Η είδηση μας έρχεται από τη μακρινή Ιαπωνία και δεν έτυχε φυσικά της προβολής που της άρμοζε (πώς θα μπορούσε άλλωστε;). Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι ο πρωθυπουργός της χώρας ζήτησε δημόσια συγγνώμη, από το βήμα της Βουλής, για την εμπλοκή του γιου του και μιας υπουργού σε σκάνδαλο δωροδοκίας. Ο Γιοσιχίντο Σούγκα και η Μακίκο Γιαμάντα δέχθηκαν πυρά όταν αποκαλύφθηκε ότι μέλη της κυβέρνησης και υψηλόβαθμα στελέχη του δημόσιου τομέα, συμμετείχαν σε γεύματα που διοργάνωνε ο γιος του Σούγκα σε πανάκριβα εστιατόρια. Ο πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στους βουλευτές, είπε: «Λυπάμαι πάρα πολύ για το ότι ένα μέλος της οικογένειάς μου συμπεριφέρθηκε με τρόπο που οδήγησε δημοσίους υπαλλήλους να παραβιάσουν κανόνες ηθικής και απολογούμαι στους πολίτες. Λυπάμαι βαθύτατα που δημιουργήθηκε μια συνθήκη που οδήγησε τους πολίτες να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στη δημόσια διοίκηση». Η Γιαμάντα, φυσικά, παραιτήθηκε. (Για την ιστορία, ο γιος του Σούγκα, Σέιγκο, είναι διευθύνων σύμβουλος ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού. Η Γιαμάντα, το 2019 ως υπουργός Εσωτερικών Υποθέσεων και Επικοινωνιών, ήταν μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών που συμμετείχαν στα εν λόγω γεύματα όπου το κόστος έφτανε περίπου τα 700 ευρώ κατ’ άτομο).
Από την Ιαπωνία στην Αργεντινή, όπου πριν μερικές ημέρες παραιτήθηκε -κατ’ απαίτηση του Προέδρου της χώρας, Αλμπέρτο Φερνάντες- ο υπουργός Υγείας Χινές Γκονσάλες Γκαρσία, μετά τις αποκαλύψεις σύμφωνα με τις οποίες πρότεινε σε φίλους του να πάνε να εμβολιαστούν εκτός σειράς, χωρίς να μπουν στη διαδικασία να κλείσουν ραντεβού.
Κάτι που συνέβη και στο Περού, όπου η υπουργός Εξωτερικών Ελίσαμπετ Αστέτε δήλωσε ότι παραιτείται από το αξίωμά της και από τη δεύτερη δόση του εμβολίου, αναγνωρίζοντας ότι διέπραξε «βαρύ σφάλμα», εμβολιαζόμενη πριν από τις ομάδες που είχαν προτεραιότητα. Να σημειωθεί ότι είναι η δεύτερη υπουργός της κυβέρνησης του μεταβατικού προέδρου Φραντσίσκο Σαγάστι που ανακοινώνει την παραίτησή της εξαιτίας του σκανδάλου. Λίγες ημέρες πριν, ο κ. Σαγάστι ανακοίνωσε ότι αποδέχθηκε την παραίτηση της υπουργού Υγείας Πιλάρ Μασέτι, μετά την αποκάλυψη ότι ο πρώην Πρόεδρος Μαρτίν Βισκάρα -ο οποίος καθαιρέθηκε στις 9 Νοεμβρίου μετά από καταγγελίες για διαφθορά- εμβολιάστηκε κρυφά μαζί με τη σύζυγό του, πριν το εμβόλιο να είναι διαθέσιμο για το ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικό και άλλες ομάδες προτεραιότητας.
Αλλά και η υπουργός Παιδείας της Εσθονίας, Μάιλις Ρεπς, υπέβαλε πριν λίγο καιρό την παραίτησή της μετά από δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι χρησιμοποιούσε κρατικό αυτοκίνητο και οδηγό του υπουργείου για να μεταφέρει τα παιδιά της στο σχολείο.
Ενώ στην Ολλανδία παραιτήθηκε η κυβέρνηση Ρούτε μετά την αποκάλυψη σκανδάλου σχετικά με τις επιδοτήσεις που αφορούσαν τη μέριμνα ανήλικων παιδιών, καθώς η διαχείριση που έγινε οδήγησε στα όρια της απόγνωσης και της οικονομικής καταστροφής περίπου 10.000, κυρίως φτωχές/διαφυλετικές, οικογένειες οι οποίες αναγκάστηκαν να επιστρέψουν σημαντικά ποσά στο κράτος, αφού πρώτα κατηγορήθηκαν αδίκως για διαφθορά. Αναγνωρίστηκε ότι επρόκειτο για «άνευ προηγουμένου αδικία», η οποία οδήγησε ανθρώπους στην ανεργία και την πτώχευση, ενώ προκάλεσε και πολλά διαζύγια. Η υπόθεση εξανάγκασε σε παραίτηση και τον ηγέτη του αντιπολιτευόμενου κόμματος των Εργατικών, ο οποίος εμπλεκόταν άμεσα.
