Τη συνέντευξη με τον Marwan Toubassi, πρέσβη του κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, πήρε ο Κίμωνας Τζον Αποστολάκης
Με αφορμή το νέο αιματοκύλισμα στην Παλαιστίνη, το Cretan Left θεώρησε αναγκαίο να απευθυνθεί σε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει βιώσει ο ίδιος και η οικογένειά του το απαρτχάιντ και τις διώξεις του Ισραηλινού κράτους, αλλά έχει επίσης ο ίδιος βαθιά σχέση με την Ελλάδα. Έχουμε την τιμή και τη χαρά λοιπόν να σας παρουσιάσουμε μία αποκλειστική συνέντευξη με τον αξιότιμο πρέσβη του κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, κ. Μαρουάν Τουμπάσι.
Σε αυτή την τραγική περίοδο για τον παλαιστινιακό λαό, όπου το Ισραηλινό κράτος σφαγιάζει άμαχο πληθυσμό και διαπράττει εγκλήματα, ο κ. Τουμπάσι μας δίνει μία γνήσια εικόνα για τα τεκταινόμενα στην Παλαιστίνη, για τις σχέσεις Ελλάδας – Παλαιστίνης, καθώς και για τη στάση της διεθνούς κοινότητας.
- Τι προκάλεσε το αιματοκύλισμα; Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο;
Η αιματοχυσία υπήρχε πάντα λόγω της συνεχούς κατοχής 54 ετών από το Ισραήλ και των βάναυσων, φρικτών εγκλημάτων του εναντίον του λαού μας, δεν έπαυσε ποτέ κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου.
Τον τελευταίο καιρό από το Μεγάλο Πάσχα, οι Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής και οι Εβραίοι έποικοι προκάλεσαν τον λαό μας στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και εμπόδισαν το καθεστώς των εκκλησιών και των τελετών τους στην εκκλησία του Πανάγιου Τάφου στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, ακόμη και μερικούς χριστιανούς Ορθόδοξους μοναχούς μαζί με τις Παλαιστινιακές Ορθόδοξες Κοινότητες, οι οποίες δέχθηκαν επίθεση ιδιαίτερα το Μεγάλο Σάββατο στην τελετή της Αφής του Αγίου Φωτός, στην οποία συμμετείχα στην παραλαβή του στην Εκκλησία της Αθήνας – Πλάκας, μετά την άφιξή του από την κατεχόμενη παλαιστινιακή πρωτεύουσα, την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Οι δυνάμεις κατοχής έκαναν έφοδο και επιτέθηκαν στο Τζαμί Al Aqsa, το ισχυρότερο και πιο ιερό τέμενος για τους μουσουλμάνους στον κόσμο, κατά τη διάρκεια του Ιερού Μήνα του Ραμαζανιού. Ταυτόχρονα, υπήρξαν προσπάθειες των αποικιοκρατών εποικιστών να εκδιώξουν βίαια τις παλαιστινιακές οικογένειες από τα σπίτια τους, στα οποία ζουν από το 1952 στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, σε πλήρη ταύτιση με τις ισραηλινές πολιτικές κατοχής της αποικιοκρατίας, της εθνοκάθαρσης και του απαρτχάιντ.
Το Ισραήλ συνέχισε βομβαρδίζοντας ορισμένους στόχους στη Λωρίδα της Γάζας (με τον ισχυρισμό ότι αποτελούν στρατιωτικούς στόχους) για 11 ημέρες, σκοτώνοντας 69 παιδιά μεταξύ 250 πολιτών στη Γάζα, καθώς και σε άλλες παλαιστινιακές πόλεις στη Δυτική Όχθη και εντός του ίδιου του Ισραήλ.
- Ποια είναι η παρουσία της Παλαιστινιακής κοινότητας στην Ελλάδα;
Υπάρχουν περίπου 4.500 Παλαιστίνιοι που ζουν στην Ελλάδα ως Έλληνες πολίτες, οι οποίοι ήρθαν εδώ για διαφορετικούς σκοπούς, σπουδές ή εργασία και παραμένουν εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα, αισθανόμενοι τους εαυτούς τους ως μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Πολλοί μάλιστα από αυτούς κατέχουν διάφορες σημαντικές επαγγελματικές θέσεις, καθώς και συμμετέχουν σε κοινωνικές – πολιτικές δραστηριότητες εντός των ελληνικών πολιτικών κομμάτων και δήμων. Διατηρούν τις ανεξάρτητες κοινότητές τους μέσω των οποίων φροντίζουν να προωθούν τις ελληνο- παλαιστινιακές αδελφικές σχέσεις που μας ενδιαφέρουν πάντα.
