Εν μέσω πανδημίας εμφανίζεται μια καθολική αναγνώριση της κρίσιμης σημασίας των δημόσιων συστημάτων Υγείας σε πλανητικό επίπεδο.
Ορκισμένοι εχθροί εμφανίζονται διαπρύσιοι υποστηρικτές. Λάτρεις της ανεξέλεγκτης ιδιωτικοποίησης και φανατικοί υποστηρικτές των «ρυθμίσεων» της αγοράς στα δημόσια αγαθά και στην Υγεία ομνύουν στην αναγκαιότητα των εθνικών συστημάτων Υγείας. Τα συστημικά ΜΜΕ στη χώρα μας και παγκοσμίως δεν σταματούν να παρουσιάζουν τους «ήρωες» με τις λευκές ή τις πράσινες μπλούζες, αρκεί να μην πολυακούγονται οι «ενοχλητικές» φωνές.
Όμως, όταν φτάνουμε στο «διά ταύτα», που αφορά τη στελέχωση των μονάδων Υγείας με το αναγκαίο ανθρώπινο δυναμικό, τότε οι νεοφιλελεύθεροι αρχίζουν να τα μπερδεύουν.
Πριν από λίγες ημέρες ο ΠΟΥ, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, προσδιόρισε στα 6 εκατ. τις ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η πενταετία που δημιούργησε δομικό πρόβλημα
Ας έρθουμε όμως στα δικά μας. Η μεγάλη κρίση στο ανθρώπινο δυναμικό του ΕΣΥ συμπίπτει κυρίως με την περίοδο 2009 έως 2015. Η αναστολή ουσιαστικά των προσλήψεων δημιούργησε το δομικό πρόβλημα που έκτοτε συνοδεύει το ΕΣΥ. Ένα μεγάλο, δηλαδή, χάσμα (gap) λειτουργικό και ηλικιακό, που, αν δεν καλυφθεί, απειλεί το ΕΣΥ με κατάρρευση.
Βεβαίως το χάσμα αυτό αφορά και άλλους κρίσιμους τομείς του Δημοσίου, όμως τα χαρακτηριστικά του στο ΕΣΥ είναι πραγματικά απειλητικά.
Αυτό το χάσμα εκφράζεται ιδιαίτερα στο ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό. Η κρίσιμη μείωση των ειδικευομένων γιατρών, η μαζική φυγή στο εξωτερικό, το γηρασμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και η «ποικιλία» των εργασιακών σχέσεων είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της κατάστασης.
Η μεγάλη προσπάθεια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια συστηματική προσπάθεια αναστροφής, και μάλιστα σε συνθήκες Μνημονίου. Στον πυρήνα της πολιτικής του ήταν ο σχεδιασμός για μόνιμες προσλήψεις στο ΕΣΥ, η αναδιάρθρωση με έμφαση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα, η κατάργηση των εργολάβων κ.λπ., αλλά και η ενίσχυση των Ιατρικών Σχολών και η αναβάθμιση των Νοσηλευτικών. Η πολιτική αυτή ουσιαστικά ανακόπηκε από την κυβέρνηση της Ν.Δ., που άλλα σχεδίαζε και σχεδιάζει, μέχρι που… ενέσκηψε ο κορωνοϊός.
Η άμεση ενίσχυση με επικουρικό προσωπικό, αφού αναιρέθηκε σχετικά έγκαιρα η αποτυχημένη πολιτική για τετράμηνες συμβάσεις, ήταν στη σωστή κατεύθυνση. Αν όμως αυτή η κίνηση δεν συνοδευτεί με μακροχρόνιο σχεδιασμό μόνιμων προσλήψεων στο ΕΣΥ, αλλά και ανασυγκρότηση και αναδιάρθρωση με έμφαση στην Πρωτοβάθμια, καθώς και την ενίσχυση με μέλη ΔΕΠ των ιατρικών και νοσηλευτικών σχολών, τότε σε λίγα χρόνια η κατάρρευση θα είναι μη αναστρέψιμη.
