Η Άντζελα Ντέιβις, η γνωστή ακτιβίστρια, ήταν η καλεσμένη στην ετήσια διάλεξη, στην μνήμη του Νίκου Πουλαντζά στις 11 Δεκεμβρίου 2017 και έδωσε μια εμβληματική ομιλία με τίτλο «Φεμινισμός της κατάργησης, θεωρίες και πρακτικές του καιρού μας».
Η ομιλία της έκλεισε με τα παρακάτω λόγια:
«Σε αυτό το πνεύμα σας καλώ να εντείνετε την υποστήριξη σας στον αγώνα κατά της κατοχής της Παλαιστίνης. Πενήντα χρόνια έχουν περάσει από τον πόλεμο των 6 ημερών το 1967. Σχεδόν 70 από την Νάκμπα το 1948 ωστόσο ο Παλαιστινιακός λαός δεν έχει παραιτηθεί. Με δεδομένη την μακροχρόνια παράδοση αντίστασης, την ανθεκτικότητα τους και την βαθειά συλλογική τους πίστη στη δικαιοσύνη, οι Παλαιστίνιοι αποτελούν έμπνευση για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο σε όλο τον κόσμο. Η ανακοίνωση που έκανε πριν λίγες μέρες ο Ντόναλντ Τραμπ,ότι οι ΗΠΑ θα αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ με κάνει να πω δυνατότερα από ποτέ «ο Ντόναλντ Τράμπ δεν είναι ο δικός μου πρόεδρος ». Η πρόκληση αυτή πρέπει να απαντηθεί με την ανανέωση της υποστήριξης στο παγκόσμιο μποϋκοτάζ κατά του Ισραήλ. Μποϋκοτάζ, Απο-επένδυση, Κυρώσεις. Ελευθερία και δικαιοσύνη για την Παλαιστίνη.»
Η ζωή των Παλαιστινίων
Το κίνημα BDS (μποϋκοτάζ, από επένδυση, κυρώσεις) ξεκίνησε στην Παλαιστίνη, έχοντας οδηγό το αντίστοιχο κίνημα στην Νότια Αφρική την εποχή του Απαρτχάιντ και τον αγώνα ενάντια στην αποικιοκρατία. Έχει εξαπλωθεί στις ΗΠΑ Ευρώπη και άλλες περιοχές του κόσμου, όπου μαζί με αλλά αντίστοιχα κινήματα όπως το JVP (Juice voice for peace (Εβραϊκή φωνή για την ειρήνη) υπερασπίζεται με ειρηνικό τρόπο κάτι απλό και πολύ σαφές: Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους, άρα και για τους Παλαιστίνιους, που καθημερινά χάνουν και τα τελευταία νόμιμα δικαιώματα που έχουν απομείνει, με την ανοχή στις παράνομες συχνά βίαιες και δολοφονικές πράξεις της κυβέρνησης του Ισραήλ, από την διεθνή κοινότητα.
Συλλέγω τυχαία ανάμεσα από τις τελευταίες ειδήσεις, μέσος όρος ζωής τα 40 χρόνια, ανεργία πάνω από 30%, καθημερινές δολοφονίες, φυλακίσεις βασανισμοί. Το τοίχος διαίρεσε την γη τους, δημιουργώντας ανυπέρβλητα εμπόδια στην μετακίνηση για να πάνε στην δουλειά τους, να επισκεφθούν ένα δικό τους σε νοσοκομείο ή ακόμα και στην φυλακή. Οι Παλαιστίνιοι είναι δεμένοι με την γη τους, ζούνε από αυτή και με αυτή και όμως την καίνε ή ξεριζώνουν τις ελιές, και τους στερούν το νερό. Στην Ιερουσαλήμ τους παίρνουν τα σπίτια, που ήταν δικά τους από γενιές, οι έποικοι καταλαμβάνουν την γη τους στην Χεβρώνα πόλη της δυτικής όχθης, τους απαγορεύεται να περνάνε από ορισμένους δρόμους και τελευταία τους διώχνουν από τα σπίτια τους χάριν της επέκτασης των εποίκων.
Επιθέσεις και απαγορεύσεις
Ο δημοκρατικός και προοδευτικός κόσμος δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια σε αυτή την παράνομη κατάσταση, τα κινήματα υπέρ των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων πολλαπλασιάζονται, η αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό εξαπλώνεται όλο και περισσότερο. Η κυβέρνηση του Ισραήλ ανησυχεί και αντεπιτίθεται κατηγορεί όποιους υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα ως αντισημίτες. Παρακολουθήσαμε την επίθεση στον Κόρμπιν στην διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Αρκετές κυβερνήσεις ευρωπαϊκών χωρών, που όλως τυχαία είναι πολύ συντηρητικές έως ακροδεξιές, απειλούν με μέτρα όσους και όσες υποστηρίζουν και αναπτύσσουν την αλληλεγγύη τους στον παλαιστινιακό λαό, όπως το κίνημα BDS. Πρόσφατα στην Αυστρία απαγορεύτηκε ένα ντοκιμαντέρ που αφορούσε το ποδόσφαιρο στην δυτική όχθη, το Yallah Yallah. Η ταύτιση των υπερσυντηρητικών κυβερνήσεων με την πολιτική του Ισραήλ είναι κρυμμένες πίσω από το ψευδοεπιχείρημα του αντισημιτισμού είναι ρατσιστικές και ανιστόρητες. Ποιοι λαοί, άραγε, έχουν σημιτική καταγωγή;
Οι καλεσμένοι του BDS Greece, Ραφεέφ Ζιάντα και Ιλαν Παππέ συζήτησαν για αυτά τα θέματα την ιστορία, την αποικιοκρατία, τον σιωνισμό, την αλληλεγγύη, την πολιτική που αφορά την Παλαιστίνη, αλλά και όλες και όλους εμάς που υπερασπιζόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Θα κλείσω αυτό το σημείωμα πάλι με μήνυμα από τις ΗΠΑ από τον Νόαμ Τσόμσκι και το κίνημα JVP που δέχτηκα πριν λίγες μέρες:
«Η Εβραϊκή φωνή για την Ειρήνη (JVP) εργάζεται για μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη στο Ισραήλ-Παλαιστίνη με ισότητα και αξιοπρέπεια. Πιστεύουμε στα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους χωρίς εξαιρέσεις και ότι η οργάνωση των Εβραίων είναι κρίσιμη για να τερματιστεί η υποστήριξη των ΗΠΑ στον Ισραηλινό στρατό και το απαρτχάιντ.»
Ελέγκω Μανουσάκη
Πηγή: Η Εποχή
