Η κυβέρνηση, εκτός από την αναποτελεσματική υγειονομική διαχείριση της πανδημίας, έχει οδηγήσει τη χώρα σε μια τεράστια κοινωνικοοικονομική κρίση, την ίδια ώρα που με πρόσχημα την πανδημία θωρακίζει ένα αυταρχικό αντιδημοκρατικό κράτος και ουσιαστικά υπονομεύει την κοινοβουλευτική διαδικασία και τη λειτουργία των θεσμών. Η ευθύνη και η ανάγκη για προγραμματική και οργανωτική ετοιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. γίνονται ακόμα πιο επιτακτικές.
Παραθέτω τρία σημεία για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του κόμματος.
Να αναδειχθεί η πρότασή μας για την Υγεία
1. Ενώ μας χωρίζει άβυσσος από την αντίληψη της κυβέρνησης της Ν.Δ. για τη δημόσια Υγεία, το ΕΣΥ και την ΠΦΥ, επιδείξαμε την αναγκαία υπευθυνότητα στη διάρκεια της πανδημίας (απέναντι στις ανθρώπινες ζωές και στην προστασία της υγείας των συνανθρώπων μας), στη στήριξη των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας και την ανάγκη των εμβολιασμών. Ασκώντας βέβαια σκληρή, εμπεριστατωμένη κριτική στις ανεπάρκειες, στα ψεύδη και στις ανακρίβειες, τις ιδεολογικές εμμονές και στην αδιαφανή και αλαζονική πρακτική της κυβέρνησης.
Χρειάζεται όμως με τον σαφέστερο δυνατό τρόπο να αναδειχτεί η εναλλακτική μας πρόταση για το σήμερα και το αύριο στην Υγεία και να απαντηθεί με σαφήνεια το γιατί θα ήταν πιο αποτελεσματική και σε μεσοπρόθεσμο, και σε μακροπρόθεσμο επίπεδο η διαχείριση της κρίσης από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ., χωρίς τις μνημονιακές δουλείες και την επιτροπεία. Να αναδειχτεί με σαφήνεια ότι, ενώ έχει αποδειχτεί περίτρανα η υπεροχή του ολοκληρωμένου δημόσιου τομέα στην Υγεία, με επέκταση στην ΠΦΥ σε όλο το εύρος της, η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιμένει στην ανάγκη ιδιωτικοποίησης και ΣΔΙΤ, άρα δεν μπορεί και δεν θέλει να οικοδομήσει το ΕΣΥ που χρειαζόμαστε σήμερα.
Οφείλουμε να αναδείξουμε, να επεξεργαστούμε και να προβάλουμε λύσεις στα ζητήματα που συνδέονται με την πανδημία και το μέλλον της κοινωνίας.
Η επιδημία έχει και ταξική κατανομή, αλλά και ταξικές επιπτώσεις. Οφείλουμε να βοηθήσουμε τους συμπολίτες μας να αποκτήσουν συνείδηση και για τις ταξικές επιπτώσεις της πανδημίας αλλά και για τα μέτρα κοινωνικού περιορισμού (lockdown). Έχουμε χρέος να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε συνεχώς την οικονομική, κοινωνική και ψυχολογική ενίσχυση όλων αυτών που υφίστανται τις βαριές συνέπειες της κρίσης. Η προστασία των δημοκρατικών ελευθεριών οφείλει να είναι στο επίκεντρο της προσοχής μας. Η προστασία της δημόσιας υγείας δεν δικαιολογεί υπερβολικούς και αδικαιολόγητους περιορισμούς επ’ αόριστον, αλλά μόνο σχετικές εξαιρέσεις χρονικά περιορισμένες. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε ο φόβος, η τυφλή πειθάρχηση, η αδυναμία αντίδρασης σε αντικοινωνικά μέτρα και η έλλειψη κοινωνικής ζωής να αποκτήσουν μόνιμα χαρακτηριστικά.
Τα δημόσια αγαθά αποκτούν σαφή προτεραιότητα απέναντι στα νεοφιλελεύθερα προτάγματα του κέρδους, της υπερκατανάλωσης και του ατομισμού. Πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στους παράγοντες όπως η κλιματική αλλαγή, η μόλυνση της ατμόσφαιρας και η ανεξέλεγκτη οικιστική επέκταση που παίζουν σοβαρό ρόλο στην επιβίωση και την υγεία της ανθρωπότητας.
Επίσης, τα ζητήματα της οργάνωσης και της προστασίας της εργασίας, η χρήση των νέων τεχνολογιών σε όφελος των εργαζόμενων και η αντιμετώπιση των νέων μορφών εκμετάλλευσης θα αποτελέσουν σημαντικά πεδία πάλης το επόμενο διάστημα. Χρειάζονται γνώση, φαντασία, εφευρετικότητα, αίσθημα αλληλεγγύης και αγωνιστικότητα για να επικρατήσουν οι δυνάμεις της εργασίας απέναντι στις ανεξέλεγκτες ορέξεις του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου.
