Η συνέχεια βασίζεται στην παρακαταθήκη του Αλέξη Τσίπρα για όσα καταφέραμε.
Ως κυβέρνηση βγήκαμε από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια. Είχαμε και τη συμφωνία των Πρεσπών με τον καθοριστικό ρόλο του Αλέξη Τσίπρα. Στην ιστορία αυτό θα μείνει.
H τομή έγκειται στο ζήτημα της ταυτότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια ξεκάθαρη ταυτότητα. Στη δική μου σύλληψη ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει κομμάτι της Αριστεράς. Δεν μπορώ να φανταστώ μια Αριστερά που δεν θα θέλει να κάνει ανοίγματα στον κόσμο, σε εργαζομένους όλων των ειδών, από τους διανομείς μέχρι την εστίαση και τον τουρισμό
Tο κόμμα θα έχει ξεκάθαρη ταυτότητα, αλλά θα απευθύνεται σε πολλούς και πολλές:
Έχουμε μια πολύ ταξική κοινωνία, όπου το μέλλον των παιδιών καθορίζεται από τη στιγμή που γεννιούνται. Θέλουμε να απευθυνθούμε και σε έναν νέο με μια μικρή επιχείρηση, και σε έναν νέο επιστήμονα που θέλει ένα αναπτυξιακό κράτος με κανόνες. Να ενδυναμώσουμε ουσιαστικά το γυναικείο φύλο. Θέλουμε να απευθυνθούμε σε ανθρώπους με αναπηρία, σε ανθρώπους της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Θέλουμε να απευθυνθούμε σε πάρα πολύ κόσμο.
Θέλω να δώσω τις ιδεολογικές μάχες, ώστε ο κόσμος της αριστεράς εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ να είναι περήφανος για όσα πετύχαμε, να έχει αυτοπεποίθηση, για τις αξίες μας, τις παρεμβάσεις μας και τις αναλύσεις μας, να μπορεί να δίνει την μάχη των επιχειρημάτων παντού.
Θέλω έναν συλλογικό ΣΥΡΙΖΑ και ξέρω να φτιάχνω ομάδες. Ομάδες που θα δουλέψουν στα σύγχρονα ζητήματα της πράσινης μετάβασης, του ψηφιακού μετασχηματισμού, του ρόλου της τεχνητής νοημοσύνης, της οικονομίας της φροντίδας και όλα αυτά για να στηρίξουν ένα αναπτυξιακό κράτος, που όχι μόνο έχει άποψη για το που πρέπει να πάει η οικονομία και η κοινωνία, αξιοποιώντας παλιά και νέα εργαλεία, αλλά και που συντονίζει, φτιάχνει συνέργειες, και δίνει χώρο.
Η Αριστερά θέλει να βοηθήσει τον κόσμο για να είναι καλύτερη η ζωή του. Και στη διαπραγμάτευση υπό τον Αλέξη Τσίπρα αποδείξαμε ότι μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Είχαμε μια διαπραγματευτική ομάδα που είχε, από τον Αλέξη και μένα – που ήμουνα επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας – μέχρι μια μεγάλη ομάδα νέων, που δούλεψε πολύ σκληρά, έχοντας πάντα, όχι στο πίσω μέρος του μυαλού της, αλλά ως κύρια έγνοια, για ποιον διαπραγματευόμαστε.
Κόμμα των μελών, ένα αξιόπιστο κόμμα
Θέλω να οικοδομήσω ένα κόμμα με λογοδοσία και συλλογικότητα. Ένα κόμμα που ο Πρόεδρος θα είναι πρώτος ανάμεσα σε ίσους, ένα κόμμα που θα ακούει, που θα ενσωματώνει, που θα έχει και εκπαιδευτικό ρόλο, που θα παρεμβαίνει ιδεολογικά, που θα έρχονται από κάτω ιδέες, προτάσεις, ανησυχίες για το πού πάμε.
‘Ένα κόμμα που είναι αξιόπιστο, που μιλάει και απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, αλλά δεν ενσωματώνει όλα τα αιτήματα από όπου και αν έρχονται. Γιατί κανένα κόμμα δεν μπορεί να το υπόσχεται αυτό και να το τηρήσει. Θέλουμε ένα κόμμα που ακούει αλλά συγχρόνως λέει αυτά που πιστεύει. Και που πιστεύει αυτά που λέει.
Ένα αξιόπιστο κόμμα, ένα κόμμα που δεν λαϊκίζει, ένα κόμμα που έχει πολιτικό πολιτισμό. Γιατί ένα τέτοιο κόμμα μπορεί να κερδίσει τις εκλογές.
