Αόρατος, η, ο/επίθετο: Αυτός που δεν είναι ορατός, που είναι αδύνατον να τον δεις.
Σε αυτή την ερμηνεία της λέξης «αόρατος», θα πρόσθετα και μία ακόμα: Αυτός που δεν θέλεις να δεις. Αυτό ταιριάζει ακριβώς στην Αγία Βαρβάρα, το μικρό δήμο των 35.000 κατοίκων που όσο πάει και «εξαφανίζεται» από τα μάτια των ιθυνόντων. Αλλά και όταν είναι ορατή, τη βλέπουν όπως αυτοί θέλουν.
Δεν μπορεί αλλιώς να εξηγηθεί η κατάσταση στην οποία έχει φτάσει η πόλη.
Χωρίς τράπεζες, ούτε δημόσιες υπηρεσίες
Τυχαία ξεκινάω με το θέμα των τραπεζών. Τώρα που γράφεται αυτό το άρθρο, Δεκέμβριος του 2020, μάταια θα αναζητήσει κάποιος υποκατάστημα τράπεζας στην πόλη μας. Η Εθνική ήταν η τελευταία που κατέβασε ρολά πριν λίγες μέρες. Η Alpha, η Eurobank και η Πειραιώς είχαν προηγηθεί. Μόνο το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο συνεχίζει να λειτουργεί για περιορισμένες τραπεζικές συναλλαγές. Παρά τις διαμαρτυρίες, κρίθηκε από όλα τα τραπεζικά ιδρύματα, που ως γνωστόν διακρίνονται και διαφημίζουν την κοινωνική τους ευαισθησία, ότι οι δημότες της Αγίας Βαρβάρας, δεν χρειάζονται την προσωπική εξυπηρέτηση. Ίσως έκριναν, μελετώντας τη σύνθεση του πληθυσμού της πόλης μας, ότι η εξοικείωσή με το διαδίκτυο και το e-banking (ηλεκτρονικές συναλλαγές) είναι αυτονόητα. Επιπλέον, θεώρησαν ότι η πλειονότητα των κατοίκων της πόλης είναι νέοι σε ηλικία και ότι μπορούν να «πεταχτούν» σε υποκαταστήματα των όμορων δήμων. Σωστή κρίση θα έλεγα! Βέβαια, τη χρυσή εποχή που οι τράπεζες έδιναν τα δάνεια με τη σέσουλα, όλες είχαν επιλέξει να έχουν κατάστημα στην περιοχή γιατί η πελατεία ήταν ιδιαίτερα ελκυστική. Τώρα που τους υπερχρέωσαν όλους, μπορούν να φύγουν αξιοπρεπώς. Σημειωτέον, οι τράπεζες είναι το «κερασάκι στην τούρτα». Χρόνια τώρα οι κάτοικοι της Αγίας Βαρβάρας θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας με όλες τις υπηρεσίες να βρίσκονται εκτός δήμου. Η Εφορία, το ΙΚΑ (ή όπως το λένε σήμερα) και η ΕΥΔΑΠ στην Νίκαια, ο ΟΤΕ και η ΔΕΗ στο Αιγάλεω. Αν λοιπόν το δημόσιο το βλέπει έτσι, γιατί να μην το βλέπουν με τον ίδιο τρόπο και οι ιδιώτες, που στο κάτω-κάτω νοιάζονται πρωτίστως για το πώς θα μειώσουν το προσωπικό τους προκειμένου να διασώσουν τα κέρδη τους…
Να συνεχίσω με την υγεία και με το Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αθήνας, πρ. Λοιμωδών. Ένα νοσοκομείο που η κυβέρνηση της Ν.Δ. το 2013, δια χειρός του τότε υπουργού Υγείας Α. Γεωργιάδη, φρόντισε να εξαφανίσει βάζοντάς του λουκέτο. Το ξαναείδαν οι υπεύθυνοι φέτος, με το πρώτο κύμα της πανδημίας. Ξαφνικά η κυβέρνηση κατάλαβε τη χρησιμότητά του, το άνοιξε με τις γνωστές τυμπανοκρουσίες και αυτό το μικρό νοσοκομείο έγινε πολύτιμο. Γιατί λειτούργησε ως νοσοκομείο αναφοράς για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Το ίδιο γίνεται και στο δεύτερο κύμα. Και τώρα ετοιμάζεται όπως – όπως για κέντρο εμβολιασμού. Κανείς δεν γνωρίζει, όμως, όταν με το καλό τελειώσει αυτή η περιπέτεια, ποια θα είναι η τύχη του. Αν και κρίνοντας από τις μέχρι τώρα κινήσεις της κυβέρνησης, μπορούμε να υποθέσουμε τη συνέχεια. Σίγουρο είναι πάντως ότι το πρ. Λοιμωδών –ένα ιστορικό νοσοκομείο- μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση του ΕΣΥ. Η φόρμα και ο τρόπος υπάρχουν.
