«Η αριθμητική είναι απλή υπόθεση για εμάς», είχε πει τον περασμένο Μάιο στο CNBC ο κ. Ράνταλ Στίβενσον, διευθύνων σύμβουλος της AT&T. Αν το Κογκρέσο μειώσει τον φορολογικό συντελεστή επί των επιχειρήσεων στο 20% από το 35%, είχε προσθέσει, «γνωρίζω ακριβώς τι θα κάνει η AT&T – θα επενδύσουμε περισσότερο στις ΗΠΑ». Κάθε μείωση της φορολογίας κατά 1 δισ. δολάρια μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία 7.000 καλοπληρωμένων νέων θέσεων εργασίας, είπε ο κ. Στίβενσον, διαβεβαιώνοντας τους τηλεθεατές πως είναι «πολύ στενή» η σύνδεση μεταξύ της χαμηλότερης εταιρικής φορολογίας και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Καθώς το Κογκρέσο ετοιμάζεται να εξετάσει τη μεταρρύθμιση της φορολογίας επιχειρήσεων το φθινόπωρο, πρέπει να ελεγχθεί κατά πόσον ισχύει αυτός ο ισχυρισμός. Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής για την AT&T ήταν μόλις 8% μεταξύ 2008 και 2015, χάρη στην ύπαρξη φοροαπαλλαγών και άλλων νομικών «παραθύρων», σύμφωνα με υπολογισμό του Ινστιτούτου για τη Φορολογία και την Οικονομική Πολιτική (ITEP).
Παρ’ όλα αυτά, η εταιρεία μείωσε το προσωπικό της, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Ινστιτούτου Πολιτικών Μελετών (IPS), κατά σχεδόν 80.000 υπαλλήλους, μεταξύ 2008 και 2016. Η εταιρεία δαπάνησε 34 δισ. δολάρια για την επαναγορά των μετοχών της, κίνηση που ανεβάζει τεχνητά την αξία των μετοχών και οδηγεί σε αύξηση της αποζημίωσης των ηγετικών στελεχών που, συνήθως, βασίζεται στην τιμή της μετοχής. Πολλές, ακόμα μεγάλες, αμερικανικές εταιρείες εκμεταλλεύονται την ύπαρξη φοροαπαλλαγών και νομικών κενών για να μειώσουν το ύψος του φόρου που καταβάλλουν, εξοικονόμηση που κατέστησε πλουσιότερα τα στελέχη τους, αλλά δεν οδήγησε σε σημαντική αύξηση της απασχόλησης. Σε μελέτη μας αναλύσαμε 92 μεγάλες εισηγμένες αμερικανικές εταιρείες που ήταν κερδοφόρες κάθε χρονιά από το 2008 έως και το 2015, και των οποίων η φορολογία (ομοσπονδιακοί φόροι) ήταν χαμηλότερη από το 20%. Αν είναι βάσιμος ο ισχυρισμός περί στενής σχέσης μεταξύ της χαμηλής φορολογίας επιχειρήσεων και της δημιουργίας θέσεων εργασίας, αυτές οι 92 συνεχώς κερδοφόρες εταιρείες θα πρέπει να συγκαταλέγονται μεταξύ των εταιρειών που δημιούργησαν τις περισσότερες θέσεις εργασίας. Αντ’ αυτού, διαπιστώσαμε ότι συνέβη το αντίθετο. Οι εταιρείες που εξετάσαμε είχαν μέσο ρυθμό δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας σχεδόν -1% σε σχέση με 6% για το σύνολο του ιδιωτικού τομέα. Από τις 92 εταιρείες, οι 48 μείωσαν το προσωπικό τους κατά 483.000. Στις εταιρείες που μείωσαν τις θέσεις εργασίας, η μέση αμοιβή των διευθυνόντων συμβούλων ήταν σχεδόν 15 εκατ. δολάρια, ενώ ο μέσος όρος για τις εταιρείες του δείκτη S&P 500 είναι 13 εκατ. δολάρια. Αντί για φοροαπαλλαγές προς μεγάλες επιχειρήσεις, η επερχόμενη συζήτηση στο Κογκρέσο θα έπρεπε να επικεντρωθεί στην εξεύρεση τρόπων ώστε πλούσιοι πολίτες και οι μεγάλες επιχειρήσεις να πληρώνουν τον φόρο που τους αναλογεί. Οι αμερικανικές πολυεθνικές εταιρείες διατηρούν σε λογαριασμούς στο εξωτερικό κέρδη 2,6 τρισ. δολαρίων, για τα οποία θα καλούνταν να πληρώσουν φόρο ύψους 750 δισ. δολαρίων αν τα επαναπάτριζαν. Πέρα από την απάλειψη κενών στον φορολογικό κώδικα, θα έπρεπε να εξετάσουμε νέους τρόπους για τη δίκαιη αύξηση των φορολογικών εσόδων, συμπεριλαμβανομένης της επιβολής φόρου επί των συναλλαγών στη Wall Street, κάτι που θα ενθάρρυνε και τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις. Στη διάρκεια του Αυγούστου, ο κ. Στίβενσον είχε ενθαρρύνει τους υπαλλήλους του να καλέσουν το Κογκρέσο και να απαιτήσουν μείωση της φορολογίας επιχειρήσεων. Ποιο είναι το μήνυμα που θα έπρεπε να ακούσουν οι πολιτικοί μας; Σταματήστε να διαδίδετε τον μύθο ότι η μείωση φορολογίας επιχειρήσεων θα είναι θετική για εμάς τους υπόλοιπους.
Η Sarah Anderson είναι διευθύντρια του Gobal Economy Project στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών.
Πηγή: Καθημερινή από New York Times
