Το ουκρανικό και το νέο σύμφωνο σταθερότητας για τις στρατιωτικές δαπάνες που προσπαθεί να επιβάλει μαζί με την οικονομία του πολέμου η φον ντερ Λάιεν διευρύνουν τις αντιθέσεις ανάμεσα στα κόμματα της ευρωπαϊκής αριστεράς, που φαίνονται ακόμη περισσότερο στο εσωτερικό της νεοσύστατης Ευρωπαϊκής Αριστερής Συμμαχίας για τον Λαούς και τον Πλανήτη (ELA), σε αντίθεση με τα κόμματα που συμμετέχουν στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) και έχουν μεγαλύτερη ομοιογένεια στην προσέγγιση των προκλήσεων.
Το Podemos (ELA) και η Ενωμένη Αριστερά (ΚΕΑ) επέστρεψαν δυναμικά στο θέμα του ΝΑΤΟ υποστηρίζοντας την άμεση έξοδο της Ισπανίας από τη συμμαχία, διοργάνωσαν διεθνείς συναντήσεις αριστερών κομμάτων σε διάστημα δέκα ημερών χωρίς την παραμικρή ευαισθησία αμοιβαίων προσκλήσεων, παρόλο που τα δύο κόμματα συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στη αριστερή ομάδα της ευρωβουλής The Left. Το Sumar πάντως κράτησε αποστάσεις προειδοποιώντας ότι η συζήτηση «δεν λύνεται με σλόγκαν».
Η γενική γραμματέας του Podemos και βουλεύτρια Ιόνε Μπελάρα προειδοποίησε τον Σάντσεθ να μην περάσει από τη Βουλή οποιαδήποτε «ειρηνευτική αποστολή στρατιωτών» στην Ουκρανία γιατί θα «κινδυνεύουν να γυρίσουν σε φέρετρα στα σπίτια τους». Η Μπελάρα ζήτησε από τον Σάντσεθ την έξοδο της Ισπανίας από το ΝΑΤΟ, το κλείσιμο των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων και πιέσεις στην ΕΕ για τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων μέχρι την απομάκρυνσή τους από τον κόσμο μας.
«Υπάρχει μια αποικιοκρατική μοιρασιά της Ουκρανίας ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία και η ΕΕ δεν έχει λόγο. Δεν έχουμε κανένα λόγο συμμετοχής στο ΝΑΤΟ, που είναι μια στρατιωτική ιμπεριαλιστική οργάνωση που τη διευθύνει ένας φασίστας εγκληματίας, που επιπλέον μας βλάπτει», τόνισε ο επίσημος εκπρόσωπος του Podemos, Πάμπλο Φερνάντεθ.
Στο ίδιο μήκος κύματος η εκπρόσωπος της Ενωμένης Αριστεράς, Έβα Γκαρθία Σεμπέρε υπογράμμισε ότι η Ισπανία «πρέπει να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, μια εγκληματική οργάνωση που προκάλεσε περισσότερο πόνο στον κόσμο». Η εκπρόσωπος του Sumar, Ελίσαμπετ Ντουβάλ απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για πιθανή μονόπλευρή αποχώρηση της Ισπανίας από το ΝΑΤΟ προειδοποίησε ότι «κάθε θέμα που σχετίζεται με την άμυνα και τη διεθνή πολιτική δεν είναι κάτι που μπορεί να επιλυθεί με συνθήματα ή με συζητήσεις του 20ού αιώνα», υποστηρίζοντας τη «στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης».
Υπέρ της εξόδου από το ΝΑΤΟ τάχθηκε το Μπλόκο της Αριστεράς και το Πορτογαλικό ΚΚ.
