Left.gr

Το εργασιακό νομοσχέδιο αποτελεί την κορωνίδα των αντιμεταρρυθμίσεων που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση μέσα στην πανδημία σε κρίσιμους τομείς. (...) Με το αντεργατικό νομοσχέδιο γίνονται τα αποκαλυπτήρια της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την εργαλειοποίηση της πανδημίας ως ευκαιρία με εμμονική στόχευση τους εργαζόμενους, τα δικαιώματά τους, τις αμοιβές, τις εγγυήσεις, το ωράριο, το συνδικαλισμό. Επιδιώκουν να περάσουν οι επιπτώσεις της πανδημίας σε βάρος της εργασίας για να πληρώσουν οι εργαζόμενοι όλα τα «απόνερα» αυτής της κρίσης». (...) Τα δείγματα γραφής υπήρχαν και πριν από την πανδημία. Από τον Αύγουστο του 2019 δηλαδή από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θεσμοθέτησε την κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης, της προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων, την υποβάθμιση του ΣΕΠΕ, την υπονόμευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, τη μείωση προστίμων για παραβιάσεις εργατικής νομοθεσίας και την αύξηση του ορίου των νόμιμων υπερωριών κατά 60% Είναι λοιπόν μία στρατηγική, στην οποία αταλάντευτος μένει ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του υπονομεύοντας τα δικαιώματα, τις αμοιβές και τις εγγυήσεις στον τομέα της εργασίας προφανώς υπέρ των μεγάλων αλλά και των μικρότερων επιχειρηματικών ομίλων. (...) Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη αποτελεί μία μεταρρύθμιση στον αντίποδα των αναγκών και των επίδικων που δημιούργησε η κρίση της πανδημίας για την ουσιαστική προστασία και ενίσχυση της εργασίας, των εγγυήσεων, των αμοιβών και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. (...) Στις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης, σε αντίθεση με την Ελλάδα, λαμβάνονται πρόνοιες ενίσχυσης και στήριξης των εγγυήσεων και των δικλείδων ασφαλείας υπέρ των εργαζομένων επειδή αναγνωρίζεται η κοινή λογική. (...) Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί εμμονικά νεοφιλελεύθερα δόγματα των προηγούμενων δεκαετιών θατσερικού τύπου, τα οποία απέτυχαν ιστορικά.

Το νομοσχέδιο του κυρίου Χατζηδάκη είναι οδοστρωτήρας. Έχει διατάξεις που καταργούν ό,τι γνωρίζαμε για το εργατικό δίκαιο. Και είναι λογικό ο κύριος υπουργός μαζί με αυτό το νομοσχέδιο που καταργεί όλα τα εργασιακά δικαιώματα, να θέλει να απαλλαγεί και από την ευθύνη των πράξεων του. Δηλαδή να θέλει να απαλλαγεί από τη λογοδοσία στη Βουλή των εργατικών ατυχημάτων που θα φέρει η αύξηση του ωραρίου, των μη αμειβόμενων υπερωριών, των καταπατήσεων όλων των δικαιωμάτων. Το πρώτο τετράμηνο του 2021 είχαμε διπλάσια θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα από το 2020. Καταλαβαίνετε τι θα γίνει με την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου, ειδικά των ευάλωτων εργαζομένων.

Προειδοποιούσαμε έγκαιρα ότι πρέπει και ο ιδιωτικός τομέας να αναλάβει ένα σημαντικό κομμάτι από τα περιστατικά covid. Η κυβέρνηση έχει εμπλέξει κάποιες ιδιωτικές δομές υγείας στη φροντίδα κυρίως μη covid περιστατικών. Από τις χιλιάδες ιδιωτικές κλίνες που διαθέτει το λεκανοπέδιο μόνο 250 έχουν διατεθεί μέχρι στιγμής για περιστατικά covid. Κανένα από τα μεγάλα θεραπευτήρια της Αθήνας δεν έχει εμπλακεί στη νοσήλια περιστατικών covid. Στη Γαλλία, για να έχουμε μια εικόνα, το 30% των συνολικών ασθενειών με κορονοϊό τα έχει αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας. Και επίσης ούτε τα στρατιωτικά νοσοκομεία, τα οποία έχουν υψηλού επίπεδου εξοπλισμό και στελέχωση, κανένα δεν αναλαμβάνει περιστατικά covid. Το μόνο που έχει κάνει η κυβέρνηση είναι η επιστράτευση των 200 περίπου γιατρών η οποία έγινε καθυστερημένα, δεν εντάσσεται σε ένα σχέδιο συνολικής αξιοποίησης και επίταξης του ιδιωτικού τομέα και δεν μπορεί να αποτελέσει την απάντηση σε αυτήν τη μεγάλη κρίση και τη λειτουργική κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων.