επικεντρώνονται στα πυροτεχνήματα των συνεδρίων όπως το NatCon, πολύ λιγότερη προσοχή έχει δοθεί στην υποδομή που συνδέει, συντηρεί και υποστηρίζει τους ακροδεξιούς ηγέτες. Εδώ και χρόνια, ένα παγκόσμιο δίκτυο βρίσκεται υπό διαμόρφωση –συγκεντρώνει δικαστές και δημοσιογράφους, ιδρύματα και χρηματοδότες, ακαδημαϊκούς και επιχειρηματίες– με ρητό στόχο να προωθήσει την ακροδεξιά τόσο εντός όσο και εκτός των ορίων της εκλογικής πολιτικής. Αυτή είναι η Αντιδραστική Διεθνής: πολύ λιγότερο ορατή –αλλά πολύ πιο ισχυρή– από ό,τι θα μπορούσαν ποτέ να είναι από μόνοι τους ηγέτες όπως η Μαρίν Λεπέν, ο Φάρατζ ή η Μπρέιβερμαν. Για να νικήσουμε την Ακροδεξιά, θα πρέπει να επικεντρωθούμε λιγότερο στoν αποκλεισμό των ηγετών της –και περισσότερο στη διάλυση της υποδομής στην οποία βασίζονται.
Σκεφτείτε τον Όρμπαν, η κυβέρνηση του οποίου στηρίζει χορηγούς της NatCon, όπως το Ινστιτούτο του Δούναβη και το ιδιωτικό πανεπιστήμιο Mathias Corvinus Collegium. Οι δεξιοί ειδήμονες επαινούν τον Όρμπαν για τη φιλοοικογενειακή και αντιμεταναστευτική του γραμμή, αλλά αυτός δεν διατηρεί την εξουσία μόνο χάρη στις πολιτικές του. Η κυβέρνησή του βασίζεται σε μυστικές συμβάσεις με τον ισραηλινό όμιλο NSO για την κατασκοπεία, την παρακολούθηση και την καταστολή των αντιπάλων του μέσω της τεχνολογίας Pegasus. Η NSO Group είναι μία μόνο από τις πολλές ισραηλινές εταιρείες κατασκοπευτικού λογισμικού –συμπεριλαμβανομένων των Rayzone, Cellebrite, Cytrox και Candiru– που έχουν συνδεθεί με πρόσφατες δεξιές κυβερνήσεις στην Πολωνία, την Ινδία και το Μεξικό, διευκολύνοντας την καταστολή της διαφωνίας, η οποία χρησίμευσε στην ενίσχυση των αντίστοιχων πολιτικών τους σχεδίων. […]
Στη μετάδοση αυτών των ιδεών, των πολιτικών και των επικοινωνιακών στρατηγικών, βοηθιούνται επίσης από ένα δίκτυο δεξαμενών σκέψης και ιδρυμάτων. Το 2017, το Ίδρυμα Ελεύθερης Αγοράς με έδρα την Ουγγαρία φιλοξένησε το Europe Liberty Forum, συγκαλώντας ηγέτες δεξαμενών σκέψης από 34 χώρες του δικτύου Atlas για να αναπτύξουν ένα κοινό πρόγραμμα – ένα πρόγραμμα που, χιλιάδες μίλια μακριά από τη Βουδαπέστη, έχει εφαρμοστεί για την προώθηση των συμφερόντων πετρελαίου και φυσικού αερίου ενάντια στην κυριαρχία των αυτοχθόνων στον Καναδά και την αναδάσωση του Αμαζονίου στη Βραζιλία. Παρόλα αυτά, η Atlas είναι εγγεγραμμένη στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια ως μη κερδοσκοπική οργάνωση που απαλλάσσεται από φόρους, λαμβάνοντας πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια από την Exxon Mobil και πάνω από 500.000 δολάρια μόνο από το Ίδρυμα Charles Koch.
Τα παραδείγματα αυτά αντιπροσωπεύουν τρεις μόνο τομείς της Αντιδραστικής Διεθνούς, ιδωμένους από την οπτική γωνία μιας μόνο χώρας. Η αλήθεια είναι ότι γνωρίζουμε ελάχιστα για τις ενέργειες –είτε νόμιμες είτε παράνομες– αυτού του παγκόσμιου δικτύου∙ ο ελάχιστος έλεγχος που έχει γίνει οφείλεται στην προσεκτική δουλειά και τις θαρραλέες έρευνες των δημοσιογράφων και των πληροφοριοδοτών σε όλο τον κόσμο. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλές από τις πιο άθλιες εκστρατείες διάβρωσης των δημοκρατιών μας περνούν απαρατήρητες και ατιμώρητες. […]
Το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρώην επικεφαλής της συνοριοφυλακής της ΕΕ είναι τώρα υποψήφιος για τον Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν – ή ότι η Τζόρτζια Μελόνι της Ιταλίας αναλαμβάνει όλο και περισσότερο την ηγεσία στις διαπραγματεύσεις με δικτάτορες της Βόρειας Αφρικής για λογαριασμό της ΕΕ – δείχνει ότι η Αντιδραστική Διεθνής δεν αποτελείται από νεόκοπους αουτσάιντερ που επαναστατούν κατά των θεσμών. Αντίθετα, έχουν κατακτήσει τη θέση τους στους διαδρόμους της εξουσίας – και τους χρησιμοποιούν για να καλωσορίσουν τους συμμάχους τους στην ομάδα.
Οι δυνάμεις που συγκεντρώθηκαν στις Βρυξέλλες την περασμένη εβδομάδα στοιχηματίζουν ότι δεν θα μπορέσουμε να τις προλάβουμε – ότι θα συνεχίσουν να διακηρύσσουν τις αρχές της εθνικής δημοκρατίας στο βήμα, ενώ θα συντονίζονται στη σκιά για να την υπονομεύσουν. Ας τους αποδείξουμε ότι κάνουν λάθος.
Ο David Broder είναι ιστορικός και ο επιμελητής της ευρωπαϊκής έκδοσης του περιοδικού Jacobin.
Ο David Adler είναι οικονομολόγος και γενικός συντονιστής της διεθνούς πρωτοβουλίας “Progressive International”.
