Macro

Τα θετικά και όσα χάσαμε στη διαπραγμάτευση για τα προαπαιτούμενα

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ ΣΤΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Δεν λέω ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ευτυχισμένοι, ούτε ότι δεν έχουν άγχος και πάρα πολλά προβλήματα. Έχουμε πλήρη επίγνωση των δυσκολιών αλλά και πλήρη επίγνωση ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι το πρώτο όπου, δεν νομίζω ότι χωράει αμφισβήτηση, υπερισχύουν τα θετικά από τα αρνητικά. Μας ρωτά ο εισηγητής του Ποταμιού, ο κ. Μαυρωτάς, αν είναι πράγματα εκτός μνημονίου ή που θα έπρεπε να κάνουμε έτσι και αλλιώς – βάζω και τις δυο κατηγορίες – τότε γιατί δεν το κάναμε πιο πριν; Δεν είναι αυτή η σωστή ερώτηση, κατά την άποψή μου. Η σοβαρή ερώτηση είναι: γιατί για 150 χρόνια, από την Οθωμανική εποχή, καμιά κυβέρνηση πριν από εμάς δεν έφερε το Κτηματολόγιο και το φέραμε τώρα;
Αυτή η κυβέρνηση λύνει προβλήματα που χρονίζουν, το έχει καταλάβει όλη η κοινωνία αυτό. αλλά και στο εξωτερικό. Θα το δείτε το επόμενο διάστημα, σ’ όλους τους τομείς, όχι μόνο τον δικό μου. Προβλήματα που λιμνάζουν, θα λύνονται επί των ημερών μας.

Μια πολιτική για το παιδί

Μας λέει ο εισηγητής του ΚΚΕ κ. Καραθανασόπουλος ότι αυτό που κάνουμε είναι απλώς η αναδιανομή της φτώχειας. Δεν έχετε δίκιο. Αυτό που προβλέπεται για το παιδί – και είμαι πολύ περήφανος γιατί η Θεανώ Φωτίου έχει κάνει τις προσπάθειες για να έχουμε για πρώτη φορά πολιτική για το παιδί- είναι το 80% να προέρχεται από τα χρήματα που ήλθαν από την επισκόπηση (σ.σ. εξοικονόμηση) δαπανών που κάναμε, η οποία απέφερε 215 εκ. ευρώ. Όλα κατευθύνθηκαν είτε για το επίδομα παιδιών είτε για άλλες δράσεις που ωφελούν τα παιδιά. Και μάλιστα -θα το πει η ίδια η κ. Φωτίου- κάνουμε μια αναδιάρθρωση που νομίζουμε ότι είναι πιο δίκαιη.
Σε αυτό που λέτε κ. Μαυρωτά περί υπογεννητικότητας, κάνετε δυο λάθη. Το πρώτο είναι ότι όταν για την αναπλήρωση του πληθυσμού χρειάζονται 2,2 παιδιά κατά οικογένεια και εμείς έχουμε 1,3 είναι προφανές, για το δημογραφικό πρόβλημα, ότι είναι μεγάλη ανάγκη τα ζευγάρια που κάνουν ένα παιδί να κάνουν δυο παιδιά. Αυτοί που κάνουν 3 και 4 είναι πάρα πολύ λίγοι και δεν είναι εύκολο να πιστέψεις ότι θα γίνουν πάρα πολλοί. Το δεύτερο είναι, αν θέλετε την άποψή μου, ότι πραγματικά δεν πιστεύω αυτό που μόλις είπα. Δηλαδή, ότι αυτό που θέλουν τα νέα ζευγάρια, και ιδιαίτερα οι γυναίκες, είναι να μπορούν να έχουν βοήθεια σε είδος. Θεωρώ λίγο παραπλανητική τη συζήτηση ότι θα βοηθήσουμε το δημογραφικό μέσα από επιδόματα για παιδιά. Νομίζω αυτό που ζητούν οι νέες γυναίκες, πρωτίστως, θα έπρεπε και οι νέοι άνδρες, είναι περισσότερο να υπάρχει δυνατότητα να προσέχουν τα παιδιά τους, να υπάρχουν δημόσιες δομές. Άρα οι λόγοι που κάνουμε αυτή την πολιτική είναι κοινωνικοί, αλλά και ιδιαίτερα για το παιδί. Οι ανισότητες αρχίζουν από πολύ μικρή ηλικία, η εξέλιξη του παιδιού στην εκπαίδευση αρχίζει από πολύ μικρή ηλικία, – γνωρίζω, βέβαια, ότι υπάρχει και άλλη άποψη– άρα για μας το κυρίαρχο είναι ότι θα έχει αυτή η χώρα, επιτέλους, μια πολιτική για το παιδί.

