Όπως φαίνεται, ο κ. Μητσοτάκης είχε πολύ σοβαρότερους λόγους για να θέλει να θάψει βαθιά κάτω από το εφεύρημα του απόρρητου το σκάνδαλο των υποκλοπών και των παρακολουθήσεων το συντομότερο δυνατό. Όπως αποδεικνύεται πια με τις τελευταίες εξελίξεις, η επιδιωκόμενη με κάθε μέσο αδιαφάνεια μπορεί να κρύβει πολύ σοβαρότερες, συνθετότερες και πιο επικίνδυνες για τη δημοκρατία και το δημόσιο συμφέρον σχέσεις διαφθοράς από τον επικαλούμενο κίνδυνο για την «εθνική ασφάλεια». Το επιβεβαιώνει και η ιστορική εμπειρία ότι κάτω από την καταπακτή με αυτή την επιγραφή έβρισκαν πάντοτε καταφύγιο πολύ ταπεινότερες, υλικότατες και επικερδείς επιδιώξεις και δραστηριότητες.
Αδιαφάνεια, διαφθορά και έλλειμμα δημοκρατίας
Τι μας δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις; Ότι η βάσιμα, όπως φαίνεται, καταγγελλόμενη παρακολούθηση του τότε υπουργού κ. Χρυσοχοΐδη δεν σχετίζεται με κάποια υπόθεση υψηλής κατασκοπίας, αλλά πιθανότατα με τον παρασκηνιακό ανταγωνισμό για την ανάληψη του οικονομικά πολύ ενδιαφέροντος έργου της ανανέωσης των αστυνομικών ταυτοτήτων. Αυτή η στενή σχέση παρακολουθήσεων και υποκλοπών με τον αδιαφανή για τον πολύ κόσμο ανταγωνισμό οικονομικών και επιχειρηματικών συμφερόντων έγινε, επίσης, φανερή τελικά και στην παρακολούθηση και τις υποκλοπές που αφορούσαν τη δημοσιογραφική έρευνα του κ. Κουκάκη. Με λίγα λόγια, δεν βρισκόμαστε μπροστά σε κάποιες υποθέσεις παραβίασης δικαιωμάτων, που είναι πολύ σοβαρές από μόνες τους, αλλά παρακολουθούμε και τα εμφανή τμήματα ενός πλέγματος ιδιοτελών πολιτικών και οικονομικών επιδιώξεων, που αλληλεπιδρούν και επηρεάζονται αμοιβαία έξω από κάθε νόμιμη διαδικασία. Τα οποία πολλές φορές εκτείνονται πολύ πέρα και σε χαμηλότερα επίπεδα από εκείνα των μεγαλοσχημόνων παραγόντων, σε μεσαία και κατώτερα στρώματα, με στόχο την εξασφάλιση του ευρύτερου δυνατού πλέγματος συμφερόντων και πολιτικών εξαρτήσεων.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να κατανοήσει κάποιος ότι η πρόσφατη αποκάλυψη της παρακολούθησης υπουργού της κυβέρνησης της ΝΔ από «Τα Νέα» και η ταυτόχρονη καταγγελία ότι μέσω αυτής υποκλέπτονταν και οι τηλεφωνικές επικοινωνίες προέδρου μεγάλης ΠΑΕ, δεν ήταν απλά μια επιτυχία της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Ο χρόνος που έγινε η δημοσιοποίησή της, σε μια στιγμή που η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθούσε να πείσει ότι η υπόθεση των υποκλοπών έχει λήξει χωρίς να αφήσει ουρές και τραύματα στο κύρος της, αλλά και λίγες μέρες πριν από την έλευση των μελών της εξεταστικής επιτροπής της Ευρωβουλής PEGA, που διερευνά τις καταγγελίες για υποκλοπές και παρακολουθήσεις ελλήνων πολιτικών και δημοσιογράφων, δεν είναι προφανώς ανύποπτος. Και, βέβαια, δεν προσφέρει μόνο στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση στοιχεία χρήσιμα, σε περίπτωση που θα ήθελαν να τα χρησιμοποιήσουν. Αποτελεί και μια υπόμνηση ότι το μέγαρο Μαξίμου δεν μπορεί να παριστάνει ότι έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Κι αυτό μπορεί να αποτελεί ευθεία βολή κατά του κ. Μητσοτάκη, αλλά δεν αφορά μόνο τους σημερινούς ενοίκους του μεγάρου. Το πρόβλημα, τελικά, δεν είναι μόνο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ παρακολουθεί τους πολιτικούς αντιπάλους της, αλλά ότι πίσω από την αδιαφάνεια που έχει επιβάλει, ευημερεί και αναπτύσσεται εκτός από την τρέχουσα – εκεί έχουμε φτάσει! – διαφθορά με τους ημέτερους, ένα πλέγμα αλληλεξαρτήσεων πολύ πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών και εξαιρετικά επιθετικό για όποια κυβέρνηση επιχειρήσει μελλοντικά να το απειλήσει κατά οποιοδήποτε τρόπο.
