Ένας σύντομος οδηγός για να κατανοήσετε το σκάνδαλο Novartis όπως το κατανοεί ο Σκέρτσος. (Και πώς αυτό συνδέεται με την τραγωδία των Τεμπών.)
Σκάνδαλο Novartis υπήρξε – αφού το λένε οι Αμερικανοί – αλλά αφορά μόνο την υπερσυνταγογράφηση. Δηλαδή η Novartis λάδωνε γιατρούς να γράφουν τα φάρμακά της.
Δεν υπήρξε σκάνδαλο υπερτιμολόγησης.
Δεν υπήρξαν υπουργοί που υπέγραψαν τις υπερτιμολογήσεις – με αποτέλεσμα το ίδιο φάρμακο να πουλιέται στην Ελλάδα δυόμισι και τρεις φορές ακριβότερα σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ, και να ζημιώνονται, με τεράστια ποσά, ταμεία και ασθενείς, σε καιρούς μνημονίων..
Αλλά και να υπέγραψαν υπουργοί, δεν τεκμηριώνεται το αδίκημα της απιστίας. (Διότι όταν ξέσπασε το σκάνδαλο, η απιστία, με βάση τον νόμο Βενιζέλου είχε παραγραφεί…)
Δεν υπήρξε παραδοχή της Novartis στην αμερικανική δικαιοσύνη ότι λάδωνε Έλληνες αξιωματούχους.
Δεν υπήρξαν επανειλημμένες παραδοχές των επικεφαλής της Novartis στην Ελλάδα ότι έχουν λαδώσει το σύμπαν και ότι κρατάνε την κυβέρνηση στην τσέπη τους.
Δεν υπήρξε αποδεδειγμένη υπερκερδοφορία της εταιρείας σε σχέση με τους ανταγωνιστές της. (Αν οφειλόταν στην υπερσυνταγογράφηση και όχι σε επιλεκτική αντιμετώπιση, θα είχαν ωφεληθεί όλοι το ίδιο).
Δεν βρέθηκε μαύρο χρήμα. Τα αδιευκρίνιστα ποσά και τα 500ρικα της πεθεράς είναι αθώα αν αν δεν γράφουν επάνω “Novartis” και αν ο ελεγχόμενος διαβεβαιώσει επι λόγω τιμής ότι δεν δωροδοκήθηκε.
Δεν υπήρξε προσπάθεια εξόντωσης των εισαγγελέων που ερευνούσαν το σκάνδαλο, με καταθέσεις άλλων εισαγγελέων, που είχαν επιταγές της Novartis στο όνομά τους. (Και οι οποίοι την επόμενη προήχθησαν σε αρεοπαγίτες..)
Δεν υπήρξε προσπάθεια να αποκαλυφθεί η ταυτότητα των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος ώστε να πιεστούν να ανακαλέσουν τις καταθέσεις τους.
Δεν υπήρξε προσπάθεια να διωχθούν για κακουργήματα οι δημοσιογράφοι που αποκάλυψαν το σκάνδαλο. ( Παρότι η αλήθεια των όσων έγραψαν δεν αμφισβητήθηκε ποτέ..)
Όλοι οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί και υπουργοί Υγείας είναι εξ ορισμού αθώοι, διότι πώς είναι δυνατόν να υπαινίσσεστε ότι μπορεί να είναι ένοχοι.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, τι υπήρξε; Μια μοχθηρή παράταξη που έστησε την σκευωρία για να σπιλώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους.
Αυτό άλλωστε αποφάσισε και η περίφημη προανακριτική των Μαρκόπουλων για το «παραδικαστικό Παπαγγελόπουλου».
Το πόρισμα της οποίας – σε ότι αφορούσε την Novartis – πέταξε στα σκουπίδια η τακτική δικαιοσύνη. Ούπς…Αλλά ούτε αυτό συνέβη ποτέ.
Επομένως:
Πάρτε λοιπόν αυτή τη μοχθηρή παράταξη και εφαρμόστε την πρακτική της στο θέμα των Τεμπών.
Τι προκύπτει; Ότι και εκεί στήνεται σκευωρία.
Ούτε τραίνα που πήγαιναν στα τυφλά υπήρξαν, ούτε σταθμάρχης – ρουσφέτι, ούτε μπάζωμα, ούτε εύφλεκτο φορτίο, ούτε προσπάθεια να εξαφανιστούν χώματα, βαγόνια και στοιχεία.
Αυτά. Και καλή συνέχεια πσυχούλες μου.
