«Αν στις 22 Μαϊου η κάλπη εμφανίσει ένα συσχετισμό δυνάμεων με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρώτη δύναμη, και υπολείπονται 5 ή 10 ή 15 βουλευτές για να σχηματιστεί κυβέρνηση, τότε ο καθένας θα βρεθεί προ των ευθυνών του» τονίζει στο Tvxs, η υποψήφια βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ στο Βόρειο Τομέα Αθηνών, Αννέτα Καββαδία. Όπως εξηγεί, αυτό αφορά και το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝ.ΑΛ. – που προφανώς δεν μπορεί τώρα να συναινέσει σε μια κυβέρνηση Τσίπρα, αφού θα είχε και εσωκομματικό ζήτημα με ορισμένους βουλευτές και στελέχη του – αλλά και το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ 25. «Ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ μια δεύτερη θητεία με την παρούσα κυβέρνηση και με δεκανίκι την ακροδεξιά. Μπορούν εύκολα να αναλάβουν αυτή την ευθύνη οι άνθρωποι των υπολοίπων αριστερών δυνάμεων;» είναι το ερώτημα που θέτει. Διαμηνύει δε με νόημα, ότι η απλή αναλογική δεν έχει μόνο οφέλη, έχει υποχρεώσεις και ευθύνες.
Κυρία Καββαδία, οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν άνοιγμα της ψαλίδας της διαφοράς υπέρ της Ν.Δ. στην πρόθεση ψήφου – και την παράσταση νίκης – σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ–Π.Σ. Σας προβληματίζουν αυτά τα ευρήματα, πέρα από τις ενστάσεις που έχει καταθέσει το κόμμα σας για τη μεθοδολογία κάποιων εταιρειών μέτρησης;
Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα εργαλείο, χρήσιμο μεν που όμως όπως όλα τα εργαλεία έχει τα όριά του. Υπάρχει πρόσφατο άρθρο στο tvxs που καταγράφει 251 λανθασμένες προεκλογικές δημοσκοπήσεις από το 2012 ως το 2019, διαθέσιμες στο διαδίκτυο, «συμπτωματικά» όλες υπέρ της Ν.Δ. Ενδεικτικά, να θυμίσω τις μεγάλες αποκλίσεις ανάμεσα στις δημοσκοπήσεις και το εκλογικό αποτέλεσμα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 και Ιουλίου 2019, αλλά και στο δημοψήφισμα του 2015. Αλλά και πρόσφατα, στην Κύπρο, με σαφώς μικρότερο πληθυσμό, οι δημοσκοπήσεις απέτυχαν ως προς τα ποσοστά που προέβλεπαν για τους υποψήφιους Προέδρους της Δημοκρατίας. Είναι, συνεπώς, εύλογο να διατηρούμε μια επιφύλαξη σε σχέση με τα ευρήματα-προβλέψεις των εταιρειών.
Η αλήθεια είναι ότι στις προεκλογικές περιοδείες και εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, εμείς καταγράφουμε μια αλλαγή στάσης του κόσμου. Αν θεωρήσουμε αυτές τις επαφές ένα ακόμα είδος δημοσκόπησης, τα δικά μας συμπεράσματα είναι διαφορετικά. Υπάρχει μεγάλη οργή και απογοήτευση από την διακυβέρνηση Μητσοτάκη και το επιχείρημα-καραμέλα του Μαξίμου ότι όλοι είμαστε ίδιοι, δεν βρίσκει πλέον ανταπόκριση στον κόσμο που αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο ποιοι υπηρετούν τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας και ποιοι τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ. Χωρίς κανένα εφησυχασμό, καθώς ο αγώνας θα είναι πολύ σκληρός, παρακολουθούμε μεν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, θα μας επιτρέψετε όμως να διατηρούμε το σκεπτικισμό μας απέναντί τους.
Το εγχείρημα της συγκρότησης προοδευτικής διακυβέρνησης κατά πόσο είναι εφικτό, από τη στιγμή που τα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς εμφανίζονται κάθετα αρνητικά; Παράλληλα, ο κ. Ανδρουλάκης επιθυμεί διαφορετικό πρόσωπο για την πρωθυπουργία ώστε να εισέλθει σε μία κυβέρνηση.