Όταν ακούμε το γνωστό μήνυμα να απευθυνθούμε στον γιατρό μας, ψαχνόμαστε. Ποιος είναι ο γιατρός μας, ο οικογενειακός γιατρός δηλαδή; Πόσοι τον «διαθέτουμε»;
Ο στριφνός Β. Κοντοζαμάνης, εκφράζοντας προφανώς την κυβερνητική πολιτική, δεν τολμάει να πει ούτε τον όρο «μόνιμες προσλήψεις», ούτε βεβαίως για οικογενειακούς γιατρούς.
Η Ν.Δ. δεν έχει εγκαταλείψει τα σχέδια ΣΔΙΤ
Πιστεύω ότι η κυβέρνηση δεν έχει εγκαταλείψει τα σχέδια για Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), αφού ο ιός της ιδιωτικοποίησης έχει προσβάλει μόνιμα τη νεοφιλελεύθερη Ν.Δ.
Όμως θα είναι διπλά εκτεθειμένοι η Ν.Δ. και ο Κ. Μητσοτάκης αν δεν προχωρήσουν σε μόνιμες προσλήψεις και μακροχρόνιο σχεδιασμό, καθώς μετά την απόφαση του Eurogroup εξαιρούνται από τη δημοσιονομική επιβάρυνση οι υγειονομικές δαπάνες. Έστω και αν η συνολική παρέμβαση (του Eurogroup) σχεδόν δεν αφήνει καμιά ελπίδα ότι το ευρωπαϊκό εγχείρημα έχει σοβαρό μέλλον.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια κρίσιμη επιλογή. Η ελληνική κοινωνία και η Ευρώπη ή θα αντιληφθούν τα πραγματικά μηνύματα των καιρών μέσα και από την τραγωδία της πανδημίας, επιλέγοντας πολιτικές γενναίας στήριξης των εθνικών συστημάτων Υγείας με ανθρώπινο δυναμικό και καθολικότητας στην πρόσβαση, ή θα οδηγηθούμε σε ένα καθοδικό και καταστροφικό σπιράλ.
Η επόμενη ημέρα μπορεί να μας βρει με ένα σχέδιο που θα ενεργοποιήσει και θα επεκτείνει τις κλίνες ΜΕΘ. Που θα εγκαθιδρύσει ένα καθολικό σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (με την επέκταση των ΤΟΜΥ, με τις κινητές μονάδες Υγείας κ.λπ.). Με τις πρώτες 4.000 μόνιμες θέσεις γιατρών, νοσηλευτών και άλλου υγειονομικού προσωπικού σε προκήρυξη.
Όσες προσφορές -καθ’ όλα χρήσιμες- και να γίνουν στο ΕΣΥ, δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς ανθρώπους. Χωρίς προσωπικό που να αισθάνεται ασφάλεια και προοπτική. Χωρίς δηλαδή μόνιμο προσωπικό.
Άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ με 1 δισ. ευρώ
Ο ΣΥΡΙΖΑ το λέει καθαρά. Υποστηρίζει με σαφήνεια ένα τέτοιο πρόγραμμα και προτείνει άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ με 1 δισ. ευρώ!
Ο κ. Κικίλιας, ο κ. Κοντοζαμάνης και βεβαίως ο κ. Μητσοτάκης τι ακριβώς σχεδιάζουν;
Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να κρύβονται στο πιο κρίσιμο ζήτημα, που είναι το ανθρώπινο δυναμικό του ΕΣΥ, ενώ ταυτόχρονα λειτουργούν αδιαφανώς στα υλικά στις προμήθειες κ.λπ., σχεδιάζοντας ακόμη και το lockdown της «Διαύγειας»!
Ο Χρήστος Μαντάς είναι γιατρός, πρώην βουλευτής
Πηγή: Η Αυγή
