Οι διαφωνίες μου με τον Στέφανο Κασελάκη έχουν ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο. Το γεγονός αυτό δεν με εμποδίζει ασφαλώς να εκφράσω τις ειλικρινείς ευχές μου, με αφορμή το γάμο με τον σύντροφό του. Να ζήσουν ευτυχισμένοι….
Ελπίζω η δυνατότητα αυτή, το δικαίωμα αυτό (γάμος για όλα τα άτομα) να υπάρξει άμεσα και στην Ελλάδα.
Με αφορμή τη δημόσια συζήτηση που προέκυψε, όχι με τους καλύτερους όρους, με αφορμή το γάμο του Στέφανου Κασελάκη, να σημειώσω τα εξής:
Η ομοφοβία είναι δυστυχώς παρούσα. Τη βλέπουμε είτε ανοιχτά, είτε έμμεσα, με δήθεν “αθώα αστειάκια”, που δεν θα γίνονταν ποτέ αν το ζευγάρι δεν ήταν ομόφυλο.
Τα ζητήματα που αφορούν την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, δεν περιορίζονται στο αναφαίρετο δικαίωμα του γάμου, που έχουν δοθεί σκληροί, τολμηροί και όμορφοι αγώνες. Υπενθυμίζω μόνο, γιατί υπάρχουν και άλλοι, τους “παράνομους” γάμους της Τήλου.
Η ΛΟΑΤΚΙ+φοβία είναι φανερή ή αθέατη κάθε φορά που ένα παιδί δέχεται κακοποιητικό λόγο ή βία, εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου του. Κάθε φορά που οι γονείς το διώχνουν βίαια από το σπίτι. Κάθε φορά που τρανς πρόσωπα ξυλοκοπούνται ή δολοφονούνται. Κάθε φορά που ΛΟΑΤΚΙ+ άνθρωποι υφίστανται βάναυσες διακρίσεις, αποκλείονται από την αγορά εργασίας ή ακόμα και από την εκπαίδευση και τις δομές υγείας. Κάθε φορά που δεν αναγνωρίζονται όλες οι οικογένειες και τα παιδιά τους. Κάθε φορά, που εξαιτίας της φτώχειας, των διακρίσεων, της ΛΟΑΤΚΙ+φοβίας και του ρατσισμού, ένας άνθρωπος βρίσκεται χωρίς ασφαλή στέγη και δυστυχώς χωρίς επαρκή τροφή. Κάθε φορά που τηλεοπτικοί ή άλλοι σχολιασμοί, ενθαρρύνουν τη βία και τις προκαταλήψεις.
Πάνος Λάμπρου
