Χρειάστηκε μια σχεδόν μονοθεματική τηλεοπτική συνέντευξη –με θέμα την πανδημία– μια μέρα μετά το πολλοστό «διάγγελμά» του, για να μας πείσει ο κ. Μητσοτάκης ότι το «Πάσχα στο χωριό» θυσιάστηκε για το καλό μας, για να μην έχουμε μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη διασπορά του κορονοϊού. Για να χρειαστούν δύο απανωτές εμφανίσεις του πρωθυπουργού, φαίνεται ότι έχουν μετρήσει πολύ στο Μαξίμου τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, που αφορούν την –κακή– διαχείριση της πανδημίας.
Υπέρτερο αγαθό ο τουρισμός
Όπως και νά ‘χει, το αφήγημα «Πάσχα στο χωριό» η ίδια η κυβέρνηση το καλλιέργησε στο πλαίσιο του επικοινωνιακού χειρισμού των προβλημάτων της πανδημίας, η ίδια η κυβέρνηση το ακυρώνει τώρα. Εκείνο, όμως, που κατάφερε με τη συνέντευξή του ο κ. Μητσοτάκης, ήταν να μας πείσει ότι η ακύρωσή του δεν έγινε για την προστασία τής υγείας μας τόσο, όσο για την προστασία ενός υπέρτερου αγαθού: των θυρανοιξίων του τουρισμού στις 14 Μαΐου, που είχαν προαναγγελθεί εδώ και πολύ καιρό. Αυτά δεν θέλησε να βάλει σε κίνδυνο και όχι την υγεία μας. Αλλωστε, επί πολλές μέρες τώρα, πολλοί ειδικοί μάς εξηγούσαν πόσο μικρότερος θα είναι ο κίνδυνος, αν διαμοιραστούν οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων στην ύπαιθρο χώρα, υπό ορισμένους όρους πάντοτε.
Τελευταία η υγεία
Το ότι το υπέρτερο αγαθό δεν ήταν με κάθε θυσία η υγεία, όπως διαβεβαίωνε το σύνθημα του πρώτου κύματος, το είχαν βεβαιώσει αρκετές φορές μέσα στο χρόνο που πέρασε, οι ίδιες οι πρακτικές της κυβέρνησης. Όταν βάζεις πάνω απ’ όλα την υγεία, και δεν το κάνεις μόνο για να δικαιολογήσεις την κατασταλτική αυστηρότητα στη διάρκεια του πρώτου κύματος, δεν αντιμετωπίζεις με ημίμετρα τις κατεπείγουσες ανάγκες του ΕΣΥ, που δεν περιορίζονται στην αύξηση των ΜΕΘ. Δεν αγνοείς επί ένα χρόνο τις εκκλήσεις για άμεση αντιμετώπιση του απαράδεκτου συνωστισμού στα μέσα συγκοινωνίας. Δεν κλείνεις τα αφτιά σου στην απαίτηση να αραιώσουν οι τάξεις σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και να εξοπλιστούν οι αίθουσες διδασκαλίας με μέσα καθαρισμού της ατμόσφαιρας. Δεν μετατρέπεις τους εργαζόμενους σε παραγωγικές μονάδες με μεγάλη συγκέντρωση προσωπικού, όπως οι βιομηχανίες, σε νέα κατηγορία «αόρατων», που δουλεύουν χωρίς συχνούς και τακτικούς ελέγχους με γρήγορα τεστ εδώ και ένα χρόνο. Δεν αδιαφορείς για την ανάγκη να ξεσκάσουν ιδίως οι νέοι άνθρωποι προσφέροντάς τους δυνατότητες ψυχαγωγίας με τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, όπως έγινε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δεν τους αφήνεις στο έλεος των αυτοσχέδιων κορονοπάρτι, για να μπορείς να τους στοχοποιήσεις.