Προκρίνουμε την αλληλεγγύη απέναντι στη λογική της ισχύος και του δόγματος «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αλληλεγγύη απέναντι στις ευάλωτες ομάδες, στους ηλικιωμένους, αλληλεγγύη των γενεών, αλληλεγγύη ανάμεσα στα κράτη. Η ενδυνάμωση των διεθνών οργανισμών, όπως ο ΠΟΥ, όπου ακούγεται και η φωνή των αδύναμων, έχει μεγάλη σημασία.
Και σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και εντός κάθε ξεχωριστού κράτους ή ομάδας κρατών ισχύει η αρχή «αν δεν είμαστε όλοι ασφαλείς υγειονομικά, δεν είναι κανένας ασφαλής». Συνεπώς, η προστασία των μετακινούμενων πληθυσμών και η αλληλεγγύη για παγκόσμια εμβολιαστική κάλυψη είναι ζωτικής σημασίας. Κανένα εμπορικό κέρδος, κανένα «δικαίωμα ευρεσιτεχνίας» δεν μπορεί να εμποδίζει τη μαζική παραγωγή και διάθεση εμβολίων σε όλη την ανθρωπότητα. Πόσο μάλλον που η έρευνα και η χρηματοδότησή τους έγιναν από δημόσιους πόρους και έχουν προπληρωθεί από τους λαούς.
Προγραμματική συζήτηση στο κόμμα και στον λαό
2. Οφείλουμε να εμπνεύσουμε ξανά τον κόσμο και να προβάλουμε την ελπίδα μέσα από ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό και ριζοσπαστικό, συγκεκριμένο και προσηλωμένο στις τάξεις και στα στρώματα που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε.
Άμεση λοιπόν δημοσιοποίηση και ανοιχτή προγραμματική συζήτηση και στο κόμμα, και στον λαό. Με όπλο την κυβερνητική μας θητεία αλλά και με γενναία αυτοκριτική, σε σημεία που το πρόγραμμά μας δεν θα συμπίπτει με μέτρα που αναγκαστήκαμε να πάρουμε και δεν εκφράζουν τις αρχές και το όραμά μας για την κοινωνία.
Πολύτιμο εργαλείο, ο σχεδόν ομόφωνα εγκεκριμένος απολογισμός για την περίοδο 2012 – 2019, που πρέπει να δημοσιοποιηθεί πλατιά και να συζητηθεί.
Η απαιτούμενη προγραμματική ανανέωση του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να έχει στο κέντρο της τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα ως διαδικασία οικονομικού και κοινωνικού μετασχηματισμού για την Ελλάδα, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο.
Το πρόταγμα του σοσιαλισμού στο σήμερα περνάει μέσα από τους αγώνες για τα μικρά και μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που πυροδοτούνται και εντείνονται από τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η αντιπαράθεση μετατοπίζεται από το δίπολο Μνημόνιο – αντιμνημόνιο στις νέες συνθήκες όπου το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο ιδεολογικό αφήγημα προτάσσει την επιστροφή στην «κανονικότητα» της Ελλάδας του 2000. Σε αυτές τις νέες συνθήκες καλούμαστε ως ΣΥΡΙΖΑ να διαμορφώσουμε εκ νέου τους όρους της αντιπαράθεσης, όπου η διάκριση Αριστεράς – Δεξιάς αποκτά σαφή και κυρίαρχα χαρακτηριστικά. Η σύγκρουση κεφαλαίου – εργασίας παίρνει έντονο διεθνικό χαρακτήρα και οι λύσεις δεν μπορεί να είναι μεσοβέζικες.
Η υπεράσπιση της εργασίας, του μισθού και συνολικά των εργασιακών δικαιωμάτων, η ευημερία της μεγάλης κοινωνικής πλειονότητας που ήταν κοινωνικά και οικονομικά αποκλεισμένη ή περιορισμένη μέχρι πρόσφατα, η άμεση κινητοποίηση για την κλιματική αλλαγή με μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές πρωτοβουλίες, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, η βιώσιμη ανάπτυξη με περιβαλλοντικό πρόσημο και αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου πρέπει να αποτελούν κεντρικά στοιχεία του πολιτικού μας σχεδίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να είναι το κόμμα που ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να εκφράζει τους εργαζόμενους, τη νέα γενιά, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και αγρότες, κάθε πληττόμενη ή ευάλωτη κοινωνική ομάδα, να επεξεργάζεται και να συνθέτει τα αιτήματά τους σε μια συνεκτική προοδευτική πολιτική στρατηγική και να αγωνίζεται για την πραγμάτωσή τους. Από τις γειτονιές και τους χώρους εργασίας μέχρι το Κοινοβούλιο. Με ουσιαστικό προγραμματικό λόγο να είμαστε η φωνή όσων δεν έχουν φωνή. Να είμαστε πρωταγωνιστικό κομμάτι όλων των μικρών και μεγάλων κοινωνικών αντιστάσεων. Να είμαστε η θρυαλλίδα αυτών. Με σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αλληλεπίδρασης με κινήματα και συλλογικότητες. Με την κοινωνική χρησιμότητα και αποτελεσματικότητα ως βασικό κριτήριο της πολιτικής μας.