Διαπραγματεύσεις με Κίνα – BRICS – OHE
Το Die Linke, με πρόσφατη απόφαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου του την 1η Μαρτίου, ξεκαθάρισε για άλλη μια φορά ότι «ο επιτιθέμενος είναι μόνο η Ρωσία» και τάχθηκε κατά των εξοπλισμών, υπέρ της περικοπής του χρέους της Ουκρανίας, την άμεση διπλωματική πρωτοβουλία από την Κίνα και τα άλλα κράτη των BRICS, την ακύρωση των ορίων χρέους για να δρομολογηθούν επενδύσεις στη Γερμανία και να απελευθερωθούν επαρκή κεφάλαια για την Ουκρανία, και την άμεση σύγκλιση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Το Die Linke έδωσε τη δική του απάντηση στους εξοπλισμούς υποστηρίζοντας ότι «δεν είναι ξεκάθαρο γιατί οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να επενδύσουν περισσότερα χρήματα σε εξοπλισμούς. Μάλλον, το ερώτημα είναι σε τι πρέπει να δαπανηθούν αυτά τα χρήματα: την καθαρή άμυνα της ΕΕ ή την εθνική άμυνα ή το μοντέλο της ΕΕ ως επιθετικής και ιμπεριαλιστικής δύναμης που μπορεί να διεξάγει πολέμους οπουδήποτε στον κόσμο. Η Αριστερά είναι υπέρ του περιορισμού των στρατιωτικών δαπανών αποκλειστικά σε αμυντικά καθήκοντα. Οι τρέχουσες αμυντικές δαπάνες είναι υπεραρκετές για τον σκοπό αυτό».
Ο νέος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Die Linke και πρώην πρωθυπουργός της Θουριγγίας, Μπόντο Ράμελο τάχθηκε όμως υπέρ της συνέχισης της αποστολής όπλων στην Ουκρανία. Κάτι που για τον συμπρόεδρο του Die Linke Γιαν βαν Άλεκ αποτελεί μια δημοκρατικά διατυπωμένη άποψη σε ένα πλουραλιστικό κόμμα.
Αριστερά και CGIL κατά των εξοπλισμών
Στην Ιταλία, τόσο η Κομμουνιστική Επανίδρυση όσο και η Ιταλική Αριστερά τάχθηκαν κατά του πολέμου και των εξοπλισμών της φον ντερ Λάιεν, ενώ η αντιπολεμική προσέγγιση της CGIL του Μαουρίτσιο Λαντίνι, του Κινήματος Πέντε Αστέρων και της Ιταλικής Αριστεράς ανάγκασαν στο τέλος και την Έλι Σλάιν του Δημοκρατικού Κόμματος να τοποθετηθεί τελευταία και με μεγάλη καθυστέρηση κατά των επανεξοπλισμών στην Ευρώπη, για να μην σπάσει κάθε προοπτική συνεργασίας εναντίον της ακροδεξιάς και της δεξιάς.
Όλα τα αριστερά κόμματα και η CGIL κράτησαν αποστάσεις ασφαλείας από την πρωτοβουλία της κεντροαριστερής La Repubblica και του παλιού ευθυμογράφου και σκιτσογράφου της L’ Unità, Μικέλε Σέρα, να διοργανώσουν στις 15 Μαρτίου συγκέντρωση για την Ευρώπη με μοναδικό σύμβολο τις σημαίες της ΕΕ.
«Ποιες σημαίες της Ευρώπης, αυτής που δεν λέει τίποτα και διευκολύνει τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και συνεχίζει να εξοπλίζει το Ισραήλ; Αυτής που τα αστέρια της είναι ραμμένα στις στολές της Frontex που αμολάνε σκυλιά εναντίον των προσφύγων και μεταναστών στα ανατολικά της σύνορα ή συνεργάζονται με τους διακινητές της Λιβύης για να επαναπροωθήσουν, αφήσουν να πνιγούν ή να κλείσουν σε στρατόπεδα βασανιστηρίων όσους φεύγουν από τη θάλασσα;», απάντησε από την πλευρά του το il Manifesto.
