«Οι επόμενοι μήνες προβλέπονται δύσκολοι», είπε στο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός. Αυτό, δυστυχώς, είναι αλήθεια. Ταυτόχρονα, όμως, απέκρυψε ότι, πριν απ’ αυτή τη δυσοίωνη προοπτική, εξασφαλίσαμε ως κοινωνία, με πολύ κόστος, βατούς μήνες, αρκετούς και δεν τους αξιοποιήσαμε. Η κατάσταση που ζούμε σήμερα δεν ήταν προδιαγεγραμμένη. Αντίθετα, σε πολύ μεγάλο βαθμό, μπορούσε να αποφευχθεί ως προς την οξύτητά της. Αυτή είναι η βαριά ευθύνη της κυβέρνησης και δεν κρύβεται.
Αυτή είναι η μια πλευρά. Η άλλη, η σοβαρότερη, είναι ότι το διάγγελμα ναι μεν δεν θα ανέμενε καμιά και κανένας να έχει και αυτοκριτική, όμως θα περίμενε να έχει μέτρα ουσιαστικά, όχι ασπιρίνες. Και αυτό στη δεύτερη κρίσιμη στιγμή –ελπίζουμε να μην υπάρξει τρίτη– της πανδημίας που έπρεπε να χτυπήσουν όλα τα σφυριά. Πρώτον, με ενίσχυση του συνολικού ΕΣΥ με κάθε είδους προσωπικό και υλικά μέσα. Και να αποφασιστεί ενιαία δημόσια – κρατική διαχείριση όλων των διαθέσιμων υγειονομικών υποδομών, δημόσιων και ιδιωτικών! Δεύτερον, με την “επιστράτευση” κάθε διαθέσιμου, τουριστικού ακόμη, λεωφορείου για να μεταφέρονται οι πολίτες στις δουλειές τους. Τρίτον, με περαιτέρω μέτρα απαγόρευσης συναθροίσεων που συνοδεύονται από συνωστισμό (εκκλησιών, κέντρων αναψυχής και διασκέδασης που δεν ευνοούν την τήρηση της σωστής απόστασης κ.ά.). Τέταρτον, με ειδικά μέτρα προφύλαξης για τους χώρους εργασίας, αυστηρά ως προς την υποχρέωση του εργοδότη, συμπεριλαμβανόμενων και των κλιμακωτών ωραρίων. Τα συνδικάτα είναι ώριμο να απαιτήσουν εργατικό – κοινωνικό έλεγχο για την εφαρμογή τους. Πέμπτον, ένα επεξεργασμένο πρόγραμμα οικονομικών ενισχύσεων για να μην περάσουμε –το καμπανάκι ήδη χτυπά– σε καταστάσεις φτώχειας τραγικές.
Επιτελικό κράτος για κλάματα
Τίποτε απ’ αυτά δεν είναι στο σκεπτικό της κυβέρνησης. Κάποια σε λίγες εβδομάδες θα υποχρεωθεί να τα εφαρμόσει. Δεν υπάρχει πιο γνήσια φωτογραφία της αβάσταχτης ελαφρότητας της κυβέρνησης: η –προς στιγμήν– απόφασή της να ανοίξουν τα γήπεδα! Παρ’ όλα αυτά, ο Κ. Μητσοτάκης δεν απέφυγε κι αυτή τη φορά, έστω και με πιο ήπιο τρόπο, να καταλογίσει μεγάλη ευθύνη στους νέους ανθρώπους για το πώς συμπεριφέρονται. Μετάθεση ευθυνών που προκαλεί κοινωνικές ρωγμές, επιλογή για να παρουσιαστεί το κράτος μπροστά στους νέους ανθρώπους με ένα άδικο, αυταρχικό και ευθυνόφοβο εκτός από αναποτελεσματικό πρόσωπο. Σε άλλη εκδοχή της κυβερνητικής «προκλητικής ανεμελιάς» συμπληρώνεται με τη διαφημιστική αφίσα για τα 200 χρόνια, όπου όλα, τα πάντα βαίνουν καλώς στη χώρα και είμαστε όλοι εύρωστοι και νέοι …
Ήδη και στον φιλικό της Τύπο εντοπίζονται οι χτυπητές “αρρυθμίες του επιτελικού κράτους”. “Το Μαξίμου μπορεί να επικαλεσθεί πάλι το αξίωμα της διακυβέρνησης που δεν φοβάται να διορθώσει τα λάθη της… όμως στην πανδημία έχει σοβαρές παρενέργειες –όχι μόνο πολιτικές– υγειονομικές”, σημειώνει αρθρογράφος στην Καθημερινή. Και στο κύριο άρθρο της η ίδια εφημερίδα, αφού χαρακτηρίσει «ευάλωτο επίτευγμα» την καλύτερη επίδοση στην Ελλάδα επιμένει «να εφαρμοσθούν δραστικότερες άμυνες», διότι τα έως τώρα μέτρα «δεν είναι αρκετά».