Αξιοποίηση και σύνθεση των απόψεων
3. Άμεσα πρέπει να δοθεί ώθηση στη δημοκρατική, δημιουργική, μακριά από ψευδεπίγραφα διλήμματα λειτουργία του κόμματος. Με αξιοποίηση όλων των μελών, παλιών και νέων, χωρίς φανατισμούς. Με αξιοποίηση και δημιουργική σύνθεση των απόψεων που κατατίθενται. Με πορεία προς τις νομαρχιακές συνδιασκέψεις, όπου δεν θα επικρατήσουν η ρουτίνα και η γραφειοκρατική διεκπεραίωση για καταγραφή συσχετισμών, αλλά με δημιουργική συζήτηση και επιδίωξη της μέγιστης δυνατής συμμετοχής των μελών.
Με ζωντανή παρουσία και αξιοποίηση των τεχνολογικών μέσων σε όφελος της συμμετοχής και του διαλόγου, αλλά και της επαφής με την κοινωνία παρά τις δυσκολίες της πανδημίας.
Δεν νοείται συμμετοχή χωρίς καμιά παρουσία, ούτε διά ζώσης ούτε διαδικτυακά, σαν ένας αριθμός σε κάποια ηλεκτρονικά αρχεία, ενεργοποιούμενος μόνο για ψηφοφορία.
Κινήσεις με φαντασία και ευρηματικότητα μπορούν και την αυτοπρόσωπη ταυτοποίηση των μελών να διασφαλίσουν, και την αλληλεγγύη προς τους ευάλωτους συντρόφους μας να προάγουν.
Δεν έχουν καμιά χρησιμότητα σ’ αυτή τη διαδικασία οι χουλιγκανικού τύπου επιθέσεις σε συντρόφους και συντρόφισσες που καταθέτουν απόψεις εντός των πλαισίων του κόμματος, η δίκη προθέσεων και η διεκδίκηση της «κομματικότητας» που με αμετροέπεια διεκδικούν κάποιοι αμφισβητώντας την κομματικότητα, την καλή πρόθεση και την ανιδιοτέλεια συντρόφων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην υπόθεση της Αριστεράς.
Προτάσεις και κινήσεις που ενώνουν χρειαζόμαστε, όχι απαξιωτικές επιθέσεις και άρνηση διαλόγου.
Με αυτή την κουλτούρα διαλόγου, τον δημοκρατικό και θεσμοθετημένο τρόπο λειτουργίας και τη σύνθεση απόψεων φτάσαμε έως εδώ. Από τα μικρά μονοψήφια ποσοστά στο 36% και στη διακυβέρνηση και τώρα στο 32% στην αξιωματική αντιπολίτευση, ισχυρότερο κόμμα της Αριστεράς στην Ευρώπη.
Αυτά μας οδήγησαν μέχρι εδώ και η τύχη να έχουμε έναν χαρισματικό πρόεδρο που διευρύνει και ενισχύει τη λαϊκή μας απεύθυνση.
Ποτέ δεν διανοηθήκαμε να γίνουμε κόμμα αρχηγικό, να φιμώσουμε την αντίθετη άποψη, να απαγορεύσουμε τη διαφωνία, τις τάσεις και την κατάθεση απόψεων εντός του κόμματος, με πλήρη ευθύνη αλλά και χωρίς να φοβόμαστε τη δημοσιότητα.
Στην πορεία πολλές χιλιάδες συμπολίτες μας ήρθαν μαζί μας. Τώρα είναι η ώρα για τη μεγαλύτερη δυνατή διεύρυνση των οργανώσεών μας με δραστήρια ενεργά μέλη. Το σύστημα ενοχλείται και ανησυχεί από τον ΣΥΡΙΖΑ του 36% και του 32% όσο αυτός είναι η δημιουργική συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ του 3%.
Ας κάνουμε την ανησυχία τους πραγματικότητα. Για μια νέα νίκη και διακυβέρνηση.
Ο Γιάννης Μπασκόζος είναι μέλος της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ και ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ.
Πηγή: Η Αυγή