CGIL: Εργασία, δικαιώματα, ειρήνη
H πιο σκληρή καταδίκη της οικονομίας του πολέμου στην Ιταλία είχε την υπογραφή του γραμματέα της CGIL, του μεγαλύτερου συνδικάτου των εργαζομένων. «Μπροστά στις προκλήσεις και τα διεθνή προβλήματα η στρατηγική προτεραιότητα της Ευρώπης δεν μπορεί να είναι η κούρσα των εξοπλισμών. Η προτεραιότητα πρέπει να είναι η εργασία, τα δικαιώματα, η ειρήνη, γιατί η Ευρώπη γεννήθηκε για αυτά και με αυτά έγινε ισχυρή. Οι ευρωπαϊκοί πόροι πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να προωθήσουμε βιομηχανικές πολιτικές, για να εμποδίσουμε τις απολύσεις, για να προστατεύσουμε τους εργαζόμενους και την κατάρτιση των δεξιοτήτων τους στις διαδικασίες της οικολογικής και ψηφιακής μετάβασης, για την ενίσχυση των κοινωνικών πολιτικών και τη διασφάλιση του δικαιώματος στην εκπαίδευση και τη δημόσια υγεία, για την προστασία των μισθών και των συντάξεων ενόψει του αυξανόμενου κόστους ζωής», απαίτησε ο Μαουρίτσιο Λαντίνι, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Εκτελεστικής Γραμματείας των ευρωπαϊκών συνδικάτων της CES στις Βρυξέλλες, παρουσία της αντιπροέδρου της Κομισιόν για την καθαρή, δίκαιη και ανταγωνιστική μετάβαση Τερέζα Ριμπέρα.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ασκήσει τον ρόλο μιας αληθινής πολιτικής, οικονομικής και δημοκρατικής κοινότητας, η οποία τελικά θα ορίζει τις ευρωπαϊκές πολιτικές για ένα κοινό σύστημα άμυνας, οικονομίας και φορολογίας, βιομηχανικών πολιτικών και κράτους πρόνοιας. Ο επανεξοπλισμός δεν μπορεί να είναι στρατηγική προτεραιότητα της Ένωσης. Τα 800 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 650 εκτός του Συμφώνου Σταθερότητας, που θα λαμβάνονται από τα Ταμεία Συνοχής, είναι πόροι που αφαιρούνται από τη δημιουργία θέσεων εργασίας και το κράτος πρόνοιας. Πόροι που δεν θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας στην Ευρώπη, δεν θα «κινήσουν την οικονομία», γιατί περίπου το 70% αυτού του ποσού θα χρησιμοποιηθεί για την αγορά όπλων που θα αυξήσουν τα κέρδη των αμερικανικών εταιρειών», συμπλήρωσε ο γραμματέας της CGIL.
«Ως ευρωπαϊκή συνδικαλιστική οργάνωση, θα υπογράψουμε ένα σύμφωνο κοινωνικού διαλόγου με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και με τους εργοδότες. Για εμάς, αυτό το Σύμφωνο σημαίνει επιβεβαίωση μιας κοινωνικής και εργαζόμενης Ευρώπης και ξεκάθαρη απόρριψη μιας Ευρώπης των επανεξοπλισμών. Ζητάμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να ενεργήσει για την ειρήνη, μια δίκαιη ειρήνη μέσω του διεθνούς δικαίου, της πολυμερούς προσέγγισης και της διπλωματίας», κατέληξε ο Λαντίνι.
Διχασμένο το Λαϊκό Μέτωπο
Στη Γαλλία, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο φάνηκε διχασμένο μπροστά στο ουκρανικό, με τους Σοσιαλιστές και τους Οικολόγους να υποστηρίζουν τη συνέχιση του πολέμου και τους επανεξοπλισμούς, ενώ η Ανυπότακτη Γαλλία και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα ζητούν διαπραγματεύσεις για σταθερή ειρήνη, απορρίπτοντας την πολεμική οικονομία στην Ευρώπη με αποτέλεσμα να βρεθούν στο στόχαστρο του μακρονισμού με τις κατηγορίες του φιλοπουτινισμού γιατί ζητούν ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας με τη συμμετοχή της Ρωσίας.
Το Γαλλικό ΚΚ και η Ανυπότακτη Γαλλία παρόλο που είναι υπέρ του παγώματος των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων στην Ευρώπη αντιτίθενται σε οποιαδήποτε κατάσχεσή τους, γιατί έρχεται σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο.
Στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στη Γαλλική Γερουσία στις 3 Μαρτίου με την παρουσία του υπουργού Εξωτερικών Ζαν-Νοέλ Μπαρό, ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής ομάδας Μπορίς Βαλό υποστήριξε ότι «οι πραγματικοί ειρηνιστές γνωρίζουν ότι ο πόλεμος, που είναι πάντα απεχθής, είναι μερικές φορές απαραίτητος. Η Αμερική του προέδρου Τραμπ δεν είναι πλέον σύμμαχός μας. Ας είμαστε ειλικρινείς και ας πούμε ότι γνωρίζαμε από παλιά ότι η σταδιακή απεμπλοκή των ΗΠΑ από την Ευρώπη ήταν στα χαρτιά».
Ο σοσιαλιστής Μπαρό υποστήριξε ότι «για να σωθεί η ειρήνη και η ασφάλεια στην Ευρώπη» μπορεί «να χρηματοδοτηθεί η στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας» με την κατάσχεση «των 220 δισ. των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν παγώσει οι τράπεζές μας», «τη διακοπή του υγροποιημένου φυσικού αερίου που έρχεται στα λιμάνια μάς, με τη συνενοχή των εταιρειών μας». Κινδυνολογώντας από το θεωρείο της Γερουσίας ο σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Ραφάλ Γκλουκσμάν προειδοποίησε ότι «η απειλή πολέμου εντός των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη».
Η Ανυπότακτη Γαλλία και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα δέχθηκαν σκληρή κριτική ότι ταυτίζονται ή στην καλύτερη περίπτωση ότι ασκούν ελάχιστη κριτική στην εισβολή του Πούτιν και την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου. Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν από τη Γαλλία και το Μεξικό κατηγόρησε τους «Ευρωπαίους Ατλαντιστές… που είναι ένοχοι μιας άνευ όρων συνθηκολόγησης χωρίς αποτέλεσμα». Ο Μελανσόν επανέλαβε τη γνωστή θέση του ότι ήταν η επιθετική στάση του ΝΑΤΟ που πυροδότησε τον πόλεμο, με τον Πούτιν που απειλήθηκε και αμύνεται. Εάν για τον Μελανσόν η Ευρώπη πληρώνει δεκαετίες «Ατλαντικής δουλοπρέπειας», θα πρέπει τώρα να αναγνωρίσει ότι «ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι χαμένος για τους Ευρωπαίους».
Η πρόεδρος της ομάδας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος στη Γερουσία CRCE-K, Σεσίλ Κουκιερμάν, μετά την άμεση αντιπαράθεσή της με τον υπουργό Εξωτερικών Ζαν-Νοέλ Μπαρό, χαρακτηρίζοντας «σκανδαλώδεις» τις δηλώσεις του ότι το Γαλλικό ΚΚ δεν καταγγέλλει αρκετά τον Πούτιν, υπογράμμισε ότι «εφόσον έχουμε δημοκρατία, υπάρχει ακόμα ελευθερία του λόγου. Μου φαίνεται ότι μετά από τρία χρόνια πολέμου, δυστυχώς για τον ουκρανικό λαό και αυτές τις γυναίκες και τους άνδρες που πέθαναν, έχουμε το δικαίωμα να αναρωτηθούμε εάν η απάντηση που μας δόθηκε πριν από τρία χρόνια ήταν η σωστή και αν η απάντηση που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα είναι η σωστή. Τα 800 δισ. ευρώ των δαπανών που αποφάσισε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία δεν έχει καμία εξουσία στον προϋπολογισμό της Γαλλίας, θα είναι η σωστή απάντηση; Δεν ξέρω. Από την άλλη πλευρά, αυτές οι δαπάνες για όπλα δεν θα επιλύσουν την κατάσταση του ουκρανικού λαού αύριο. Η Αμερική μόλις ταπείνωσε την Ουκρανία, μόλις ταπείνωσε την Ευρώπη. Η λύση θα έρθει με την επανεκκίνηση μιας διπλωματικής πολιτικής».
«Συνεχίζουμε να μένουμε στο ΝΑΤΟ και λέμε ότι όλα είναι καλά; Σε αυτόν τον οργανισμό που βρίσκεται σήμερα στα χέρια των Ηνωμένων Πολιτειών; ‘Η λέμε, όπως είπαμε, ότι χρειαζόμαστε μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που να θέλει να κάνει ειρήνη στον κόσμο και όχι πόλεμο στον κόσμο. Οι Γάλλοι σήμερα δεν θέλουν πόλεμο. Χρειαζόμαστε μια αμυντική πολιτική, να δαπανήσουμε για αυτήν. Ποτέ δεν είπαμε ότι ο αμυντικός προϋπολογισμός έπρεπε να μειωθεί στο μηδέν. Δεν υπήρξα ποτέ αφελής, με οποιονδήποτε τρόπο», συμπλήρωσε η επικεφαλής της κομμουνιστικής ομάδας στη Γαλλική Γερουσία.