Ωστόσο, η πανδημία και η τραγική καμπή που τείνει να πάρει δεν εμπόδισε την κυβέρνηση να φέρει στη Βουλή, μετά από οκτώ – δέκα χρόνια κλεφτοπόλεμου με τις Βρυξέλλες και τις τράπεζες, που περιέσωζε την πρώτη κατοικία των χρεωμένων νοικοκυριών, το πτωχευτικό νομοσχέδιό της. Στη σελίδα 18 συνέντευξη με τον Αλέξη Χαρίτση αναλύει το θέμα. Αυτό να σημειώσουμε μόνο: το επιπλέον από το σύνηθες –πέρα δηλαδή από το προφανές ότι η νεοφιλελεύθερη αντίληψη της ΝΔ σε συνδυασμό με την πίεση από Βρυξέλλες, ΕΚΤ, τράπεζες σ’ αυτή την πολιτική επιλογή οδηγούσε– αντανακλά το λεγόμενο “επιτελικό κράτος”: ανάλγητη, α-κοινωνική, ομάδα νεοφιλελεύθερων τεχνοκρατών που περιστοιχίζουν τον πρωθυπουργό. Δεν είναι της συνήθους δεξιάς αυτό το νομοσχέδιο. Και γι’ αυτό ο ίδιος ο πρωθυπουργός θέλησε να αποφύγει την υποστήριξή του, δημόσια και προσωπικά.
Ορθή πολιτική κίνηση η πρόταση δυσπιστίας
Ήταν απ’ αυτή την άποψη πολύ σωστή η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ – Π. Σ. που ζήτησε ο πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας. Αυτή η πολιτική πρέπει να συζητηθεί φανερά και να τη στηρίξει η ηγεσία της ΝΔ, διότι θα γεμίσει την κοινωνία με κοινωνικά ερείπια σε πολύ κοντινό διάστημα. Και αυτά εν μέσω κορονοϊού!
Εν τω μεταξύ η ύφεση αποκτά όλο και γοργότερο βηματισμό. Οι αναθεωρήσεις από αξιωματούχους ή συστημικούς θεσμούς είναι συνεχείς. Το ΙΟΒΕ για το 2021 προβλέπει ανάκαμψη 4,5% έναντι 7,5% που προβλέπει η κυβέρνηση και σε δυσμενέστερο σενάριο προβλέπει νέα ύφεση 2,5% – 4%. Όσο για το 2020, αν υπάρξουν συνθήκες λοκ-ντάουν τότε, σημείωσε ο κ. Βέττας, η ύφεση θα κινηθεί κοντά στο 10%. Η ανεργία, στο δυσμενές σενάριο, προβλέπεται ότι το 2021 θα κινηθεί μεταξύ 19,5% – 20,5%. Στο δε ερώτημα αν η χώρα κληθεί να εφαρμόσει μνημονιακού τύπου λιτότητα απάντησε ότι, ενδεχομένως, δεν θα ζητηθεί από τη χώρα να πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ, αλλά πάντως θα της ζητηθεί να έχει πλεονάσματα!
Στο ίδιο, παραδόξως, μήκος κύματος κινήθηκε σε συνέντευξή του «Στα Νέα» ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας. Αφού «διόρθωσε» την πρόβλεψη ύφεσης του Ιουνίου της Κεντρικής Τράπεζας που ήταν 5,8% σε 7,5% για το 2020 σημειώνει. «Η έλευση του δεύτερου κύματος της πανδημίας στη χώρα, παρότι δεν παρατηρείται μια γεωμετρική άνοδος των κρουσμάτων, αναμένεται να επιδεινώσει την πορεία της οικονομίας το τέταρτο τρίμηνο περισσότερο του αναμενόμενου, με αποτέλεσμα την περαιτέρω προς τα πάνω αναθεώρηση της ύφεσης για το σύνολο του 2020. Για το επόμενο έτος υπάρχει σημαντική αβεβαιότητα, που θα συνεχίζεται μέχρι να παραχθούν εμβόλια και φάρμακα για τον κορονοϊό».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού δηλώσει ρητά ότι αυτός ο νόμος θα καταργηθεί, οφείλει να προχωρήσει σε πρωτοβουλίες οργάνωσης όσων θίγονται. Ομιλίες, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, νομική στήριξη. Δεν έγινε αυτό όταν άνοιξαν τα σχολεία τραγικά απροετοίμαστα. Τώρα το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρότερο. Ο δρόμος των κινημάτων είναι εξάλλου γνώριμος.
Παύλος Κλαυδιανός
Πηγή: Η Εποχή