Και στην Ειδομένη είχε μαζευτεί κόσμος που ήθελε να περάσει τα σύνορα. Και η Βόρεια Μακεδονία είχε παρατάξει αστυνομικές δυνάμεις. Και είχαν γίνει χοντρές φάσεις και είχαν πέσει και δακρυγόνα. Δεν είχε γίνει αντιληπτό όμως ότι η Βόρεια Μακεδονία το αντιμετώπιζε ως λαθροεισβολή που θέλει να καταλύσει την εθνική της κυριαρχία να αλλοιώσει τον τρισχιλιετή πολιτισμό της.
Εμείς ξαφνικά την είδαμε ότι υπερασπιζόμαστε Θερμοπύλες.
Με τα κανάλια να μας εξηγούν ότι οι τύποι στα σύνορά μας, με τα γυναικόπαιδα και τα μπαγκάζια, είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι και αξιόμαχοι. Με τους αναλυτές να μας τους παρουσιάζουν περίπου σαν τις ειδικές δυνάμεις του Ερντογάν. Με την ΝΔ να είναι τρισευτυχισμένη που συσπειρώνει επιτέλους την ακροδεξιά της βάση, η οποία μέχρι προχθές την μούτζωνε.
Με τον στρατό να διοργανώνει ιβέντ πραγματικών πυρών μπας και πετύχει κανέναν και φύγουν. Με σιχαμένους πατριώτες να προπηλακίζουν γυναίκες πρόσφυγες με μωρά παιδιά. Με πολιτικούς καραγκιόζηδες να κάνουν αναρτήσεις στο τουίτερ για την χώρα που αμύνεται όρθια και ενωμένη απέναντι στις ορδές των λαθροεισβολέων.
Με κασιδιάρηδες να οργανώνουν εθελοντικούς λόχους από την Κρήτη, για να πάνε στον Έβρο να πολεμήσουν εναντίον αμάχων. Με όλο αυτό το ρίγος εθνικής υπερηφάνειας που διαπερνά το φέισμπουκ και που θα έκανε να δακρύσει ακόμα και το τάγμα εφόδου της Νίκαιας.
Με την αυτοπεποίθηση και την παλληκαριά που σου δημιουργεί ο πόλεμος εναντίον άοπλων, τους οποίους μπορείς να ισοπεδώσεις με πολυβόλα, να κάψεις με ναπάλμ, να αποκεφαλίσεις με σπάθες και να λες ότι υπερασπίζεσαι την Ευρώπη από τους αλλόθρησκους.
Και οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται καν να έρθουν στην χώρα σου.
Η κατάσταση είναι σύνθετη, κρίσιμη και απαιτεί διπλωματική δραστηριοποίηση και επιδέξιους χειρισμούς.
Το να σκούζουμε σφίγγοντας τους δικέφαλους σαν τον αμερικανό Λεωνίδα στους 300 δεν βοηθά σε τίποτα απολύτως.
Η μάλλον βοηθά. Στον εκφασισμό της κοινωνίας.
Ας πούμε ένα δυνατό όχι σε αυτή την κατρακύλα.
Άγγελος Τσέκερης
Πηγή: Η Αυγή
