«Με τις γκόμενες πάω με μία κάθε μέρα για να αδειάζει το πακέτο αλλιώς έχει βιασμό»: Φράσεις που μεταδόθηκαν σε παραγωγή τρασοριάλιτι από το ΣΚΑΪ. Δεν είναι τώρα η ώρα να μιλήσουμε ούτε για γενικότητες του πώς αναπαράγεται ο σεξισμός μέσα στην κοινωνία ούτε του πώς φτάνουμε στο σημείο να ακούγονται φράσεις σε prime-time που όχι απλά αποτελούν έμπρακτη σεξιστική βία, αλλά μάλιστα μέσω της ομότητάς τους υπερβαίνουν ακόμα και την κυρίαρχη σεξιστική αντίληψη γύρω από τις γυναικοκτονίες και τους βιασμούς.
Είναι όμως σημαντικό να εστιάσουμε σε 3 σημεία-απαντήσεις στην επιχειρηματολογία όσων έσπευσαν (από το ακροκεντρώο-ακροδεξιό μπλοκ φυσικά) να απαλλάξουν το σταθμό από τις ευθύνες, αναπαράγοντας τη σοφιστεία του «Αν δεν σας αρέσει κάτι, μην το βλέπετε»
1) Ο ΣΚΑΪ είναι σταθμός πανελλαδικής εμβέλειας που επέλεξε σε prime time παραγωγή δική του να έχει έναν άνθρωπο που δηλώνει ότι: «Δεν γουστάρω να μου τρίβονται γκέι, χοντρές γυναίκες δεν τις θεωρώ γυναίκες, αν δεν σου κάτσει γυναικά βίασε την, οι γκόμενες θελουν καβλί για να στρώσουν, χωρίς καβλί γυναικά δεν πάει μπροστά». Αυτό είναι καθαρά επιλογή προβολής μιας τέτοιας άποψης, με σκοπό την πρόκληση μεγαλύτερης τηλεθέασης και άρα κέρδους για το σταθμό. Σε αυτή την άποψη εκτίθενται μικρά παιδιά, έφηβοι που διαμορφώνουν απόψεις για τη σεξουαλικότητα αλλά και όλοι/ες οι υπόλοιποι/ες. Και δεν αφορά μόνο όσους/ες τυγχάνει να έχουν εκείνη τη στιγμή ανοιχτή την τηλεόραση αφού τα τεκτενόμενα θα συζητηθούν σε παρέες, πηγαδάκια, χώρους εργασίας κλπ. Επομένως, εκτίθεται όλος ο πληθυσμός σε μία πρωτοφανώς βίαιη αθλιότητα την οποία ακόμα και να έχει πλήρως τη δυνατότητα να αναγνωρίσει ως τέτοια και να τη φιλτράρει αφήνει σημάδια.
2) Είναι ακριβώς αυτού του τύπου η έκθεση σε αυτή τη βία που με την οποία αναγκαστικά έρχονται αντιμέτωπα εκ νέου τα χιλιάδες θύματα έμφυλης βίας της χώρας μας. Είναι προφανές το πόσο καταστροφικές συνέπειες μπορεί να έχει η είσοδος (και μάλιστα με την νομιμοποίηση αυτή) ενός τέτοιο βίαιου λόγου για ένα θύμα σεξιστικής βίας, τι μετατραυματικό στρες μπορεί να προκαλέσει. Δεν θα επεκταθώ παραπάνω καθώς οι επιζώντες/επιζήσασες σεξιστικής βίας δεν έχουν ανάγκη αυτόκλητους υπερασπιστές. Ούτε όμως “μπορούν να επιλέξουν τα μην το βλέπουν”.
3) Ο ΣΚΑΪ εκπέμπει από μία δημόσια συχνότητα, την οποία νοικιάζει. Δεν έχει λοιπόν γενικώς και αορίστως δικαίωμα να εκπέμπει ό,τι θέλει. Για να τηρούνται οι κανόνες που υπάρχουν, θα πρέπει να υπάρχουν και συνέπειες για την παραβίασή τους. Όταν ένα κανάλι διαρκώς παράγει όχι μόνο ψευδής ειδήσεις και παραπλανητικά ρεπορτάζ αλλά δίνει και βήμα σε βίαιες μυσογύνικες και σεξιστικές τοποθετήσεις, τότε τα χρηματικά πρόστιμα δεν αποτελούν παρά μια (ακριβή;;;) λευκή επιταγή που υποδηλώνει ένας οργανισμός με ικανή ποσότητα χρημάτων και σχέσεις με την διαπλοκή πολιτικών και ολιγαρχών μπορεί να εκχυδαΐζει τη δημόσια ζωή όσο θέλει.
Εντέλει λοιπόν, καλή η κατακραυγή, καλά (και απαραίτητα) τα πρόστιμα, αλλά ούτε αρκούν ούτε αρκεί η “ατομική ευθύνη της τηλεθέασης” για να καλύψει τα κενά που αφήνουν.
Θα πρέπει ως κοινωνία να επιλέξουμε επιτέλους αν είναι πιο σημαντικές οι ζωές των χιλιάδων γυναικών, ΛΟΑΤΚΙ και επιζήσαντων σεξιστικής βίας από το προνόμιο μιας σάπιας μιντιακής ολιγαρχίας να δηλητηριάζει την καθημερινότητά μας.
Άρης Σπουρδαλάκης
Πηγή: Independent News