Κτηματολόγιο και ΔΕΗ

Αναφέρθηκα στο Κτηματολόγιο. Μου έκανε εξαιρετική εντύπωση πόσο λίγο αναφέρθηκαν σ’ αυτό οι εισηγητές της ΔΗΣΥ και της ΝΔ. Επίσης, θα μιλήσει και ο κ. Χαρίτσης για το κομμάτι της αδειοδότησης των επενδύσεων που αλλάζει εντελώς τη διαδικασία και θα γίνεται με μεγαλύτερη διαφάνεια, θα υπάρχει ένας μόνο φάκελος. Για τους πλειστηριασμούς θα έλθει τροπολογία με την οποία θα μπορεί η ΑΑΔΕ (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων) να κάνει πλειστηριασμούς ηλεκτρονικά. Όμως, όσα ακούτε ότι θα γίνονται με νέα κριτήρια, δεν ισχύουν, είναι σπέκουλα στον Τύπο.
Για τους λιγνίτες, πραγματικά, δεν καταλαβαίνω τι υποστηρίζει η ΔΗΣΥ. Μετά από δέκα χρόνων αιτίαση ότι δεν είμαστε ευρωπαϊστές κτλ, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου λέει ότι η ΔΕΗ έχει δεσπόζουσα θέση στους λιγνίτες. Αν βγαίναμε, δηλαδή, απ΄ το μνημόνιο αντί για τον Αύγουστο του 2018 τον Αύγουστο του 2017, αυτό θα το είχαμε μπροστά μας. Προκύπτει από μια απόφαση πολύ παλιά. Ότι εμείς θέλουμε να διώξουμε τους λιγνίτες κτλ, δεν έχει καμιά βάση. Εκτός και αν μας πείτε ότι δεν είναι σεβαστές τέτοιες αποφάσεις.

Νέο ΔΣ στο Υπερταμείο

Στο υπερταμείο, η μεγάλη αλλαγή που γίνεται εδώ είναι ότι το Ταμείο είχε ένα Διοικητικό Συμβούλιο και τέσσερα υπό-ταμεία: το ΤΑΙΠΕΔ, το ΤΧΣ, το ΕΔΗΣ για τις δημόσιες επιχειρήσεις και η ΕΑΑΔ για τα ακίνητα. Για να μην υπάρχει και άλλο στρώμα γραφειοκρατίας η ΕΔΗΣ, ουσιαστικά, πηγαίνει πιο πάνω και θα είναι στο ΔΣ του Υπερταμείου το οποίο από επτά μέλη θα έχει τώρα εννιά. Είναι μια καλή κίνηση διότι, όπως προβλέπεται, οι δυο νέοι στο ΔΣ θα πρέπει να είναι ειδικευμένοι και η όλη βασική τους μόρφωση και εμπειρία να είναι εντός των δημοσίων επιχειρήσεων, με γνώση των κοινωνικών και διευρυμένων κριτηρίων που πρέπει να έχει μια Δημόσια Επιχείρηση.