- Πώς βλέπετε τον ρόλο της Ελλάδας ως μια χώρα που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά έχει μια μεγάλη γεωγραφική εγγύτητα με τον Αραβικό κόσμο;
Η Ελλάδα στεκόταν πάντα στο πλευρό του λαού μας, στη σωστή πλευρά της ιστορίας, στηρίζοντας τον αγώνα μας για ελευθερία, ανεξαρτησία και ειρήνη. Οι λαοί μας συνδέονται ιστορικά με ισχυρούς δεσμούς που βασίζονται στις κοινές αξίες μας και συμφέροντα που εκφράστηκαν έμπρακτα από τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου και τον μακαριστό ηγέτη μας Γιάσερ Αραφάτ, οι οποίοι διατηρούσαν στενή αδελφική σχέση φιλίας, αγάπης και εκτίμησης. Η Ελλάδα ήταν το τελευταίο Ευρωπαϊκό Κράτος που αναγνώρισε το Ισραήλ το 1993, μετά από 10 χρόνια λειτουργίας του Γραφείου Διπλωματικής Αντιπροσώπευσης της ΟΑΠ (PLO) στην Αθήνα, όπου οικοδομήθηκαν σχέσεις συνεργασίας σε διάφορους τομείς. Πέραν αυτών όμως κορωνίδα ήταν η πολιτική υποστήριξη της Ελλάδας και της Κύπρου, μέσω της αδελφικής μας σχέσης με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει πάντα να ενισχύουν το ρόλο τους ειδικά στην ΕΕ βάσει των ιδρυτικών αρχών της ίδιας της ΕΕ που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα, τη δημοκρατία και την ειρήνη. Όπως και να υπερασπίζονται τις αξίες και τη δέσμευσή τους στο Διεθνές Δίκαιο και στα Ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Ιδιαίτερα κατά την τελευταία δεκαετία, το πολιτικό κλίμα έχει αλλάξει, λόγω της παγκόσμιας νέας τάξης που η Αμερική έχει επιβάλλει μέσω της κυριαρχίας της. Διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα επηρεάστηκε από την οικοδόμηση των σχέσεων της με το Ισραήλ μέσω της στρατιωτικής συνεργασίας και στα θέματα του φυσικού αερίου, της ενέργειας και του τουρισμού.
Κατά τη γνώμη μου, οι συμφωνίες αυτές με το Ισραήλ ήταν εις βάρος των συμφερόντων της ελληνικής κυριαρχίας και εις βάρος της ελληνο – παλαιστινιακής σχέσης, ενισχύοντας απολύτως τις σχέσεις με μια χώρα – το Ισραήλ – που κατηγορείται για πρακτικές απαρτχάιντ, όχι μόνο από εμάς, αλλά από διεθνείς οργανισμούς και ομάδες που μάχονται για το δίκαιο στον κόσμο ακόμη και εβραϊκές οργανώσεις λόγω των παραβιάσεων του Διεθνούς και του ανθρωπιστικού Δικαίου και της Συνθήκης της Γενεύης, με την οποία η Ελλάδα δεσμεύεται ως συμβαλλόμενο μέρος αυτών.
- Τι θα μπορούσαν να κάνουν τα ελληνικά κόμματα και η ελληνική κοινωνία ώστε να βοηθήσουν περαιτέρω την Παλαιστίνη;
Πάντα μοιραζόμασταν ισχυρούς δεσμούς κατανόησης και κοινές στάσεις με τα περισσότερα ελληνικά πολιτικά κόμματα, αν όχι όλα.
Ο ελληνικός λαός και τα πολιτικά τους κόμματα έχουν βιώσει τον αγώνα για ανεξαρτησία και ελευθερία πολλές φορές στην ιστορία τους. Πριν από 3 μήνες γιορτάσαμε τη δεύτερη εκατονταετία της ελληνικής ανεξαρτησίας (επανάστασης) και στις 9 Μαΐου γιορτάσαμε μαζί τη νίκη κατά του ναζισμού, στη διάρκεια της οποίας οι άνθρωποι αγωνίστηκαν με ηρωισμό. Επομένως, μέσω της δικής του εμπειρίας, ο ελληνικός λαός κατανοεί πλήρως την αναγκαιότητα καταπολέμησης κάθε κατοχής και την έννοια της αντίστασης, την οποία το Διεθνές Δίκαιο εγκρίνει για οποιονδήποτε υπό κατοχή.
