Βυθισμένος στο τέλμα της απομόνωσης, ζαλισμένος από τα απανωτά χτυπήματα που έχει δεχτεί από τη διεθνή κοινότητα, εγκαλούμενος για τις συνεχείς παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, ταπεινωμένος από τα αλλεπάλληλα στραπάτσα που έχει υποστεί η αναθεωρητική στρατηγική του, ανήμπορος να αντιμετωπίσει τη βαθιά οικονομική κρίση που ταλαιπωρεί τη χώρα του, σίγουρα ηττημένος στις εκλογές όποιος κι αν είναι ο αντίπαλός του, ο Ταγίπ Ερντογάν επιμένει να είναι προκλητικός. Αυτή είναι η περιγραφή που κάνουν κυβερνητικοί παράγοντες. Αυτή είναι η εικόνα που δίνουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον Ερντογάν. Πολύ βολικές προσεγγίσεις.
Σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες λοιπόν υποδέχτηκε με τιμές… αυτοκράτορα στην Τουρκία τον Ιταλό μη αιρετό πρωθυπουργό Μάριο Ντράγκι. Ο Ιταλός πολιτικός που είχε αποκαλέσει τον Ερντογάν πριν από λίγους μήνες δικτάτορα φαίνεται πως ξέχασε όσα είχε σούρει στον πρόεδρο της Τουρκίας. Πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη και συζήτησε εκτός των άλλων και για την πρόθεση της Τουρκίας να αγοράσει όπλα από την Ιταλία, ειδικότερα το γαλλοϊταλικής παραγωγής SAMP-T. Στη δήλωσή του για το συγκεκριμένο ζήτημα ο Τ. Ερντογάν είπε: «Θέλουμε να φτάσουμε μια ώρα αρχύτερα στη φάση της υπογραφής για το SAMP-T. Θέλουμε να μπουν οι υπογραφές. Γιατί αυτό έχει μεγάλη σημασία για τα αμυντικά μας συστήματα. Στο θέμα αυτό με τον πρωθυπουργό (της Ιταλίας) συμφωνήσαμε πλήρως, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Οπως συμφωνήσαμε και με τον Μακρόν». Συμφώνησε, όπως ισχυρίζεται, και με τον Μακρόν. Να θυμίσουμε ότι Γαλλία και Ελλάδα έχουν υπογράψει αμυντικό σύμφωνο το οποίο θα ενεργοποιηθεί στην περίπτωση που θα δεχτούμε επίθεση. Ηταν το αντάλλαγμα που πήραμε και το διαφημίσαμε με τυμπανοκρουσίες για να αγοράσουμε γαλλικά μαχητικά και φρεγάτες.
Χαρήκαμε όταν ο Ερντογάν τα έσπασε με το Ισραήλ. Πανηγυρίσαμε όταν τσακώθηκε με τη Σαουδική Αραβία. Εκφράσαμε την ικανοποίησή μας όταν συγκρούστηκε με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Δεν κρύψαμε τον ενθουσιασμό μας όταν έβρισε τον Μακρόν. Φουσκώναμε από υπερηφάνεια κάθε φορά που κάποιος Αμερικανός αξιωματούχος έλεγε κάτι επικριτικό για τη στάση του. Νιώσαμε δικαιωμένοι όταν ο Ντράγκι τον είπε δικτάτορα. Πιστέψαμε ότι έχει αρχίσει για τον Τούρκο ηγέτη η αντίστροφη μέτρηση, ότι το μόνο που του μένει είναι να συμφιλιωθεί με την ιδέα πως τα ψωμιά του τελειώνουν και μετράει μέρες. Προβληματιστήκαμε όμως όταν τον είδαμε να βελτιώνει τις σχέσεις του με το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ξαφνιαστήκαμε δυσάρεστα όταν διαπιστώσαμε ότι οι ηγέτες των δυτικών χωρών δεν ήταν και πολύ δυσαρεστημένοι που η Τουρκία δεν ακολούθησε το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ στο θέμα των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, αντιθέτως επικρότησαν την επιλογή του να μεσολαβήσει ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία για να σταματήσει ο πόλεμος.
Ενοχληθήκαμε με τις συστάσεις του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ και του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ να τα βρούμε με την Τουρκία. Εκπλαγήκαμε που οι νατοϊκοί σύμμαχοι έκαναν τα πάντα και έδωσαν ουκ ολίγα στον Ερντογάν για να αποσύρει το βέτο για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Και βεβαίως δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε το «ευχαριστώ» του Μπάιντεν στον Τούρκο πρόεδρο στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη μερικές μέρες μετά την αποθεωτική υποδοχή Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και τις προσδοκίες που γέννησε ότι επιτέλους ο αμερικανικός παράγοντας διάλεξε τη σωστή, κατά τη γνώμη μας, πλευρά της Ιστορίας. Θα έπρεπε να έχουμε συνηθίσει στο σκοτσέζικο ντους. Θα έπρεπε να μην τρέφουμε αυταπάτες. Δυστυχώς επιμένουμε να μετατρέπουμε την επιθυμία μας σε πραγματικότητα.
Ανάγωγα
Θα μάθουμε κάποια στιγμή ποιες είναι οι ανώτατες δικαστικές πηγές που παραπλάνησαν δημοσιογράφους για το θέμα της Novartis; Μάλλον όχι στις μέρες μας. Ισως αργότερα όταν το καθεστώς θα έχει κλονιστεί. Τους δράστες αυτής της οργανωμένης προσπάθειας εξαπάτησης πρέπει να τους αναζητήσουμε στην περιοχή των ανώτατων κυβερνητικών πηγών.
Τάσος Παππάς
