Η καθυστερημένη, ελλιπής και λανθασμένη εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για τις ψηφιακές υπηρεσίες διευρύνει τις όποιες ασάφειες και προβλήματα έχει, ενώ το «Ασσημακοπούλου-Gate» υπονομεύει όλη την εφαρμογή του.
Μιλώντας στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης επί του Σ/Ν με διατάξεις για την εφαρμογή του Κανονισμού 2022/2065 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου για τις ψηφιακές υπηρεσίες, τόνισε:
Το παρόν νομοσχέδιο έρχεται με μεγάλη καθυστέρηση, αφού ο Κανονισμός τέθηκε σε ισχύ από το Νοέμβριο του 2022, αλλά δεν μπορούσε να εφαρμοστεί στη χώρα μας, λόγω έλλειψης νομοθέτησης μέτρων εφαρμογής. Είναι άσχετο αυτό με το Ασημακοπούλου-Gate ή Κεραμέως-Gate;
Στο κείμενο του νομοσχεδίου υπάρχουν άρθρα ελλιπή και λανθασμένα, και αναρωτιόμαστε αν είναι τυχαίο που δεν εμφανίζονται πουθενά, ούτε στα άρθρα, ούτε στην αιτιολογική έκθεση, βασικά στοιχεία του Κανονισμού.
Και συνέχισα ότι, σε αντιπαράθεση με τον εισηγητή της ΝΔ, που δεν αναφέρθηκε καθόλου σε αυτά, είμαι υποχρεωμένη να εξηγήσω ποια είναι η βασική αρχή του Κανονισμού και η ουσία του:
Βασική του αρχή είναι πως ό,τι είναι παράνομο εκτός σύνδεσης (offline) πρέπει να θεωρείται παράνομο και στο διαδίκτυο (online) και καθορίζει, για τις υπηρεσίες διαμεσολάβησης στην εσωτερική αγορά, κοινές υποχρεώσεις διαφάνειας και πληροφόρησης και χειρισμού καταγγελιών και αναφορών. Στόχος η βελτίωση μηχανισμών απόσυρσης παράνομου περιεχομένου και η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των χρηστών του διαδικτύου.
Ωστόσο, παραμένει το πρόβλημα ότι οι ψηφιακοί κολοσσοί (Google, Facebook, Instagram, X, TikTok) μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν ό,τι θέλουν, αν αναγνωριστεί το «έννομο συμφέρον» τους. Π.χ. να ισχυριστούν ότι χρειάζονται τα προσωπικά δεδομένα για να αναπτύσσουν μια εφαρμογή ή ένα προϊόν. Ενώ απορρίφθηκε τροπολογία της Αριστεράς να μπορεί ο χρήστης των κοινωνικών δικτύων να επιλέξει τον αλγόριθμο για να του έρχονται ειδήσεις και ειδοποιήσεις π.χ. για ροκ και όχι για χορευτική μουσική, ή ενημέρωση για το Black Lives Matter και όχι για τον Τραμπ.
Το νομοσχέδιο όμως δεν διαφωτίζει τους πολίτες για τις υποχρεώσεις των ενδιάμεσων παρόχων ώστε να κατανοούν πότε θίγονται και πώς μπορούν να προσφύγουν στον Εθνικό Συντονιστή. Ενώ ο ρόλος αυτός ανατίθεται στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, που δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να ανταποκριθεί. Ούτε ξέρουμε αν έχει παρέμβει ως σήμερα σε θέματα τηλεπικοινωνιών που την αφορούν, όπως η υπόθεση Palantir, οι τηλεφωνικές υποκλοπές και το Predator, διαρροή ηλεκτρονικών διευθύνσεων αποδήμων ή προσωπικών δεδομένων μαθητών και φοιτητών. Και είναι μια Αρχή απόλυτα ελεγχόμενη από την κυβέρνηση αφού όλα τα μέλη της διορίζονται από εκείνη.
Στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου, με τροποποιήσεις και βελτιώσεις σχετικά με τη ψηφιακή επικοινωνία του δημοσίου εσωτερικά και με τον πολίτη, αντί να ολοκληρώνεται η ψηφιακότητα, συνεχίζεται η ψηφιοποίηση της γραφειοκρατίας. Ένα κράτος στήνει ολόκληρο μηχανισμό για ψηφιακά αντίγραφα ταυτότητας και νέο Μητρώο Δικαιολογητικών Διοικητικών Διαδικασιών που δεν αντικαθιστά καν την αυτεπάγγελτη αναζήτηση εγγράφων δικαιολογητικών. Το Ελληνικό κράτος, το 2024, δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στα ψηφιακά στοιχεία που εκείνο εκδίδει! Και δημόσιες υπηρεσίες που σε πολύ μικρό βαθμός έχουν εφαρμόσει την ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων και στην ηλεκτρονική υπογραφή, εξ ου και δίδεται παράταση ως το τέλος του 2024 για την πλήρη εφαρμογή, ημερομηνία που σίγουρα δεν θα τηρηθεί και πάλι. Ενώ οι νέες ταυτότητες, λόγω υποστελέχωσης των αστυνομικών τμημάτων, προχωρούν με απελπιστικά αργούς ρυθμούς και διεκπεραιώνονται μόνον έκτακτες περιπτώσεις.
Όσο για το voucher συνδεσιμότητας gigabit για τους επαγγελματίες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πώς θα εφαρμοστούν όταν δεν υπάρχουν οπτικές ίνες στις περισσότερες περιοχές, ακόμη και της Αθήνας; Και τι θα γίνει με τους απλούς χρήστες, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους με τηλεργασία, που δεν έχουν τη δυνατότητα να φέρουν τις ίνες στο σπίτι τους και βλέπουν τις ταχύτητες της σύνδεσής τους να μειώνονται ξαφνικά;
Και κατέληξε ότι η Νέα Αριστερά επιφυλάσσεται επί της αρχής του νομοσχεδίου