- Πώς εισπράττετε τη στάση της διεθνούς κοινότητας, ΟΗΕ, ΕΕ;
Υπάρχουν εκατοντάδες ψηφίσματα από την Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου Ασφαλείας σχετικά με το ζήτημα της Παλαιστίνης και τον τερματισμό της κατοχής. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η Διεθνής Κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ και της Ελλάδας, να δεσμευτεί σε αυτά τα ψηφίσματα και να τα υλοποιήσει στην πράξη εφαρμόζοντάς τα. Για άλλη μια φορά, θα ήθελα να επισημάνω ότι το Διεθνές Δίκαιο, δεν πρέπει να είναι a la carte – σε ορισμένες περιπτώσεις να εφαρμόζεται αλλά όχι ενάντια στο Ισραήλ ως κατοχική δύναμη και καθεστώς απαρτχάιντ. Η στάση αυτή δεν προσδίδει αξιοπιστία στη Διεθνή Κοινότητα, που θα πρέπει να αρχίσει να επιβάλλει ποινικά μέτρα κατά του Ισραήλ ώστε να το αναγκάσει να συμμορφωθεί με αυτά τα ψηφίσματα. Το Ισραήλ δεν πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζεται ως κράτος πάνω από το Διεθνές Δίκαιο και ως κακομαθημένο παιδί, το οποίο ενθαρρύνεται να συνεχίσει τις αποικιακές του πρακτικές εναντίον του γηγενή λαού της Παλαιστίνης.
- Η αλλαγή της Αμερικανικής ηγεσίας και η αποχώρηση του Τράμπ δημιουργεί κάποια νέα δεδομένα;
Παρατηρούμε την εξέγερση της συνείδησης των λαών του κόσμου ενάντια στο ρατσισμό, την εκμετάλλευση και την καταπίεση του λαού μας από το Ισραήλ, η οποία άρχισε να είναι μία από αυτές τις έννοιες, τα συνθήματα υπέρ της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης λαμβάνουν χώρα εναντίον των ισραηλινών εγκλημάτων μέσα από μαζικές διαδηλώσεις και άλλες δράσεις αλληλεγγύης όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, την Ασία και τις ΗΠΑ. Υπάρχουν αλλαγές που συμβαίνουν παντού, η ιστορία δεν σταματά σε ένα συγκεκριμένο στάδιο και ειδικά στη διεθνή πολιτική σκακιέρα. Μπορούμε να διακρίνουμε μια αρχή αλλαγών στις πολιτικές των ΗΠΑ έναντι της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς και από τη νέα αμερικανική κυβέρνηση του Μπάιντεν, όπου πολλές ομάδες πίεσης της αριστεράς δραστηριοποιούνται στο δημοκρατικό κόμμα εκεί.
- Πώς θα μπορούσε να επέλθει αποκλιμάκωση της έντασης που βιώνει η περιοχή;
Ο μόνος δρόμος για την αποκλιμάκωση της βίας στην περιοχή, είναι μόνο με τον τερματισμό της κατοχής που ξεκίνησε πριν από 54 χρόνια και να ενωθούν οι δυνάμεις ώστε να ανοίξει μια νέα πολιτική πορεία για τη σύγκληση διεθνούς ειρηνευτικής διάσκεψης για τη Μέση Ανατολή, υπό την αιγίδα του Κουαρτέτου και οποιαδήποτε επιπλέον χώρα, όπου η Ελλάδα θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία.
Αυτή η ειρηνευτική διάσκεψη που ζητάμε εδώ και χρόνια αντικατοπτρίζει την πεποίθησή μας για την αναγκαιότητα μιας δίκαιης ειρήνης βάσει της λύσης των δύο κρατών, η οποία θα βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και στα Ψηφίσματα του ΟΗΕ, ώστε να επιτύχουμε την ανεξαρτησία του έθνους μας στο Παλαιστινιακό Κράτος μας στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ όπως και την επίλυση του ζητήματος των Παλαιστινίων προσφύγων που εκτοπίστηκαν βίαια από την πατρίδα μας όπως και η οικογένειά μου, κατά τη διάρκεια του εγκλήματος της καταστροφής (Νάκμπα), που συνέβη το 1948 από τις σιωνιστικές συμμορίες και την απελευθέρωση των 5.000 πολιτικών κρατούμενων στις ισραηλινές φυλακές, που θεωρούμε μαχητές της ελευθερίας.
Τώρα, αυτό που χρειαζόμαστε για να περάσουμε σε αυτό το στάδιο, είναι ένας Ισραηλινός Εταίρος για την Ειρήνη, ο οποίος απουσιάζει από το κράτος του Ισραήλ από τον καιρό που «οι αποικιακοί έποικοι» δολοφόνησαν τον Πρωθυπουργό τους Ραμπίν μετά την υπογραφή της Συμφωνίας του Όσλο με τον Γιάσερ Αραφάτ. Οι πολιτικές διαφορές μεταξύ των πολιτικών ισραηλινών κομμάτων συνοψίζονται τώρα στο ποιοι είναι περισσότερο ακροδεξιοί και ρατσιστές.
Πηγή: Cretan Left