Είναι προφανές ότι η συζήτηση για μια προοδευτική διακυβέρνηση, υπέρ του λαού και υπέρ του κόσμου της εργασίας, διεξάγεται με διαφορετικούς όρους τώρα, σε σχέση με τις συνθήκες που θα προκύψουν μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Θέλω να πω με αυτό ότι, αν στις 22 Μαϊου η κάλπη εμφανίσει ένα συσχετισμό δυνάμεων με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρώτη δύναμη, με ισχυρό ποσοστό – κάτι που προφανώς ελπίζουμε και επιδιώκουμε – και υπολείπονται 5 ή 10 ή 15 βουλευτές για να σχηματιστεί κυβέρνηση, τότε ο καθένας θα βρεθεί προ των ευθυνών του. Αυτό αφορά και το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝ.ΑΛ. – που προφανώς δεν μπορεί τώρα να συναινέσει σε μια κυβέρνηση Τσίπρα, αφού θα είχε και εσωκομματικό ζήτημα με ορισμένους βουλευτές και στελέχη του – αλλά αφορά και το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ 25. Θα πρέπει και αυτοί να αναλάβουν την ευθύνη τους.
Αν θα στηρίξουν μια κυβέρνηση, έστω με ψήφο ανοχής, ή εάν θα δώσουν περιθώριο στον κ. Μητσοτάκη, με δεύτερες εκλογές και με συσπειρωμένη Δεξιά και Ακροδεξιά, να διεκδικήσει νέα τετραετία. Ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ μια δεύτερη θητεία με την παρούσα κυβέρνηση και με δεκανίκι την ακροδεξιά. Μπορούν εύκολα να αναλάβουν αυτή την ευθύνη οι άνθρωποι των υπολοίπων αριστερών δυνάμεων; Θα τους ακολουθήσουν οι ψηφοφόροι τους; Η απλή αναλογική δεν έχει μόνο οφέλη, έχει υποχρεώσεις και ευθύνες. Μια δογματική στάση εκ μέρους ΚΚΕ και ΜέΡΑ25, θα πάει πίσω την υπόθεση της απλής αναλογικής για πολλά χρόνια. Αυτό θέλουν; Και δεν είναι μόνο η απλή αναλογική, βέβαια.
Η δημοκρατία και η οικονομία αντέχουν δεύτερη διακυβέρνηση Μητσοτάκη; Η τρομακτική αύξηση των οικονομικών ανισοτήτων, η επίθεση σε εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, οι υποκλοπές και η καταστολή, τα Τέμπη, τα σκάνδαλα των απευθείας αναθέσεων εκατομμυρίων ευρώ σε ημέτερους, η άλωση της κρατικής μηχανής, η διάλυση Παιδείας και Υγείας, η καταστροφή του περιβάλλοντος, όλα όσα είδαμε ως «επιτυχίες» του νεοφιλελευθερισμού στο διάστημα 2019-2023 θα είναι παιχνιδάκια μπροστά σε ό,τι θα ακολουθήσει σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ποιο ρόλο είναι πραγματικά έτοιμες να παίξουν οι ηγεσίες και οι βουλευτές της υπόλοιπης Αριστεράς; Υπάρχει ιστορική εμπειρία, διεθνής και εγχώρια, από επιλογές τυφλές και αδιέξοδες. Και εν τέλει πιστεύω ότι όλοι και όλες έχουμε πάρει μαθήματα και θα υπάρξουν οι απαραίτητοι αρκετοί ώστε να αποφευχθούν τα πολύ χειρότερα.