Όλα αυτά τα «δεν» και άλλα τόσα χαρακτήρισαν επί ένα χρόνο την κυβερνητική πολιτική και μας δίνουν το δικαίωμα να πούμε ότι η κατευθυντήρια γραμμή που διαπερνούσε το σύνολο της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας, ήταν η αντιμετώπιση των συνεπειών της με τη μικρότερη δυνατή διάθεση δημόσιων πόρων και με τις μικρότερες δυνατές απώλειες στα οικονομικά αποτελέσματα των μεγάλων επιχειρήσεων παραγωγής καταναλωτικών αγαθών και ορισμένων υπηρεσιών. Μια γραμμή που εναρμονιζόταν και με όσα κωμικοτραγικά παρακολουθήσαμε στο επίπεδο της ΕΕ, που με χίλια ζόρια αποφάσισε να ενισχύσει τη χειμαζόμενες ευρωπαϊκές κοινωνίες με ένα ποσό που φαντάζει αστείο μπροστά στα μέτρα που πήραν κράτη στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού. Αυτή την επιλογή επικύρωσε και με τις τελευταίες αποφάσεις της η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης με τη συνέντευξή του.
Ανοικονόμητη οικονομία
Καλά, θα πείτε, εσείς, μαρξιστές άνθρωποι, ενοχλείστε που η κυβέρνηση φροντίζει πρώτα απ’ όλα την οικονομία; Από τις πρώτες εβδομάδες της πανδημίας είχαμε παρατηρήσει πως το σύνθημα «πρώτα η υγεία» ήταν ένα επικοινωνιακό εύρημα και πως η δημόσια υγεία είναι συνυφασμένη με την οικονομική και παραγωγική υγεία, που όφειλε να προσεχτεί εξίσου. Όμως εδώ δεν πρόκειται περί αυτού. Πρόκειται περί της διαιώνισης του πνεύματος μπίζνες ως συνήθως. Να πάει καλούτσικα ο τουρισμός, να ανασάνει λίγο ο κόσμος που επηρεάζεται από την πορεία του, να αναθαρρήσουν και οι υπόλοιποι (ας κλείσουν και μερικά «ζόμπι»…) και να συνεχίσουμε το δρόμο που πορευόμαστε επί δεκαετίες, χωρίς να διδαχτούμε τίποτα από την πανδημία για την οικονομία και από το μήνυμα που μας έφερε, ότι δεν θα είναι η τελευταία σε έναν κόσμο που τον οδηγεί τυφλά η παγκοσμιοποίηση με οδηγό το αδηφάγο υπερκέρδος και την εγκληματική κακοποίηση της φύσης. Θα υπάρξουν κι άλλες. Αλλά και αυτές που μας έχουν ήδη βρει, θα επανέρχονται κατά κύματα (ήδη συζητάμε για το επόμενο φθινοπωρινό).
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, χωρίς προσχήματα και προφάσεις για μια οικονομία που μπορεί να στηρίξει και την υγεία μας. Που δεν θα βρίσκεται στο έλεος της διακύμανσης των τουριστικών ροών, που θα μπορεί να καλύπτει τις βασικές ανάγκες των λαϊκών τάξεων, που θα απασχολεί σε ασφαλείς συνθήκες και με δίκαιη αμοιβή το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό, που θα φροντίζει τον πρωτογενή τομέα της αναδεικνύοντάς τον σε θεμέλιο της παραγωγικής δραστηριότητας, που θα εξασφαλίζει δουλειά στις νέες γενιές και βιώσιμο περιβάλλον για την πολύπλευρη ανάπτυξή τους, που θα εξυπηρετεί τις ενεργειακές ανάγκες της με την αξιοποίηση των πολλών διαθέσιμων δυνατοτήτων για την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών σε κοινοτική και συνεργατική βάση, που θα διανέμει, και θα αναδιανέμει εν ανάγκη, όλο και πιο δίκαια και με βάση το κοινό συμφέρον τον παραγόμενο πλούτο, που θα διαχέει, τελικά, τις δομές και τις υπηρεσίες υγείας σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά σε κάθε χώρο εργασίας, χωρίς να θεωρεί τις απαραίτητες γι’ αυτό δαπάνες «χαμένα λεφτά», αλλά επένδυση για την αποτελεσματική αντιμετώπιση και των πανδημιών και για την ανάπτυξη της παραγωγικής δυνατότητας.
Μόνο που όλα αυτά και πολλά παρόμοια δεν έχει νόημα να τα συζητάμε με την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, όλους εμάς, που μας φιλοφρονούν με συνθήματα υπέρ της υγείας μας.
Χαράλαμπος Γεωργούλας
Πηγή: Η Εποχή
