Στη σπουδαία ταινία του Άλαν Πάκουλα «Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου», αυτή είναι συμβουλή που δίνει ο πληροφοριοδότης με το ψευδώνυμο «Βαθύ λαρύγγι» στους δημοσιογράφους που ερευνούν το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Η ταινία μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την ιστορία της έρευνας που έκαναν οι δημοσιογράφοι της Washington Post Καρλ Μπερνστάιν και Μπομπ Γούντγουορντ.
Ακολουθώντας τη ροή του χρήματος οι δύο δημοσιογράφοι συνέδεσαν τον μηχανισμό των παράνομων υποκλοπών με την Επιτροπή Επανεκλογής του Ρίτσαρντ Νίξον. Τελικά υπό το βάρος των δημοσιογραφικών αποκαλύψεων και απειλούμενος με ποινική δίωξη, ο 37ος Πρόεδρος των ΗΠΑ παραιτήθηκε στις 9 Αυγούστου 1974.
Το σκάνδαλο
Στο δικό μας σκάνδαλο των υποκλοπών το «Follow the money» έχει δύο όψεις. Η πρώτη είναι αυτή που αναδεικνύεται στη συνέντευξη του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη στον Δημήτρη Τερζή και την Εφημερίδα των Συντακτών. Σε ερώτηση σχετικά με το ποια ρεπορτάζ έκανε όταν ξεκίνησε η υποκλοπή των τηλεφωνικών συνδιαλέξεών του από την ΕΥΠ, ο Κουκάκης απαντάει ότι ερευνούσε τρεις μείζονες αλλαγές στη νομοθεσία που έκανε η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Συγκεκριμένα:
Την τροποποίηση της διάταξης για την κακουργηματική απιστία των τραπεζιτών, η οποία σύμφωνα με τον Κουκάκη, είχε ως αποτέλεσμα να μπουν στο αρχείο δεκάδες υποθέσεις γνωστών τραπεζικών σκανδάλων.
Την τροποποίηση του νόμου για το ξέπλυμα χρήματος, που οδήγησε στο να αποδεσμευτούν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Την τροποποίηση της δίωξης της κακουργηματικής φοροδιαφυγής η οποία, σύμφωνα με όσα λέει ο Κουκάκης, σταμάτησε τις αυτεπάγγελτες διώξεις και άνοιξε το δρόμο στην επιεικέστερη μεταχείριση των μεγάλων φοροφυγάδων.
Οι λογαριασμοί
Η δεύτερη όψη στην καθ’ ημάς εκδοχή του «Follow the money» είναι ακριβώς ίδια με αυτήν του Γουότεργκεϊτ και του «Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου». Ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου μετά την κατάθεσή του στον ανακριτή Ισίδωρο Ντογιάκο (ο οποίος δεν διερευνά το σκάνδαλο των υποκλοπών αλλά το… πώς διέρρευσαν πληροφορίες σχετικά με τις υποκλοπές της ΕΥΠ) εξήγησε το πώς μπορεί να αγοράσει κάποιος το κακόβουλο λογισμικό Predator. Υπενθυμίζεται ότι με το Predator παγιδεύτηκε ο Κουκάκης κι επιχειρήθηκε να παγιδευτεί ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Σύμφωνα με τον Τέλλογλου λοιπόν, ο πελάτης μπορεί:
Να αγοράσει το Predator για να κάνει ο ίδιος τις υποκλοπές.
Να μισθώσει κάποια εταιρία που διαθέτει το Predator για να κάνει αυτή τις υποκλοπές.
Να αγοράσει τις υποκλοπές κάποιων συγκεκριμένων τηλεφωνικών αριθμών με το μήνα.
Όποια περίπτωση και αν έχει επιλεχτεί στην Ελλάδα, υπάρχουν οικονομικά ίχνη που μπορούν να οδηγήσουν στο ποιος έκανε τις υποκλοπές. Από τη στιγμή που μιλάμε για ποσά αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, αυτά έχουν βγει από κάποιους τραπεζικούς λογαριασμούς και έχουν μεταφερθεί σε κάποιους άλλους. Είναι δε εξαιρετικά πιθανό ο πελάτης να μη συναλλάσσεται άμεσα με την εταιρία που έχει το Predator, αλλά με μια σειρά παρένθετων εταιριών.
Προσπάθεια συγκάλυψης
Μέχρι στιγμής δεν έχει ανοίξει κανένας τραπεζικός λογαριασμός των εμπλεκόμενων στην υπόθεση. Εδώ και καιρό, ο Θανάσης Κουκάκης έχει υποδείξει στις Αρχές τουλάχιστον 7 τραπεζικούς λογαριασμούς που συνδέονται με την Intellexa, την εταιρία που εμπορεύεται το Predator κι έχει την έδρα της στο Χαλάνδρι. Εις μάτην. Κανένας λογαριασμός δεν έχει ανοίξει, κανένας server δεν έχει κατασχεθεί, κανένας υπάλληλος δεν έχει ανακριθεί. Το μόνο που έχει γίνει, είναι μια συνομιλία στελεχών της Εθνικής Αρχής διαφάνειας με δικηγόρους και λογιστές της εταιρίας.
Είναι σαφές ότι «ακολουθώντας τη ροή του χρήματος» η έρευνα μπορεί να οδηγηθεί στην αλήθεια, όπως συνέβη στο Γουότεργκεΐτ. Είναι εξίσου σαφές ότι άρνηση να «ακολουθηθεί η ροή του χρήματος» δεν είναι παρά μια προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου των υποκλοπών.
Γιάννης Αλμπάνης