Ο κ. Μητσοτάκης ισχυρίζεται ότι η εφαρμογή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ–Π.Σ. θα οδηγήσει σε νέο μνημόνιο. Τι απαντάτε;
Κατ΄αρχάς να υπενθυμίσουμε ότι ο κύριος Μητσοτάκης δεν «συστήθηκε» στον ελληνικό λαό το 2019, όταν έγινε πρωθυπουργός. Βουλευτής από το 2004 και υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στην κυβέρνηση Σαμαρά, ήταν από τα βασικά στελέχη σε κυβερνήσεις που φέρουν ακέραια την ευθύνη για τη δεινή κατάσταση της χώρας. Η Ιστορία, ξέρετε, δεν ξεκινά το 2015, όπως κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν…
Έρχεται λοιπόν τώρα και κατά την προσφιλή του τακτική επιχειρεί να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό. Έχοντας ο ίδιος αποτύχει σε όλα τα επίπεδα και πρωτίστως στην οικονομία. Σε όλους τους οικονομικούς δείκτες είμαστε στις τελευταίες ευρωπαϊκές θέσεις. Στην πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα βρίσκεται στην 4η χειρότερη θέση στην απώλεια εισοδήματος. Το 2019 έταξε ανάπτυξη και επενδύσεις. Σε 4 χρόνια το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε 10 φορές. Το ιδιωτικό χρέος έχει διογκωθεί επί των ημερών του κατά 40 δισ., το δημόσιο χρέος έγινε 44 δισ. μεγαλύτερο. Είμαστε επί μήνες πρωταθλητές στις αυξήσεις στον τιμάριθμο, στα είδη πρώτης ανάγκης στα σούπερ μάρκετ, στους λογαριασμούς ενέργειας.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, το μόνο που τους απομένει είναι να επενδύσουν στον φόβο. Δεν είναι μια πρωτοφανής τακτική από την πλευρά του κ.Μητσοτάκη. Όταν είχαμε ρυθμίσει το χρέος το 2018, όταν βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια και είχαμε συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης, ο κ. Μητσοτάκης έλεγε ότι υπογράψαμε 4ο μνημόνιο. Αυτά τον συμβουλεύουν οι επικοινωνιολόγοι του, αυτά λέει. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα είναι εκτός μνημονίων, έχει ρυθμισμένο το χρέος, ο ΣΥΡΙΖΑ την άφησε με αποθεματικό στα δημόσια ταμεία, ένα αποθεματικό που μας έσωσε την περίοδο της παναδημίας, ενώ είχαμε παραλάβει εντελώς άδεια ταμεία από την κυβέρνηση Σαμαρά. Δεν παραβλέπει κανείς τις θυσίες του λαού που χρειάστηκαν για να βγούμε από τα μνημόνια που μας είχαν ρίξει ύστερα από 40 χρόνια κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Για αυτό το λόγο, επειδή θυμόμαστε, καλούμε και το λαό να θυμηθεί ποιος πραγματικά οδήγησε τη χώρα στην περιπέτεια των μνημονίων. Και είμαστε σίγουροι πως οι πολίτες δεν είναι λωτοφάγοι.
Μετά την τραγωδία στα Τέμπη ενισχύθηκε η «αντισεισμική» οργή, ειδικά εκ μέρους της νεολαίας. Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πρέπει να κινηθεί ώστε να πείσει τους νέους – και τις άλλες ομάδες των ψηφοφόρων – να προσέλθουν στις κάλπες της 21ης Μαΐου;
Οι νέοι και οι νέες έχουν κάθε λόγο να είναι θυμωμένοι. Τα Τέμπη είναι η οδυνηρή στιγμή που αποκαλύφθηκαν παθογένειες χρόνων. Όμως δεν είναι μόνο τα Τέμπη. Είναι τα ενοίκια στα ύψη που υποχρεώνουν τη νεολαία να μένει και μετά τα 30 με τους γονείς της. Είναι η ανεργία που σπρώχνει τα καλύτερα μυαλά στο εξωτερικό, ακόμα και σήμερα. Είναι οι εξαιρετικά χαμηλές αμοιβές σε όποιες εργασιακές θέσεις προσφέρονται. Είναι η ασυδοσία που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, ειδικά απέναντι στους νέους εργαζόμενους που θεωρούνται αναλώσιμοι.
