Για τη γερμανίδα συγγραφέα Άννε Βέμπερ η Γαλλία αποτελεί δεύτερη πατρίδα της. Τιμημένη με διάφορα βραβεία έγραψε το Άσμα της Αννέτ, τη συναρπαστική, όντως αληθινή, ιστορία της γαλλίδας Αννέτ Μπομανουάρ (1923-2022), η οποία ευτυχώς πρόλαβε να δει την έκδοση του βιβλίου. Η ιστορία αυτή είναι γραμμένη ως έμμετρο αφήγημα που διαβάζεται σαν πεζό, έχοντας έναν υπόγειο μουσικό ρυθμό.
Η Αννέτ, από φτωχή οικογένεια της Βρετάνης, διαβάζει την Ανθρώπινη μοίρα του Μαλρό και, στα 17 της, ξεπερνά τους φόβους της και εντάσσεται στην αντίσταση ενάντια στη ναζιστική κατοχή, ενώ προσχωρεί και στο ΚΚΓ. Σώζουν Εβραίους μαζί με τον σύντροφό της, Ρολάν, ο οποίος, το ’44, συλλαμβάνεται και δολοφονείται απ’ τα γαλλικά τάγματα ασφαλείας. Η Αννέτ συνεχίζει τον αγώνα ενώ σπουδάζει Ιατρική στη Ρεν. Με το ψευδώνυμο «Κανείς» δύσκολα επικοινωνεί με την οικογένειά της. Στην απελευθέρωση συνεχίζει τις σπουδές και στα είκοσί της είναι μέλος της Επιτροπής Εκκαθαρίσεων δωσιλόγων. Παντρεύεται τον μεγαλοαστό κομουνιστή γιατρό Ζο-Ζοζέφ Ροζέ. Στη Μασσαλία πλέον, αποκτούν παιδί και συνεχίζουν με ασίγαστο πάθος τον αγώνα. Ξαναπερνάει στην Αντίσταση, αυτή την φορά υπέρ του κινήματος ανεξαρτησίας της Αλγερίας, του FLN. Αποχωρεί με τον Ζο από το Κομουνιστικό Κόμμα και στα 1954 στρατεύεται ενάντια στην επίσημη Γαλλία της δολοφονικής βίας και των βασανιστηρίων που ασκεί, όπως η Γκεστάπο, ενάντια στους αλγερινούς αντάρτες. Συνεργάζονται με το εκτός νόμου ΚΚ Αλγερίας και λειτουργούν ως «αχθοφόροι για τις βαλίτσες», μεταφέροντας χρήματα για την ενίσχυση της πάλης. Συλλαμβάνονται με τον Ζο και καταδικάζονται σε 10 χρόνια φυλακή. Δραπετεύει στην Τυνησία και περνά στην ελεύθερη επιτέλους Αλγερία, γιατρός στη θέση του Φραντς Φανόν. Συνεργάζεται στενά με τον ηγέτη της επανάστασης Μπεν Μπελά έως ότου τον καθαιρεί με στρατιωτικό πραξικόπημα ο στρατηγός Μπουμεντιέν. Καταζητείται αλλά δραπετεύει και πάλι στην Ελβετία όπου παραμένει πολλά χρόνια καθώς εκκρεμεί καταδίκη στην πατρίδα της. Τιμάται ως «Δίκαιη των Εθνών» και γίνεται σύμβολο της αντίστασης σε κάθε μορφής αυταρχική εξουσία.
Αντώνης Φράγκος
