Macro

Αγγελίνα Γιαννοπούλου: Η αβάσταχτη ευθραυστότητα της αντιδραστικής αρρενωπότητας

Στους ιστορικούς αγώνες για την κατάκτηση ανθρωπίνων, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, υπήρχαν πάντα τα στρώματα αυτά που αντιδρούσαν γιατί τα νέα δικαιώματα και η εμφάνιση στη δημόσια σφαίρα νέων πολιτικών υποκειμένων διασάλευαν την παρούσα ηγεμονία. Κάποτε τα στρώματα αυτά αποτελούνταν από λευκούς, μεσήλικες, εύπορους άνδρες της Δύσης, τώρα αποτελούνται από λευκούς άνδρες που μπορεί να είναι και εργάτες και νεολαίοι, αλλά σε κάθε περίπτωση βλέπουν την παντοκρατορία της έμφυλης θέσης τους να κλονίζεται επειδή γυναίκες, μετανάστες/τριες, ΛΟΑΤΚΙ+ υποκείμενα και ανάπηρα άτομα διεκδικούν και κερδίζουν τη θέση τους στον δημόσιο χώρο. Πρόκειται για θεμελιώδεις κατακτήσεις του Διαφωτισμού τις οποίες οι πολέμιοι της woke κουλτούρας θεωρούν ως το αντίθετό του, δηλαδή ως καταστροφή του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Φαίνεται να ξεχνούν πως η πρώτη επανάσταση που μίλησε για έτος 0 ήταν η γαλλική, η φιλελεύθερη επανάσταση της ηπείρου μας δηλαδή για την οποία πίνουν νερό στο όνομά της.
 
Η αμερικανική Ακροδεξιά συγκρότησε ένα νέο αφήγημα με σκοπό να πολεμήσει τα προοδευτικά κινήματα και την αγωνιστική δημοκρατία της εποχής μας κάτω από τον όρο «woke κουλτούρα», ένα κατασκεύασμα όμοιο του «πολιτισμικού μαρξισμού» του συντηρητικού Jordan Peterson που θεωρεί πως βρισκόμαστε σε ένα σημείο που ο λευκός άνδρας δεν μπορεί ούτε να μιλήσει γιατί κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του, να δυσφημιστεί, να διαπομπευθεί κ.λπ. Είναι απορίας άξιο πώς σε έναν κόσμο που έχουν κυβερνήσει/κυβερνούν οι Πούτιν, Τραμπ, Μπολσονάρου, και Ερντογάν, σε ένα κόσμο με φράχτες και πνίξιμο προσφύγων στις θάλασσες, σε έναν κόσμο με εβδομαδιαίες ειδήσεις για γυναικοκτονίες, σε έναν κόσμο με πογκρόμ τρανς ατόμων σε πλατείες ευρωπαϊκών πόλεων, κάποιοι θεωρούν πως οι γυναίκες, τα τρανς άτομα, και οι μετανάστες έχουν εγκαθιδρύσει έναν «νέο ολοκληρωτισμό». Θα ήταν αστείο, αν δεν κατέληγε επικίνδυνο. Επικίνδυνο, διότι το ακροδεξιό αφήγημα που μας έρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού έχει διεισδύσει πολύ πέραν των ακροδεξιών ακροατηρίων.
 
Το να κατονομάζεις ως «φίμωση» και «ολοκληρωτισμό» τη μη δυνατότητά σου να ασκείς λεκτική βία και να ενεργοποιείς ρατσιστικό λόγο εις βάρος ευάλωτων κοινωνικών κατηγοριών αποδεικνύει πόσο εύθραυστη είναι η ταυτότητά σου και πόσο ετεροπροσδιορίζεται η αρρενωπότητά σου. Το να εξαγριώνεσαι που χάνεις την πολιτισμική σου υπεροχή, τη διαμορφωμένη ακριβώς από τον ευρωπαϊκό και αμερικανικό ιμπεριαλισμό, αποδεικνύει πως ενδιαφέρεσαι για τη διατήρηση μιας θέσμισης που αναπαράγεται με βία, εκμετάλλευση, και καταπίεση εις βάρος του άλλου, του μη όμοιου με εσένα. Αυτό δεν είναι ούτε δημοκρατική κατάκτηση ούτε ελευθερία ούτε Διαφωτισμός. Αυτό είναι η ουσία της αντίδρασης. Σε τελική ανάλυση, όταν γίνεσαι κομμάτι της ακροδεξιάς αφήγησης για τον σύγχρονο κόσμο, όταν ταυτίζεσαι στη συλλογιστική και την επιχειρηματολογία με τον Steve Bannon και τον Τραμπ, μάλλον σύμμαχός τους είσαι και όχι αντίπαλος.
 
Αγγελίνα Γιαννοπούλου