Σε λίγες εβδομάδες ο λαός καλείται και πάλι στις κάλπες, μέσα σε ένα κλίμα που θεωρείται μάλλον βαρύ για τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση αδικείται γιατί δεν πρόφτασε να εφαρμόσει το μείγμα εκείνο της πολιτικής, που θα αντέστρεφε υπέρ της το κλίμα; Είναι εφικτή η ανατροπή του αποτελέσματος της ευρωκάλπης;
Απ. O πρωθυπουργός, αμέσως μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, ανήγγειλε την επίσπευση των εθνικών εκλογών, θεωρώντας ότι ο ελληνικός λαός είναι αυτός που πρέπει άμεσα να έχει την ευθύνη των αποφάσεων για το μέλλον της χώρας. Ζητάμε, με δημοκρατική ευαισθησία, τη λαϊκή ετυμηγορία, καλούμε τους πολίτες να αποφασίσουν το πρόσημο της πολιτικής διακυβέρνησης για την επόμενη τετραετία, και, ναι, νομίζω ότι, επειδή πρόκειται πια για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, οι ψηφοφόροι θα προσέλθουν με άλλο προβληματισμό στις κάλπες. Το μήνυμα της δυσαρέσκειας δόθηκε, ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι το παίρνει, όσα έγιναν αυτά τα τέσσερα χρόνια και τα όσα σχεδιάζουμε, έχουν μπει στη ζυγαριά, καθώς και τα όσα έχει πράξει στο παρελθόν ως κυβέρνηση η ΝΔ, αλλά και όσα προαναγγέλλει – έστω κι αν προσπαθεί να κρύψει πίσω από ωραίες, άδειες λέξεις, τις προθέσεις της. Αν οι πολίτες, δεν αφεθούν στα συνθήματα και στα fake news, και αναλογιστούν πάνω στις πραγματικές, πολύ βαθιές διαφορές μεταξύ των δυο κομμάτων εξουσίας, εκτιμώ ότι η ανατροπή του αποτελέσματος είναι απολύτως εφικτή.
Ερ. Υπό τις σημερινές συνθήκες, που η χώρα έχει μπει σε μια τροχιά εξόδου από την κρίση, θεωρείτε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να εφαρμόσει περισσότερα μέτρα ανακούφισης του λαού, χωρίς τον κίνδυνο δημοσιονομικού εκτροχιασμού;
Απ. Κατ΄ αρχάς να υπογραμμίσω αυτό που είπατε: μια χώρα που βρίσκεται σήμερα σε τροχιά εξόδου από την κρίση, μια χώρα πλέον χωρίς μνημονιακή επιτήρηση. Αυτή η έξοδος από τα μνημόνια – που έγινε με πολύ βαρύ κόστος αλλά εν τέλει με την κοινωνία όρθια – δεν ήταν κάτι αυτονόητο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, με άδεια ταμεία, με μέρος της κοινωνίας σε ανθρωπιστική κρίση, με τους ξένους δανειστές να εκβιάζουν και να απειλούν. Ας θυμηθούμε ότι η ηγεσία της ΝΔ αλλά και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, επιχειρηματικά και μιντιακά συμφέροντα, υπήρξαν κατ΄ εξακολούθηση αρωγοί στις απαιτήσεις ξένων αξιωματούχων και κυβερνήσεων για επιπλέον μέτρα λιτότητας και ουδέποτε σύμμαχοι σε μια ενιαία στάση αντίστασης στις εξωφρενικές απαιτήσεις. Όλα αυτά αποτελούσαν την πραγματικότητα μέχρι πριν λίγους μήνες και χρειάστηκαν πολύ σκληρές διαπραγματεύσεις, σκληρές οικονομικές προσπάθειες, μείωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, για να βγούμε στο πρώτο ξέφωτο.
Δεν μπορούμε να τα ξεχνάμε όλα αυτά: ποιοι φταίνε για τη θέση που είχαμε βρεθεί, πόσο δοκιμαστήκαμε και ποιοι έδωσαν τις μάχες. Πάμε στο σήμερα: έχουμε διευθετήσει το δημόσιο χρέος δημιουργώντας για τα επόμενα 15 χρόνια έναν καθαρό διάδρομο ώστε να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε μια ισχυρή και βιώσιμη παραγωγική βάση. Σε αυτό τα πλαίσιο και έχοντας δει τα δημοσιονομικά δεδομένα, εφαρμόσαμε – στο πλαίσιο του εφικτού – μέτρα ανακούφισης των πληγέντων από τα χρόνια των μνημονίων. Μειώσαμε τον ΕΝΦΙΑ κατά 10% μεσοσταθμικά για το 2019 (30% για τις χαμηλές και μεσαίες περιουσίες), προβήκαμε σε ρύθμιση 120 δόσεων για χρέη στην εφορία, διαγράφοντας μεγάλο μέρος των προσαυξήσεων των οφειλών, μειώσαμε τον ΦΠΑ στην εστίαση και στα τρόφιμα στο 13%, μειώσαμε τον ΦΠΑ στην ενέργεια, καταργήσαμε την αυτοτελή φορολόγηση ελεύθερων επαγγελματιών και τους εντάξαμε στην κλίμακα των μισθωτών (συντελεστής 1ου κλιμακίου: 22%), προβήκαμε σε σταδιακή μείωση του φόρου επιχειρήσεων από 29% σε 25%, αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό κατά 11% και για τους νέους κατά 27%, ψηφίσαμε την μη μείωση του αφορολόγητου, δεν εφαρμόσαμε τον κόφτη στις συντάξεις, υπάρχει μια σειρά ακόμα από νομοθετήσεις και αποφάσεις.
Μπορούν να γίνουν περισσότερο πράγματα; Χωρίς αμφιβολία, όσο η οικονομία βελτιώνεται, τόσο περισσότερες δυνατότητες δημιουργούνται.
Μπορούν τα μέτρα αυτά να ακυρωθούν; Μπορούν, αν αναλάβουν τη διακυβέρνηση οι εμμονικοί οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού που θεωρούν τα προνοιακά επιδόματα περιττά, την υγεία, την ασφάλιση και την παιδεία φιλέτο των αγορών, τους άνεργους τεμπέληδες, τα εργασιακά δικαιώματα, ακόμα και το πενθήμερο ή το οκτάωρο, εμπόδια που θα σαρώσουν ως οδοστρωτήρες.
Πηγή: Η Αυγή