Κίνδυνοι απειλούν το Μαξίμου, αλλά όχι μόνο
Έχει δίκιο ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλ. Τσίπρας, όταν τονίζει τον κίνδυνο για το δημοκρατικό πολίτευμα που αποτελούν οι ανεξέλεγκτες και σκοτεινές πρακτικές παρακολούθησης. Μόνο που ο σοβαρότατος κίνδυνος από αυτές δεν είναι μόνο το ενδεχόμενο να πάμε σε εκλογές με το μηχανισμό αυτό σε πλήρη λειτουργία, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Εξίσου απειλητικός είναι ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύει η εγκατάσταση αυτού του πλέγματος και για μια κυβέρνηση που θα προέκυπτε από την ήττα της ΝΔ στις ερχόμενες εκλογές και θα επιχειρούσε να απαλλαγεί από τον εναγκαλισμό του. Ίσως δεν είναι άσχετo αυτό και με την τελική επιλογή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να μην εμφανιστεί αυτοπρόσωπα στην αντιπροσωπία της PEGA που ήρθε στην Αθήνα.
Η σοβαρότητα αυτής της απειλής γίνεται πια αισθητή και στο χώρο της κυβερνητικής παράταξης, από όσους διαθέτουν τον κοινό νου και βλέπουν τι σημαίνει η επίκληση του απορρήτου. «Το απόρρητο που θέσπισε για τις πράξεις της εσχάτως η ΕΥΠ, μας πάει ένα μεγάλο βήμα πίσω(…) Αν δεν υπάρχει το φόβητρο της διαφάνειας και της λογοδοσίας, όλα (και δη τα χειρότερα) μπορεί να συμβούν», σημείωνε στην «Καθημερινή» (2-11-2022) ο Π. Μανδραβέλης, μεταφέροντας στην ΕΥΠ την κυβερνητική ευθύνη. Γιατί ο κ. Μητσοτάκης μαζί με τους υπεύθυνους που καθαιρέθηκαν από τον ίδιο, είναι που αποφεύγουν συστηματικά τη λογοδοσία. Κρύβονται όχι μόνο από τα εγχώρια αρμόδια όργανα, αλλά και από τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής της Ευρωβουλής PEGA.
Τα πράγματα έχουν σοβαρέψει αρκετά, όπως φαίνεται. Τόσο που ο «Economist» διαπιστώνει πως η συγκεκριμένη επιτροπή «μπορεί να δυσκολευτεί να ξεμπερδέψει τον ιστό, αλλά αν βρει στοιχεία εμπλοκής της κυβέρνησης στις υποκλοπές, θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα τις πιθανότητες του κ. Μητσοτάκη να κερδίσει τις επόμενες εκλογές». Λέτε αυτό να τον θορυβήσει, ώστε να αντιδράσει; Μάλλον θα εντείνει τις προσπάθειες να εξευμενίσει όσους τώρα τον πιέζουν, για να εξασφαλίσει την αμέριστη υποστήριξή τους. Αν θα το πετύχει, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Χαράλαμπος Γεωργούλας
