Με πολύμηνη καθυστέρηση σε σχέση με τα αρχικά χρονοδιαγράμματα και -πολύ τεχνιέντως- μετά τη διενέργεια των εκλογών στους Ιατρικούς Συλλόγους, το Υπουργείο Υγείας έβγαλε σε διαβούλευση το νέο νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη. Ένα νομοσχέδιο που με τις ρυθμίσεις του θα δώσει τη «χαριστική βολή» στο ήδη βαριά «πληγωμένο» από τις κυβερνητικές επιλογές ΕΣΥ. Σε μια περίοδο αποδιοργάνωσης των δημόσιων νοσοκομείων και πρωτοφανούς κρίσης ιατρικής στελέχωσης των περισσότερων κλινικών και τμημάτων, η κυβέρνηση, αντί να φέρει μια νέα δέσμη κινήτρων που θα καταστήσουν ξανά το ΕΣΥ ελκυστικό στους νέους γιατρούς, έρχεται να ακυρώσει τη θεμελιώδη εργασιακή σχέση του ιδρυτικού νόμου του ΕΣΥ, δηλαδή την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση (ΠΑΑ) των νοσοκομειακών γιατρών. Δίνοντας τη δυνατότητα απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα σε όσους γιατρούς ήδη συμμετέχουν στα απογευματινά ιατρεία των νοσοκομείων και κυρίως, θεσμοθετώντας την προκήρυξη ιατρικών θέσεων μερικής απασχόλησης στο ΕΣΥ.
Το νομοσχέδιο αυτό αφαιρεί και το τελευταίο «φύλο συκής» στην πολιτική υγείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Από τη ρητορική των ΣΔΙΤ (Συμπράξεων Δημόσιου–Ιδιωτικού Τομέα) ως δήθεν εργαλείου ενίσχυσης του ΕΣΥ, περνά πλέον ανοικτά στην κατεδάφιση όλων των «καταστατικών» ρυθμίσεων που συγκροτούσαν το ν.1397/1983, τη μεγάλη τομή της μεταπολίτευσης στη Δημόσια Υγεία και στο Κοινωνικό Κράτος στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας λοιπόν λένε ωμά στους γιατρούς του ΕΣΥ: « Η Πολιτεία δεν πρόκειται να κάνει οτιδήποτε για να αναβαθμίσει τη θέση σας και η μόνη προοπτική για να βελτιωθεί η μισθολογική σας κατάσταση είναι να κάνετε ιδιωτικό έργο, δηλαδή να «τα πάρετε» από τους ασθενείς»! Μόνο που αυτό είναι έξω από τα διδάγματα της πανδημίας για ενδυνάμωση των δημόσιων και καθολικών συστημάτων υγείας, αλλά και εντελώς εκτός κοινωνικής πραγματικότητας της χώρας μας, με τη δραματική αφαίμαξη εισοδημάτων λόγω του πληθωρισμού.
Πρόκειται ξεκάθαρα για πολιτική επιλογή οριστικής διάλυσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Το νεοφιλελεύθερο σχέδιο της ΝΔ δεν είναι απλώς το «άνοιγμα» του ΕΣΥ στην αγορά και η διευκόλυνση των επιχειρηματιών υγείας, αλλά η επιστροφή στην προ-ΕΣΥ περίοδο, στην εποχή δηλαδή που περίθαλψη είχαν μόνο όσοι είχαν χρήματα ή πολιτικό «μέσον». Αυτή η κοινωνική οπισθοδρόμηση δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από κανένα και, φυσικά, δεν θα επιτρέψουν οι υγειονομικοί, οι ασθενείς και οι προοδευτικοί πολίτες, να υλοποιηθεί.
Ανδρέας Ξανθός
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
