Η ντροπιαστική αποκαθήλωση του ΠΘ στο εξωτερικό είναι δικαίωση για όσους έδειχναν τον γυμνό βασιλιά. Δηλαδή για όσους και όσες φώναζαν τι έκρυβε το μοντέλο άσκησης εξουσίας που προς τα έξω λέγεται Επιτελικό κράτος και για τους γνώστες ήταν Μαξίμου ΑΕ.
Οι υποκλοπές της ΕΥΠ δεν ήταν άλλη μια ιστορία υποκλοπών. Ήταν αλλαγή παραδείγματος η μετατροπή του βαθέος κράτους σε
• Ατομική επιχείρηση: υπαγωγή ΕΥΠ στον ΠΘ
• Οικογενειακή επιχείρηση: εμπλοκή του ανιψιού ΓΓ που παράλληλα ασκούσε επιχειρηματική δραστηριότητα
• Νυχτερινή επιχείρηση: παράτυπος διορισμός σεκιουριτά και πρώην υπαλλήλου της γνωστής Πρεσβείας ως Διοικητή ΕΥΠ
Αυτά θα αρκούσαν και χωρίς την παρακολούθηση Ανδρουλάκη. Με αυτή όμως το σκάνδαλο αλλάζει κλίμακα. Γίνεται προδικτατορικού τύπου. Ανάγει τον πολιτικό αντίπαλο σε εχθρό για την εθνική ασφάλεια.
Καλά τα νέα λοιπόν. Το άρθρο στους NYT για ένα καθεστώς διαφθοράς είναι παιάνισμα αποχαιρετισμού, άσμα πένθιμο και καθόλου ηρωικό: μόνη πολιτική επιλογή του ΠΘ μοιάζει να μένει ανάμεσα στο πολιτικό τηγάνισμα των υποκλοπών και το κοινωνικό ηλεκτροσόκ με τις τιμές του ρεύματος από το φθινόπωρο. Χαρακτηριστική προς τούτο η ηχηρή σιγή κυβερνητικών στελεχών.
Αναγκαία λοιπόν η αποκαθήλωση. Έστω και άθελά του, θα αναγκαστεί να πάρει την ευθύνη που του αποδίδεται και του αναλογεί αντικειμενικά εκ του ρόλου του. Όμως δε φτάνει η αποκαθήλωση. Δε φτάνει η εκτόνωση, η αλλαγή της καμένης ασφάλειας. Τώρα έχει σημασία να επιμείνουμε στα θεσμικά. Με όποια πολιτική εξέλιξη, τα αιτήματα είναι διαρκή. Δε θα κουραστούμε να τα λέμε.
– Αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τις υποκλοπές και τη λειτουργία της ΕΥΠ. Λογοδοσία, κοινοβουλευτικός έλεγχος, όργανο από ανώτατους δικαστές, ελεγκτικό των αιτημάτων της ΕΥΠ, αποκατάσταση της αρμοδιότητας της ΑΔΑΕ να ενημερώνει τους πολίτες για παρελθούσα παρακολούθησή τους.
– Διασφάλιση της πολυφωνίας στα ΜΜΕ, περιορισμός στα ολιγοπώλια και μονοπώλια σε ιδιοκτησία και διακίνηση του Τύπου. Ουσιαστική λειτουργία ΕΣΡ.
– Αποκατάσταση της λειτουργίας των Ανεξάρτητων Αρχών και των άλλων ελεγκτικών μηχανισμών που έχουν περιπέσει σε κρίση ή αφωνία από επιλογή, από αδυναμία ή κατόπιν κυβερνητικών παρεμβάσεων.
– Συμφωνία για ανεξάρτητη έρευνα και απόδοση ευθυνών για τα κρατικά εγκλήματα των απαγωγών μεταναστών/προσφύγων και έκνομων επαναπροωθήσεων (pushbacks).
Η κλιμακούμενη απαξίωση του ΠΘ ενέχει έναν κίνδυνο. Γίνεται πρόσωπο τόσο ανυπόληπτο εντός και εκτός συνόρων που θα μοιάζει αρκετή η αποχώρησή του.
Δεν αρκεί. Πάνω του και γύρω του αναπτύχθηκε ένα οικοσύστημα που θα επιδιώξει να επιβιώσει πάση θυσία.
Διερεύνηση λοιπόν των υποκλοπών και απόδοση ευθυνών. Και παράλληλα ζητούνται πολιτικές δεσμεύσεις και σχέδιο θεσμικής επανεκκίνησης.
Κωστής Παπαϊωάννου
Ανάρτησή του στο Facebook
