
Η επίθεση στην Εθνική Πινακοθήκη και σε έργα τέχνης από έναν ακροδεξιό βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου είναι μια απαράδεκτη, μεσαιωνικού χαρακτήρα πράξη. Αυτές είναι αντιλήψεις, λογικές αλλά και πρακτικές οι οποίες ανήκουν σε άλλες εποχές και εκπέμπουν έναν σκοταδισμό, ο οποίος δεν έχει θέση στην εποχή μας.

Ευλόγως ο κόσμος διατηρεί επιφυλάξεις, δεν υπάρχει καμία ανοχή από την ίδια την κοινωνία.
Το μήνυμα από την κοινωνία είναι ότι πρέπει επιτέλους να αποδοθεί δικαιοσύνη, να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να υπάρξει κάθαρση για να μπορέσει να κλείσει αυτός ο κύκλος.

Ήταν μία διαδικασία η οποία ως προς τη δυνατότητα της προοδευτικής αντιπολίτευσης να συνεννοηθεί στα στοιχειώδη ευτυχώς ευοδώθηκε. Ένα καλό πρώτο βήμα από δω και πέρα.

Δεν υπάρχει προοπτική επιστροφής ή προοπτική επανένωσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως τίθεται κάποιες φορές στον δημόσιο διάλογο. Αυτό το οποίο υπάρχει όμως, και ως απόφαση του Συνεδρίου μας, είναι η πρότασή μας περί Λαϊκού Μετώπου.
Το θέμα είναι τι περιεχόμενο θα έχει αυτή. Πρέπει να υπάρξει μια προσπάθεια για συνεννόηση, για συμπόρευση, για συνένωση δυνάμεων, αλλά σε ένα σαφές προγραμματικό πλαίσιο.
Δεν πάμε απλώς και μόνο να αντιπαρατεθούμε με τον Μητσοτάκη για να έρθει ένας άλλος Μητσοτάκης στη θέση του Μητσοτάκη. Και με την πολιτική η οποία αυτή τη στιγμή υλοποιείται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτό είναι το κρίσιμο.

Αυτά τα τεράστια συλλαλητήρια, δεν είναι απλώς και μόνο μία έκφραση αποδοκιμασίας προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ούτε είναι απλώς και μόνο το προφανές αίτημα της κοινωνίας για να αποδοθεί δικαιοσύνη είναι και κάτι βαθύτερο. Υπάρχει μία απαξίωση προς το πολιτικό σύστημα συνολικότερα κι αυτό μας συμπαρασύρει όλους και συμπαρασύρει και τη Νέα Αριστερά. Πρέπει να αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι πρέπει να ξεβολευτούμε.

Σε όλα τα κοινοβούλια του δυτικού κόσμου, τουλάχιστον εκεί όπου υπάρχει εμπεδωμένη κοινοβουλευτική δημοκρατία, υπάρχουν και τέτοιες ενέργειες, ειρηνικές, συμβολικές.
Θύμωσαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας για αυτήν την συμβολική ενέργεια, η οποία κράτησε 30 δευτερόλεπτα και η οποία προφανώς ήταν απολύτως ειρηνική, δεν τους είδα όμως να θυμώνουν όταν δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές πνίγηκαν στα τα δακρυγόνα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Το Κοινοβούλιο δεν μπορεί να μετατρέπεται ή να το αντιλαμβανόμαστε ως ένα πλήρως αποστειρωμένο από αυτά τα οποία συμβαίνουν στην κοινωνία θεσμικό όργανο.

Η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός βάζουν ένα δίλημμα προσχηματικό, Μητσοτάκης ή χάος.
Την λύση σε αυτό το δίλημμα, απέναντι ποιος, στις δημοκρατίες την δίνει πάντα ο λαός. Άρα η προσφυγή στον κυρίαρχο λαό είναι αυτή η οποία θα ξεκλειδώσει και το μετά.
Από κει και πέρα, επειδή πρέπει να δίνουμε διέξοδο και να υπάρχει μια προοπτική, η προοπτική αυτή δεν μπορεί να είναι ούτε μία λύση εκ των ενόντων της Νέας Δημοκρατίας ή μία προοπτική η οποία θα προέρχεται από την ακροδεξιά.
Έχουμε ευθύνη απέναντι στην κοινωνία να ανταποκριθούμε αφενός στο αίτημά της να φύγει ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του και αφετέρου στο να υπάρξει μία προοπτική η οποία θα δίνει προοδευτική διέξοδο στα σημερινά μας αδιέξοδα.