Κόβουν το ρεύμα, συνοδεία ΜΑΤ
Και έρχομαι στο πιο πρόσφατο γεγονός με πρωταγωνιστή τον ΔΕΔΔΗΕ ο οποίος με την κάλυψη των ΜΑΤ «είδε» την Αγία Βαρβάρα και έκανε επιδρομή στην περιοχή κόβοντας το ρεύμα σε μεγάλο αριθμό οικογενειών. Θεωρήθηκε πάλι ότι η Αγία Βαρβάρα, λόγω του υψηλού (!) βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της έπρεπε να επιλεγεί. Αντιτείνεται το επιχείρημα ότι κάποιοι από τους οφειλέτες είναι συστηματικοί κακοπληρωτές. Ενδεχομένως να υπάρχουν και τέτοιοι, σίγουρα όμως δεν είναι η πλειονότητα. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να εφαρμοστούν αμέσως όσα προβλέπονται για την επανασύνδεση του ρεύματος. Η επιλογή της πόλης και του χρόνου (χειμώνας-πανδημία-γιορτές) κάνουν την πράξη του ΔΕΔΔΗΕ απαράδεκτη. Η δε συνδρομή της ΕΛΑΣ στο… θεάρεστο αυτό έργο, απλά έρχεται να υπογραμμίσει ότι η αστυνομία συχνά επιλέγει –συνειδητά- να στέκεται απέναντι στον πολίτη και στα συμφέροντά του. Η εικόνα της ισχυρής αστυνομικής παρουσίας, ως προστάτης του ΔΕΔΔΗΕ, το επιβεβαιώνει.
Τα παραπάνω, δυστυχώς, δεν είναι τα μόνο προβλήματα της πόλης. Η εγκληματικότητα, η διακίνηση ναρκωτικών, το παραεμπόριο είναι καθημερινή πραγματικότητα. Αν σε αυτά προστεθούν οι ελλείψεις σε δομές υγείας, οι προβληματικές συγκοινωνίες, η ανυπαρξία χώρων πολιτισμού, τα προβλήματα στα σχολεία, το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μία πόλη η οποία δεν μπορεί καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες των πολιτών της. Η τοπική αυτοδιοίκηση θα μπορούσε να παίξει ουσιαστικό ρόλο. Η αλλαγή ωστόσο από τη ΝΔ του «Κλεισθένη» και του πλαισίου που οδηγούσε στην αναζήτηση και επίτευξη συναίνεσης και συνεργασίας ανάμεσα στις δημοτικές παρατάξεις, άλλαξε δραματικά το τοπίο. Ο ρόλος του δημοτικού συμβουλίου έχει πλήρως αποδυναμωθεί. Οι υπερεξουσίες που έχουν δοθεί στον δήμαρχο και την Οικονομική Επιτροπή, περιορίζουν τη δυνατότητα παρέμβασης της αντιπολίτευσης. Δεν καταθέτουμε όμως τα όπλα. Η διεκδίκηση είναι ο μόνος δρόμος και αυτό το γνωρίζουμε καλά. Και σ’ αυτόν θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε ώστε η Αγία Βαρβάρα να πάψει να είναι αόρατη.
Η Τασούλα Πετράκου είναι επικοινωνιολόγος/διαφημίστρια και δημοτική σύμβουλος στο δήμο Αγίας Βαρβάρας
Πηγή: Η Εποχή
