Τα γράφουμε γρήγορα γρήγορα γιατί σε λίγες ώρες μπορεί να είναι ξεπερασμένα.
Το Ισραήλ σκότωσε τον αρχηγό της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, με πύραυλο στο Ιράν.
Αυτά είναι εγκλήματα πολέμου, παραβίαση της κυριαρχίας ξένου κράτους και γενικά πράγματα που καταδικάζει ο ΟΗΕ. Αλλά ας μην γινόμαστε σχολαστικοί.
Η ουσία της δολοφονίας αυτής είναι μία: ότι τινάζει στον αέρα τις ειρηνευτικές συνομιλίες που γίνονταν με μεσολάβηση τρίτων κρατών, για εκεχειρία στην Γάζα και απελευθέρωση των ομήρων.
Ενώ ταυτόχρονα, το Ισραήλ έριξε πύραυλο και στην νότια Βηρυττό, σκοτώνοντας αμάχους και στοχεύοντας σε έναν ανώτατο διοικητή της Χεζμπολάχ.
Αυτό σημαίνει ότι ο Νετανιάχου επιδιώξει γενικευμένη σύγκρουση στην περιοχή. Τελική λύση στην Γάζα – έστω και θυσιάζοντας τους ομήρους, εισβολή στον Λίβανο και αν όλα έρθουν κατ΄ευχήν, και εμπλοκή με το Ιράν.
Ποιο ακριβώς είναι το σχέδιο; Μπορούμε να έχουμε μια εικόνα, αν διαβάσουμε την πρόσφατη ομιλία του Νετανιάχου στο αμερικανικό Κογκρέσο.
Είπε ο Νετανινάχου στην ομιλία του: ότι στην Μέση Ανατολή, ο άξονας τρομοκρατίας του Ιράν, πολεμάει την Αμερική, το Ισραήλ και τους Άραβες φίλους τους.
Ότι η Αμερική είναι φρουρός του Δυτικού πολιτισμού και στέκει εμπόδιο στα σχέδια των μανιακών του Ιράν, να επιβάλλουν το ριζοσπαστικό Ισλάμ σε όλο τον κόσμο.
Και ότι για αρχή θέλει να καταλάβει την Μέση Ανατολή, όπου εμπόδιο στέκει η υπερήφανη αμερικανόφιλη δημοκρατία, το Κράτος του Ισραήλ.
Ότι όταν το Ισραήλ πολεμάει την Χαμάς, τους Χούθι της Υεμένης ή την Χεζμπολάχ,μ στην πραγματικότητα πολεμάει το Ιράν – τον πιο ριζοσπαστικό και φονικό εχθρό των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Νετανιάχου ζήτησε στρατιωτική βοήθεια και μάλιστα γρήγορα «για να τελειώσει την δουλειά»
Και περιέγραψε μια Γάζα υπό ισραηλινή κυριαρχία και φιλοισραηλινή παλαιστινιακή διοίκηση.
Η ιδέα είναι από τα προτεκτοράτα «Μπατουστάν» που είχε στήσει το καθεστώς απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής.
Και μετά από όλα αυτά, ο Νετανιάχου περιέγραψε το όραμά του για την ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Μια συμμαχία των ΗΠΑ, του Ισραήλ και όλων των συμμάχων τους στην περιοχή, για να αντιμετωπίσει την Ιρανική απειλή.
Στα πρότυπα του ΝΑΤΟ που συγκροτήθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για να αντιμετωπίσει την σοβιετική απειλή στην Ευρώπη.
Ο Νετανιάχου αναφερόταν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν – αλλά και το Μαρόκο που δεν είναι στην Μέση Ανατολή – χώρες με τις οποίες το Ισραήλ έχει υπογράψει τις διπλωματικές συμφωνίες του Αβραάμ.
Αλλά προφανώς υπολογίζει και στην Σαουδική Αραβία με την οποία τα πράγματα είναι τελευταία κάπως πιο περίπλοκα.
Όλα αυτά σημαίνουν συμμαχία για πόλεμο ενάντια στον Ιράν.
Έτσι ώστε δια των ΗΠΑ, του Ισραήλ και των Αράβων συμμάχων τους, να μετατραπεί η Μέση Ανατολή σε μια ακμάζουσα όαση αξιοπρέπειας, ευημερίας και ειρήνης.
Εκεί τελείωσε καταχειροκροτούμενος.
Συνοπτικά: αυτό που θέλει ο Νετανιάχου είναι να επιβάλλει την κυριαρχία του Ισραήλ σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, με τις πλάτες των ΗΠΑ.
Αυτό σημαίνει πετρέλαια και φυσικό αέριο. Γι αυτό γίνεται όλη η φασαρία. Τα περί οάσεων αξιοπρέπειας είναι για τους ρομαντικούς.
Και αυτό προϋποθέτει πόλεμο με τον Ιράν. Δώστε μου όπλα να καθαρίσω την κατάσταση.
Το σχέδιο του Ισραήλ για σφαίρα ακμάζουσας ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή του, δεν είναι καινούριο. Το έχουν εφαρμόσει και η Ιαπωνία στην ΝΑ Ασία και την Κίνα στην δεκαετία του 30.
Και ο Χίτλερ στα τέλη της ίδιας δεκαετίας. Με λαμπρά αποτελέσματα και οι δύο.
Αλλά αυτοί είχαν την στρατιωτική δύναμη να το κάνουν, ανεξάρτητα από το ποιοι τους ενθάρρυναν. Μπορεί να καθαρίσει έτσι απλά με το Ιράν το Ισραήλ;
Φαίνεται πως όχι.
Η ελπίδα του είναι να κλιμακώσει την κατάσταση μέχρι να καταφέρει να εμπλέξει τις ΗΠΑ στην σύγκρουση.
Αλλά ακόμα και αν όλα πάνε στραβά, ξέρει ότι οι ΗΠΑ θα επέμβουν σε κάθε περίπτωση αν το Ισραήλ αρχίσει να στριμώχνεται από όλον αυτό τον απίστευτο τυχωδιοκτισμό.
(Αλλά το ίδιο μάλλον θα κάνουν η Ρωσία και η Κίνα αν απειληθεί το Ιράν. Αν φτάσει ως εκεί η κατάσταση δεν τελειώνει εύκολα χωρίς παγκόσμιο πόλεμο..)
Εκεί λοιπόν στοχεύει η τρέλα του Ισραήλ για κλιμάκωση. Οι δολοφονίες, οι πύραυλοι και η υπονόμευση κάθε ειρηνευτικής προσπάθειας προσπαθούν να βάλουν φωτιά στην περιοχή.
Και το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά γίνονται για την πολιτική επιβίωση του φιλοπόλεμου μπλοκ του Ισραήλ και της σιωνιστικής ακροδεξιάς. Η οποία έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Φυσικά ενισχύουν και τους Δημοκρατικούς ενόψει αμερικανικών εκλογών. Αλλά στην τελική ενισχύουν και τον Τράμπ.
Όλοι οι παίκτες λοιπόν, βγαίνουν ωφελημένοι από την αποθράσυνση και τον τυχοδιωκτισμό του Ισραήλ.
Και όλοι παίζουν με το μπαρούτι για να κερδίσουν ψήφια. Και ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Αν δεν λυθεί δίκαια το Παλαιστινιακό ο πλανήτης δεν είναι ασφαλής, έλεγε εδώ και 20 χρόνια ο Τσόμσκι. Και αυτό ακουγόταν περίπου σαν ιδεοληψία κατά της παγκοσμιοποίησης.
Καταλαβαίνουμε τώρα πόσο δίκιο είχε;
Άγγελος Τσέκερης
