Την περασμένη εβδομάδα ο Αρης Πορτοσάλτε στην καθιερωμένη 20λεπτη παρουσία του στο πρωινό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ ξεστόμισε κάτι που δεν πίστευαν τα αυτιά μου. Κατηγορούσε την αντιπολίτευση, με αφορμή την κοινή επιστολή τους στην κυβέρνηση για τη γενοκτονία στη Γάζα, για «προοδευτικό» αντισημιτισμό. Εξεπλάγην, ομολογώ, για την ευρηματικότητά του.
Επειτα από δύο μέρες όμως, ενώ χάζευα στο διαδίκτυο, αντίκρισα ένα άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην «Καθημερινή» με τίτλο «Ο αριστερός αντισημιτισμός» (27/5). Μου κινήθηκαν υποψίες. Αναζητώ στην Google παρεμφερείς τίτλους. Τα «Νέα» φιλοξενούν άρθρο του Ηλία Κανέλλη με τίτλο «Προοδευτικός αντισημιτισμός» μία μέρα πριν από το άρθρο του κ. Μανδραβέλη στις 26/5.
Συνεχίζοντας την επιδερμική έρευνα βλέπω άρθρο στις 27/5, πάλι στην «Καθημερινή», του Τάκη Θεοδωρόπουλου με τίτλο «Ο σύγχρονος αντισημιτισμός». Λίγο αργότερα βλέπω άρθρο της καθηγήτριας Βάνας Νικολαΐδου-Κυριανίδου (η γνωστή καθηγήτρια που έχει λυσσάξει ο Αρης να την «ξεπλένει» κάθε εβδομάδα επειδή δέχεται τη σκληρή κριτική των φοιτητών της για προκλητικές τοποθετήσεις της) δημοσιευμένο στις 7 Οκτωβρίου του 2024 (παρατηρήστε τη συμβολική διάσταση) στο «The Books Journal» με τίτλο «Ο αριστερός αντισημιτισμός).
Τι κοινό έχουν τα άρθρα; Επιτίθενται στις συλλογικότητες, τις οργανώσεις και τους πολίτες που δεν αποδέχονται το απαρτχάιντ του Ισραήλ και τον γενοκτονικό πόλεμο απέναντι στους Παλαιστίνιους κατηγορώντας τους ως αντισημίτες. Θεωρούν αντισημιτισμό την αποδοκιμασία τους που σφαγείς έρχονται και κάνουν διακοπές στην Ελλάδα, τις παρεμβάσεις τους στο ξέπλυμα που πήγε να γίνει στη ΔΕΘ με την Εκθεση Βιβλίου αλλά και αυτό με τα σεμινάρια στα σχολεία του Πειραιά. Προ ολίγων ημερών διαμαρτυρήθηκε για την εν λόγω κάλυψη των παρεμβάσεων από την «Εφ.Συν.» η πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα. Η συνταγή, γνωστή και επιτυχημένη. Την πάτησε άσχημα ο Κόρμπιν στη Βρετανία.
Γνωρίζετε τι κοινό έχουν όλοι οι προαναφερθέντες που μιλάνε για αντισημιτισμό; Ηταν από τους πρώτους ανθρώπους μετά το έγκλημα των Τεμπών που βγήκαν μπροστά να ξεπλύνουν την κυβέρνηση και τη Hellenic Train. Ο Πάσχος Μανδραβέλης στις 3/3/2023, μόλις τρεις μέρες μετά τον θάνατο 57 ανθρώπων, έγραφε άρθρο με τίτλο «Η άγονη διαμαρτυρία» στο οποίο εξαπέλυε πυρά στους ανθρώπους που διαμαρτυρήθηκαν έξω από τα γραφεία της. Τρεις μέρες μετά το έγκλημα η ανησυχία του εν λόγω συναδέλφου ήταν η μετατόπιση ευθυνών από την εταιρεία στις δημόσιες υπηρεσίες (στο πλαίσιο της γνωστής προσπάθειας δαιμονοποίησης των κρατικών υπηρεσιών και αποπολιτικοποίησης της συζήτησης). Για τον Αρη Πορτοσάλτε τα γνωρίζετε όλοι. Ο κ. Κανέλλης έχει γράψει τη «Συνωμοσία των Τεμπών» για κάποιους που προσπάθησαν να κάνουν «εμπόριο θλίψης» του εγκλήματος και άλλες τέτοιες χυδαιότητες. Η καθηγήτρια κ. Νικολαΐδου-Κυριανίδου μέσα από αναρτήσεις στο διαδίκτυο αλλά και από τα ακαδημαϊκά έδρανα πάλι το ίδιο. Εν ολίγοις, κάνουν τα «πλυντήρια».
