Το Βερολίνο ενέκρινε χθες την πώληση του 25% των μετοχών του τερματικού εμπορικού σταθμού του λιμένα του Αμβούργου. Η περικοπή του ποσοστού στο 25% από το αρχικά συμφωνηθέν 35% και η διαβεβαίωση ότι η Cosco δεν θα μπορεί να διορίζει μέλη στο Δ.Σ. της εταιρείας δεν θα κατευνάσουν τη δυσαρέσκεια της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Η απόφαση της κυβέρνησης Σολτς είναι ένα ηχηρό μήνυμα προς την Ουάσινγκτον κατά κύριο λόγο και στις Βρυξέλλες κατά δεύτερο ότι το πάγωμα της λειτουργίας του Nord Stream-2 δεν σημαίνει ότι το Βερολίνο θα στοιχίζεται αυτόματα και θα είναι δεδομένος εταίρος των ΗΠΑ στον ψυχροπολεμικό διμέτωπο με τη Ρωσία και την Κίνα.
Αν η Γερμανία δεν προχωρούσε στη συμφωνία με την Cosco θα είχε πλέον μειωμένη αξιοπιστία έναντι της Κίνας ως μείζων εμπορικός εταίρος, με δεδομένο ότι η πρόσβαση των γερμανικών εξαγωγών στην κινεζική αγορά είναι ζωτικό συμφέρον του Βερολίνου.
Χωρίς τη φτηνή και επαρκή σε βάθος χρόνου ενέργεια της Ρωσίας αλλά και με την πρόσβαση στην κινεζική αγορά να παραμένει στάσιμη και ακόμη χειρότερα να μειώνεται, η Γερμανία θα βρεθεί μπροστά σε υπαρξιακά διλήμματα. Χωρίς τη φτηνή ενέργεια αλλά και διασφάλιση των εξαγωγών σε μεγάλες αγορές η Γερμανία θα εισέλθει σε μια περίοδο βίαιης αποβιομηχάνισης. Τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα και δεν επιδέχονται μια ισορροπημένη προσέγγιση και το δίλημμα είναι ασφυκτικό για το Βερολίνο:
– Ή θα συγκρουστεί μετωπικά με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και με την πλειονότητα των χωρών της Ε.Ε. των 27
– Ή θα αποχαιρετήσει τη βιομηχανική παραγωγή, για τη διατήρηση της οποίας δίνει σκληρές μάχες από τη δεκαετία του ’80.
Από την Οστπολιτίκ του Μπραντ μετά το 1969 οι Σμιτ, Κολ, Σρέντερ και Μέρκελ διαμόρφωσαν μια συνολική στρατηγική πρώτα για τη Δυτική και στη συνέχεια για την Ενιαία Γερμανία, η οποία εκ των πραγμάτων ήταν ένα σιωπηρό και άτυπο διαζύγιο ζωτικών συμφερόντων από την Ουάσινγκτον.
Οι ΗΠΑ προσπάθησαν να δώσουν στην Ενιαία Γερμανία τη θέση του υπ’ αριθμόν 2 στο στρατόπεδο της Δύσης που ήταν πλέον η νικήτρια του Ψυχρού Πολέμου. Τόσο ο Μπους ο πρεσβύτερος όσο και ο Κλίντον σε δημόσιες ομιλίες τους περιέγραψαν μια ειδική σχέση ΗΠΑ-Γερμανίας ως συνεταίρων στην ηγεμονία (Partners in Leadership). To ερώτημα πλέον δεν είναι εάν αλλά πότε θα επέλθει ανοιχτή ρήξη ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία.
Γιώργος Καπόπουλος
