Τις 896 σελίδες έφτανε το πόρισμα της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής για τη «συμμορία Παπαγγελόπουλου». Σε αυτές περιγραφόταν «με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες», όπως έλεγαν τα ΜΜΕ που σήμερα κάνουν την πάπια, η δράση του κυκλώματος. Πώς ο Ρασπούτιν συνέστησε εγκληματική οργάνωση και συμμορία με εισαγγελικούς λειτουργούς και δημοσιογράφους, πώς από κοινού με την Τουλουπάκη και τους δύο βοηθούς της εξέθεσαν 10 αθώους πολιτικούς σε δίωξη και τιμωρία με στόχο την πολιτική τους εξόντωση, πώς άσκησαν πίεση σε μάρτυρες να καταθέσουν εναντίον των αθώων αυτών πολιτικών, πώς έθεσαν παράτυπα κάποιους από αυτούς τους μάρτυρες σε καθεστώς προστασίας.
Πώς μαγείρεψαν τις καταθέσεις των προστατευόμενων, κατέγραψαν επιλεκτικά τις μαρτυρίες τους, τους πάσαραν προκατασκευασμένες καταθέσεις, δεν ήραν το καθεστώς προστασίας τους όταν το ζήτησαν οι αθώοι πολιτικοί, έστειλαν στοιχεία στο FBI χωρίς να ενημερώσουν τη Βουλή. Πώς ο Παπαγγελόπουλος από κοινού με τον εκδότη Φιλιππάκη εκβίασαν τον επιχειρηματία Μιωνή, με τη συνεργασία των εισαγγελέων Διαφθοράς και των δημοσιογράφων Τάρκα και Παπαδάκου, ώστε να του αποσπάσουν χρήματα για να σταματήσουν τις διώξεις εναντίον του. Όλο αυτό στα σκουπίδια.
Το σενάριο
Για να γραφτεί όλο αυτό το σενάριο χρειάστηκε να επιστρατευτούν οι πλέον αξιόπιστοι μάρτυρες: ο πρώην προστατευόμενος μάρτυρας που άλλαξε στρατόπεδο όταν είδε ότι ήταν αντιμέτωπος με άσκηση δίωξης. Η εισαγγελέας που αρχειοθέτησε πραξικοπηματικά το τεράστιο σκάνδαλο Βγενόπουλου, για το οποίο η ελληνική κοινή γνώμη είναι εντελώς αδιάφορη – το μόνο που έχει δει είναι μια άθλια σκευωρία του επιχειρηματία σε βάρος της Βασιλικής Θάνου, την οποία η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ υιοθετούν και χρησιμοποιούν. Η άλλη εισαγγελέας, ο σύζυγος της οποίας εμπλέκεται σε υπερτιμολογήσεις φαρμάκων με τεράστια ζημιά για το Δημόσιο.
Ο ίδιος ο Φρουζής, τον οποίο έφεραν να καταθέσει, για να πει ότι η Τουλουπάκη τον πίεσε, για να δώσει τους προστατευόμενους μάρτυρες και για να μας διαβεβαιώσει ότι δεν έχει δώσει ποτέ του δεκάρα σε Έλληνες πολιτικούς (και ας πήραν οι ΗΠΑ 350 εκατ. αποζημίωση ακριβώς γι’ αυτό). Και ο «εκβιαζόμενος» επιχειρηματίας, που περιφέρει στις Προανακριτικές και στις Εισαγγελίες προϊόντα υποκλοπής, χωρίς κανείς να διερωτάται αν αυτό είναι νόμιμο ή όχι. Με αυτών τις μαρτυρίες τεκμηριώθηκε η ύπαρξη εγκληματικής συμμορίας Παπαγγελόπουλου. Αλλά και η ίδια η σύνθεση της Προανακριτικής ήταν επιπέδου ντριμ τιμ.
Μεταξύ των στρατιωτών του Σαμαρά από τη Ν.Δ. και του Ευάγγελου Βενιζέλου από το ΚΙΝ.ΑΛΛ., έτοιμων να ξεπλύνουν το όνομα των 10 αθώων πολιτικών, ξεχώριζαν ο συνεργάτης του αθώου υπουργού που ήταν υπό διερεύνηση και ο δημοσιογράφος που έγραφε άρθρα για τη Νοβάρτις κατά παραγγελία του Φρουζή. Αυτοί δίκαζαν, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι η κοινή γνώμη είναι εκπαιδευμένη να μην της κάνει εντύπωση τίποτε απολύτως.