Στα καθ’ ημάς
Αναμενόμενες πράξεις πολιτικής ηθικής; Ίσως. Αλλά κάπου αλλού, όχι εδώ. Αν οι συγκεκριμένες περιπτώσεις θεωρούνται αξιομνημόνευτες είναι γιατί δεν αποτελούν τον κανόνα. Τουλάχιστον όχι στα καθ΄ημάς, όπου οι έννοιες της πολιτικής ευθύνης και της πολιτικής ευθιξίας ακόμη αναζητούνται.
Δεν είναι τυχαία, για παράδειγμα, η σχεδόν εμμονική άρνηση της υπουργού Πολιτισμού να αναλάβει οποιαδήποτε πολιτική ευθύνη στο μείζον θέμα Λιγνάδη. Ή η υπεροπτική και αλαζονική συμπεριφορά της υπουργού Παιδείας έναντι όλων (ακόμα και όταν βοούν, με στοιχεία, οι απευθείας αναθέσεις χιλιάδων ευρω σε τομείς του χαρτοφυλακίου της). Ή οι προκλητικές ανατιμήσεις και οι απευθείας αναθέσεις της ΓΓ Αντεγκληματικής Πολιτικής σε νεοσύστατες εταιρείες, σε άλλες που αλλάζουν το καταστατικό τους λίγες ημέρες πριν υπογράψουν σύμβαση ή ακόμη και σε… παντοπωλείο.
Δεν είναι τυχαία η άνεση «γαλάζιων» στελεχών να παρακάμπτουν πολίτες – ακόμη και παιδιά με αναπηρία – προκειμένου να προηγηθούν στους εμβολιασμούς. Ούτε είναι τυχαία η άνεση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη να επιδίδεται στο όργιο βίας και καταστολής στο οποίο αρέσκεται αλλά και να αντλεί μια ιδιότυπη ευχαρίστηση από το να οδηγεί τα πράγματα στα άκρα θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
Δεν είναι τυχαία η άνεση που επιδεικνύεται στο να μοιράζονται αφειδώς εκατομμύρια μέσα από τις λίστες Πέτσα-Κικίλια. Ούτε είναι τυχαία η επιλογή να υπερτριπλασιαστούν οι αμοιβές της διοίκησης και όσων είναι σε θέση ευθύνης στην ΕΡΤ. Όπως συνέβη και στον ΔΕΔΔΗΕ, με την αύξηση στους μισθούς των γενικών διευθυντών και τη δημιουργία μιας νέας γενιάς golden boys μέσα από τις 11 νεοσυσταθείσες θέσεις διευθυντών.
Και φυσικά δεν είναι τυχαία η άνεση με την οποία «ημέτεροι» καταλαμβάνουν επιτελικές θέσεις περιφέροντας ανύπαρκτα ή και πλαστά πιστοποιητικά «αριστείας».
Με σφραγίδα Μητσοτάκη
Τέτοια παραδείγματα, ων ουκ έστιν αριθμός, φέρουν την προσωπική σφραγίδα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στον οποίον αποτυπώνονται όλα τα αλαζονικά χαρακτηριστικά της πολιτικής ελίτ που κυβερνά. Μιας ελίτ – έτσι όπως σχηματοποιείται στη νεοδημοκρατική διακυβέρνηση – η οποία φέρεται να αντιγράφει επιτυχώς τις πρακτικές του μετεμφυλιακού πελατειακού κράτους. Πλήρως αποκομμένη από την καθημερινότητα των πολιτών, με κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και τραπεζίτες που ομνύουν στην… υπεροχή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και ταυτίζουν το προσωπικό τους συμφέρον με το συμφέρον της κοινωνίας και της οικονομίας, με έκδηλη την απαρέσκεια προς ό,τι ξεφεύγει από τη νόρμα της.
Γι’ αυτό και στους εκπροσώπους αυτής της ελίτ, παραδείγματα όπως αυτά από τη μακρινή Ιαπωνία, Αργεντινή, Περού, ακόμη και Εσθονία, θα φαντάζουν πάντα πολύ μακρινά. Και όχι βεβαίως λόγω χιλιομετρικής απόστασης…
Αννέτα Καββαδία
Πηγή: Η Εποχή