Ο εθνικός γραμματέας του Γαλλικού ΚΚ, Φαμπιάν Ρουσέλ κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στη Διεθνή Αγροτική Έκθεση του Παρισιού, μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, προειδοποίησε ότι η «πρώτη απειλή για τους Γάλλους αγρότες δεν είναι οι ΗΠΑ, είναι η Ουκρανία». «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην Ευρώπη είναι προβληματική», πρόσθεσε ο γραμματέας του Γαλλικού ΚΚ, υποστηρίζοντας ότι «η ειρήνη μπορεί να έρθει αλλά πρέπει να είναι διαρκής» και ότι πρέπει «να ακούσουμε το αίτημα της Ρωσίας» εναντίον της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. «Χρειαζόμαστε μια σταθερή ειρηνευτική συμφωνία που να παρέχει εγγυήσεις σε κάθε μέρος […] Όλοι πρέπει να συμφωνήσουν να υποχωρήσουν», τόνισε ο Ρουσέλ.
Φιλανδία και Δανία υπέρ του πολέμου
Ορισμένα κόμματα της σκανδιναβικής Αριστεράς, όπως στη Φιλανδία και τη Δανία, ζητούν τη συνέχιση του πολέμου μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό, υποστηρίζοντας τους πλέον ξέφρενους εξοπλισμούς.
«Η συνεργασία του Τραμπ με τον Πούτιν αποτελεί μια επικίνδυνη συμμαχία αυταρχικών δυνάμεων που αποτελεί κίνδυνο για όλους μας», προειδοποίησε η ευρωβουλεύτρια της Αριστερής Συμμαχίας και πρώην υπουργός Παιδείας της Φιλανδίας, Λι Άντερσον, διαμέσου ενός μακροσκελούς άρθρου της στην ιστορική εβδομαδιαία σήμερα εφημερίδα του κόμματος «Λαϊκά Νέα».
Η Άντερσον, που έχει αποχωρήσει από την ηγεσία του κόμματος αλλά φαίνεται να κρατά ακόμη τα ηνία του, παρουσίασε «επτά πολιτικά συμπεράσματα» για την οικοδόμηση της ασφάλειας στην Ευρώπη. Σύμφωνα με την ιεράρχηση της ίδιας της Άντερσον χρειαζόμαστε να αγοράζουμε όπλα μόνο από τις ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες, να δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό ΝΑΤΟ ή μια νέα εναλλακτική λύση, να αυξηθεί η στήριξη στην Ουκρανία ακόμη και με την έκδοση κοινού χρέους και τη διαγραφή των χρεών της, να εξασφαλιστεί η πιθανή κατάπαυση του πυρός και να κατατεθεί ένα ευρωπαϊκό ειρηνευτικό σχέδιο, να επιταχυνθεί η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ, η ενίσχυση των θεσμών του διεθνούς δικαίου από την ΕΕ και τέλος η στρατηγική αυτονομία και ασφάλεια της Ευρώπης που θα είναι κάτι περισσότερο από την άμυνα, που για την Άντερσον θα είναι η στήριξη του κοινωνικού κράτους, χωρίς να εξηγεί με ποιους πόρους μετά από ένα ράλι εξοπλισμών.
Ο επικεφαλής της Κοκκινο-Πράσινης Συμμαχίας, Πέλε Ντράγκστεντ από τις σελίδες μιας από τις πλέον παλιές εφημερίδες του κόσμου υπογράμμισε ότι «η Ουκρανία και η Ευρώπη πρέπει τώρα να προετοιμαστούν να πολεμήσουν χωρίς την αμερικανική βοήθεια». «Δεν μπορούμε να καθίσουμε στη γωνία και να παρατηρούμε. Στην Ευρώπη, πρέπει να αυξήσουμε την υποστήριξή μας τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά. Ο Τραμπ και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον αξιόπιστος σύμμαχος, είναι στην πραγματικότητα αντίπαλος όταν πρόκειται για την Ουκρανία», υπογράμμισε μεταξύ άλλων από τις σελίδες της Berlingske ο Ντράγκστεντ.