Χάσαμε στη διάταξη για την απεργία

Είπα ότι το Νομοσχέδιο έχει περισσότερες θετικές προβλέψεις από αρνητικές. Ένα θέμα είναι, αν μπορώ να το πω αυτό για τη διάταξη για την απεργία. Κοιτάτε, αφενός δεν είναι κάτι που θα επιλέγαμε, νομίζω το καταλαβαίνετε. Ούτε θα δεχόμασταν αυτό που πρότεινε η ΝΔ, αν κατάλαβα καλά, ότι το 51% πρέπει να ισχύει στο σύνολο των εγγεγραμμένων να ψηφίσουν υπέρ της απεργίας. Αυτό που λέει το Νομοσχέδιο είναι ότι το 51% χρειάζεται για να είναι νόμιμη η απόφαση. Δηλαδή σε ένα σωματείο με 100 μέλη (ταμειακώς εντάξει) πρέπει να είναι στη συνέλευση οι 50 και η απόφαση να παρθεί, πχ, με 30 υπέρ, 15 κατά, οι άλλοι αποχή και αποφασίζεται η απεργία. Θυμίζω ότι σ΄ αυτό που διαπραγματευτήκαμε ειδικά με το ΔΝΤ ήταν τρεις πυλώνες στα εργασιακά: συλλογικές συμβάσεις, απολύσεις και συνδικαλιστικός νόμος. Μόνο αυτό πέρασε απ΄ το ΔΝΤ.
Το χάσαμε. Προσπαθήσαμε πάρα πολύ να μη χάσουμε ούτε κι αυτό (σ.σ.: που προβλέπεται στη διάταξη). Είχαμε και τη βοήθεια των ευρωπαϊκών θεσμών και της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων η οποία είχε πει ότι δεν χρειάζεται η επιτροπή γιατί είναι ήδη αυστηρή η νομοθεσία. Και όπως είπατε και εσείς πολλές απεργίες κρίνονται καταχρηστικές και παράνομες. Αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να δούμε και πόσο βάρος θα έχει αυτό το μέτρο. Δηλαδή, όταν είπα 100 οι εργαζόμενοι και μπορεί να παρθεί απόφαση 30-15-5 δεν μου φαίνεται καταστροφικό. Αυτό, όμως, που χρειάζεται είναι να κάνουμε μια αυστηρή συζήτηση πώς ενεργοποιείς τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στα συνδικάτα.

Η συζήτηση για τον συνδικαλισμό

Η συζήτηση αυτή πρέπει να έχει διάφορα θέματα. Πρώτον, το πρόβλημα γιατί εργαζόμενες και εργαζόμενοι δεν είναι πιο διεκδικητικοί και πιο ενεργοποιημένοι. Το ένα, το είπατε ήδη κ. Καραθανασόπουλε, είναι η κατάσταση της οικονομίας, με ανεργία κτλ. Δεύτερον, είναι ο συνδικαλισμός που μας έχουν, για τόσα χρόνια, κληροδοτήσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ένας απαράδεκτος συνδικαλισμός αλλά δεν φτάνει ούτε αυτό. Πρέπει να καθίσουμε σοβαρά να δούμε τα εμπόδια που υπάρχουν, και είναι θέμα των εργαζομένων πώς ενεργοποιούνται. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θεωρείτε ότι αυτό το μέτρο είναι εμπόδιο σ’ αυτή τη συζήτηση και την αλλαγή που χρειάζεται. Ότι δεν είναι θετικό το έχω πει.
Νομίζω, τελικά, ότι είναι ένα νομοσχέδιο που δείχνει όχι μόνο ότι έχουμε ένα αφήγημα, πώς θα βγούμε το 2018 από το μνημόνιο αλλά ότι ήδη έχει αρχίσει η ισορροπία του τι κάνουμε γιατί είμαστε υποχρεωμένοι και τι κάνουμε γιατί είναι οι ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Είναι ένα μόνο τμήμα αυτής της πολιτικής.

Ευκλείδης Τσακαλώτος

Πηγή: Η Εποχή