Συγκάλυψη
Όλη αυτή η υπερπαραγωγή στήθηκε για να τιμωρηθούν οι εισαγγελείς, που είχαν το θράσος να ερευνήσουν τα στοιχεία της υπόθεσης Νοβάρτις, και οι δημοσιογράφοι, οι αποκαλύψεις των οποίων δεν άρεσαν στους 10 αθώους πολιτικούς. Αυτό αποδεικνύεται σήμερα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η απίθανη αυτή Προανακριτική επιχείρησε να παρέμβει και για τη συγκάλυψη του σκανδάλου. Άσκησε πίεση σε φυσικά πρόσωπα που θεωρούσε ότι είναι προστατευόμενοι μάρτυρες, καλώντας τα να καταθέσουν και απειλώντας τα ανοιχτά. Και στη συνέχεια επιχείρησε να εξετάσει τους ίδιους τους προστατευόμενους μάρτυρες με τρόπο που θα αποκάλυπτε την ταυτότητά τους – προσπάθεια που αποτράπηκε, γελοιοποιώντας πλήρως την Προανακριτική, για να μην υπονομευτεί η διεθνής έρευνα.
Στο ίδιο διάστημα η κυβέρνηση προσπαθούσε να αφαιρέσει από την Τουλουπάκη τη δικογραφία. Και αφού η ολομέλεια του Συμβουλίου Εφετών αντιστάθηκε σθεναρά, βρήκε τον τρόπο να το κάνει, καταργώντας την Εισαγγελία Διαφθοράς. Και κάπως έτσι φτάσαμε στην αρχειοθέτηση των αδιευκρίνιστων ποσών του Άδωνη Γεωργιάδη και του Αβραμόπουλου, υπό τον τρομακτικό θόρυβο που έκαναν τα ΜΜΕ για τη «σκευωρία Νοβάρτις» και την «εγκληματική συμμορία Παπαγγελόπουλου». To όνομα του Λοβέρδου εξαφανίστηκε από τις μεταφράσεις επίσημων αμερικανικών εγγράφων της δικογραφίας. Συμμορία, ε; Της Τουλουπάκη της διέρρηξαν το σπίτι και της πήραν φακέλους και υπολογιστές, ενώ υποτίθεται ότι το φύλαγε η αστυνομία… Ποιος, άραγε, είναι η συμμορία;
Έκθετοι
Στα σκουπίδια του Δικαστικού Συμβουλίου βρίσκεται ο καρπός μιας επιχείρησης πολιτικής αλητείας, που εξέθεσε τη χώρα και τους θεσμούς. Μιας πολιτικής αλητείας που εύκολα την πήρε πάνω του ο Μητσοτάκης, χαρακτηρίζοντας από το βήμα της Βουλής τους διωκόμενους δημοσιογράφους «συμμορία» και «υπόκοσμο». Οι στημένες διώξεις εναντίον δημοσιογράφων -για δημοσιεύματα των οποίων η εγκυρότητα δεν αμφισβητήθηκε ποτέ – προκάλεσαν παρεμβάσεις διεθνών δημοσιογραφικών ενώσεων και καταρράκωσαν την εικόνα της χώρας ως προς την ελευθερία του Τύπου. Ακόμα χειρότερα, η δίωξη εναντίον της Τουλουπάκη και των άλλων εισαγγελέων που απλώς έκαναν την δουλειά τους έχει φτάσει μέχρι την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωκοινοβουλίου και έχει τραβήξει την προσοχή των εγκυρότερων ευρωπαϊκών μέσων.
Η απροθυμία της κυβέρνησης να επικυρώσει ευρωπαϊκή οδηγία που προστατεύει τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος έχει προκαλέσει την οργισμένη παρέμβαση της επιτρόπου Γιούροβα και της Διεθνούς Διαφάνειας. Από την ιστορία αυτή εκτέθηκε σοβαρά το κράτος Δικαίου, καθώς ένα κομμάτι της Δικαιοσύνης συντονίστηκε με την άθλια αυτή επιχείρηση και προσπάθησε να τη φέρει εις πέρας. Εκτέθηκε η Βουλή, καθώς σπάνια Προανακριτική Επιτροπή έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα αναισχυντίας. Όσο για τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ, που ανατρίχιαζαν από αγανάκτηση και τώρα κάνουν το κορόιδο, αυτά ήταν πάντοτε εκτεθειμένα. Ποτέ δεν διεκδίκησαν εύσημα ανεξαρτησίας, δημοσιογραφικής αξιοπρέπειας και σεβασμού του κοινού τους.
Σήμερα οι αυτουργοί αυτής της επιχείρησης, αθώοι πολιτικοί, ιππότες της ελεεινής Προανακριτικής, αγανακτισμένοι και τσαμπουκαλεμένοι δημοσιογράφοι, έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους. Γιατί η στημένη δίωξη που οργάνωσαν είναι και επισήμως αυτό που όλοι ξέραμε από την αρχή: σκουπίδια.
Άγγελος Τσέκερης