Η Κοκκινο-Πράσινη Συμμαχία, ή το Κόμμα της Ενότητας όπως αποκαλείται, φαίνεται να πραγματοποιεί μια μεγάλη συντηρητική στροφή. Στο τελευταίο του συνέδριο με 224 υπέρ και 85 χαρακτήρισε «επιβλαβή» την εσωτερική του αριστερή τάση «Κόκκινη Αριστερά» και άλλαξε στην πράξη το καταστατικό του, με 216 υπέρ και 90 κατά, για να μπορεί να διαγράφει μέλη του κόμματος με μεγαλύτερη ευκολία, αφού η πλειοψηφία των 5/6 μειώθηκε στα 2/3.
Μποϊκοτάζ αμερικανικών προϊόντων
Η επικεφαλής του Αριστερού Κόμματος της Σουηδίας, Νοόσι Νταγκοστάρ υποστήριξε το πιθανό μποικοτάζ αμερικανικών προϊόντων εκτιμώντας ότι «εάν εξοργίσεις τους καταναλωτές της Ευρώπης θα σου κοστίσει» και ότι η ίδια θα αποφύγει «όσο το δυνατόν περισσότερο» να αγοράζει αμερικανικά προϊόντα και κυρίως ότι δεν θα αγόραζε ένα Tesla.
«Θα αποφύγω τα αμερικανικά προϊόντα όσο το δυνατόν περισσότερο μετά από αυτό που συνέβη. Για παράδειγμα, δεν θα αγόραζα ποτέ ένα αυτοκίνητο Tesla σήμερα», τόνισε η Νταγκοστάρ, που εκτιμά ότι ο Τραμπ «λειτουργεί σαν νταής στην αυλή του σχολείου. Είναι πολύ σοβαρό και τάσσεται με τον Πούτιν ενάντια στην Ευρώπη». Η Νταγκοστάρ θα παρουσίαζε την πολιτική του κόμματος για το ουκρανικό σε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη.
Το Κόμμα της Αριστεράς, μαζί με τους Πράσινους, είχε ψηφίσει κατά της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, αλλά μετά τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων άρχισαν να ενισχύονται οι φωνές όσων θέλουν μια σαφή στρατηγική αλλαγή με στόχο τη συμμετοχή του κόμματος σε μια πιθανή προοδευτική κυβέρνηση.
«Η αντίθεση στο ΝΑΤΟ δεν είναι απαραίτητη πολιτική για το Αριστερό Κόμμα. Το κόμμα μπορεί να τη θυσιάσει για να μπορέσει να καθίσει σε μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών μετά τις επόμενες εκλογές», τόνισε ο δημοφιλέστατος ευρωβουλευτής Γιούνας Σχοέστεντ.
Για τον πρώην επικεφαλής του Κόμματος της Αριστεράς για μια 8ετία και παλαίμαχο πρώην βουλευτή, το κόμμα ενόψει των επικείμενων εκλογών σε περίπου έναν χρόνο θα πρέπει να κάνει μεγάλες παραχωρήσεις για να συγκυβερνήσει με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους και πιθανώς το αντιεργατικό Κόμμα του Κέντρου.
«Για το Αριστερό Κόμμα, η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση θα είναι μια σκληρή αλλά απαραίτητη αλλαγή, και της δικής του εικόνας… Το Αριστερό Κόμμα θα πρέπει να αποδεχθεί την ένταξη στο ΝΑΤΟ, αλλά θα μπορεί να επηρεάσει την εξωτερική πολιτική, ώστε να υπερασπιστεί το διεθνές δίκαιο και όταν πρόκειται για την Παλαιστίνη, όχι μόνο την Ουκρανία», εκτιμά ο Σχόεστεντ. Από τους 349 βουλευτές οι 37 του Κόμματος της Αριστεράς και των Πράσινων είχαν ψηφίσει κατά της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