Είναι η μετατροπή των Γυμνασίων και των Λυκείων σε εξεταστικά κέντρα αντί για χώρους Παιδείας. Είναι οι κλειστές πόρτες στα Πανεπιστήμια ώστε να υποχρεωθούν να πληρώσουν οι γονείς σε κάποιο ιδιωτικό κολλέγιο. Είναι η εικόνα ενός πολιτικού συστήματος που επιμελώς προωθεί τους ημέτερους, τα γαλάζια «παρεάκια». Είναι η βία, σε κάθε γωνία, σε κάθε πλατεία. Είναι η αστυνομία και η χωρίς λόγο βίαιη καταστολή σε κάθε διαμαρτυρία. Είναι ο οπαδισμός, που έχει κάνει τον αθλητισμό βούρκο και πεδίο στρατολόγησης ολιγαρχών και μαφιόζων. Χρειάζεται να συνεχίσω;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προσπαθεί να μιλήσει στη νεολαία, να πείσει ότι το δικαίωμα της ψήφου είναι σημαντικό, ότι δεν μπορείς να εκχωρείς σε άλλους το δικαίωμα να αποφασίζουν για σένα. Δυστυχώς, και όχι αδικαιολόγητα, οι νέοι και οι νέες είναι καχύποπτοι/ες απέναντι στα κόμματα. Παρόλα αυτά, πιστεύουμε ότι η πλειοψηφία της νεολαίας θα ψηφίσει προοδευτικά και αριστερά και δεν θα παρασυρθεί από νεοφασιστικά μορφώματα που προσπαθούν να καρπωθούν την οργή της. Εννοείται όμως ότι και εδώ απαιτείται σκληρή προσπάθεια. Μέχρι στιγμής πάντως φαίνεται να αποδίδει καρπούς, ειδικά όταν η επαφή, η συζήτηση γίνεται με ειλικρίνεια, όταν πλησιάζεις πρόθυμη να ακούσεις και όχι μόνο να μιλήσεις, όταν αφήνεις στην άκρη τη σοβαροφάνεια και τον αέρα της αυθεντίας. Με τέτοιους όρους μπορείς να έχεις μια ειλικρινή σχέση με τη νεολαία, που να μην εξαντλείται βέβαια σε προεκλογικές περιόδους. Οι νέοι ορθώς αμφισβητούν. Και οι υπόλοιποι πρέπει να ακούμε με προσοχή.
Τις μεθοδεύσεις με την διπλή κάθοδο στις εκλογές Κασιδιάρη – Κανελλόπουλου πώς τις σχολιάζετε. Ταυτόχρονα τα τάγματα εφόδου των νεοναζί έχουν επανεμφανιστεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υιοθετώντας προτάσεις κορυφαίων συνταγματολόγων, έφερε στην Βουλή, πριν αυτή κλείσει, τροπολογία που έλυνε το πρόβλημα, αφού δεν επέτρεπε την εκλογική κάθοδο σε μορφώματα με ρατσιστικό λόγο και εγκληματική δράση. Δυστυχώς, η Ν.Δ., από αλαζονεία ελπίζω και όχι για άλλους λόγους, δεν υιοθέτησε την πρόταση αυτή. Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν παρακολουθούμε αυτό το θέατρο σκιών με αβέβαιη κατάληξη, που τελικά διαφημίζει την ακροδεξιά ως αντισυστημική δύναμη.
Την ακροδεξιά που δεν υπήρξε νομοθέτημα της ΝΔ υπέρ των οικονομικά ισχυρών που να μην το έχει καταχειροκροτήσει και υπερψηφίσει όταν η Χρυσή Αυγή ήταν στη Βουλή. Από εκεί και πέρα, το θέμα είναι πολύ πιο πολύπλοκο και δεν έχει να κάνει με εκλογικές καθόδους. Και στην Ελλάδα και διεθνώς, το αυγό του φασισμού έχει επωασθεί και είναι πολλοί αυτοί που το ζεσταίνουν και το ταΐζουν. Χρειάζεται μεγάλη εγρήγορση και συστράτευση δυνάμεων, όχι μόνο μέχρι την 21η Μαΐου αλλά και μετά.
Κωνσταντίνος Σαββόπουλος
