Οι αριθμοί είναι αδιάψευστοι, επί ΣΥΡΙΖΑ ενισχύθηκαν πολλοί περισσότεροι με το κοινωνικό μέρισμα
«Τα πράγματα μιλάνε από μόνα τους, εννοώ τα αριθμητικά δεδομένα. Το 2016 ο ΣΥΡΙΖΑ, με το κοινωνικό μέρισμα επέστρεψε σε 1,6 εκατ. πολίτες 629 εκατ. ευρώ. Αυτό έγινε 750 εκατ. ευρώ το 2017 με δικαιούχους 3,65 εκατ. πολίτες. Το 2018 έγινε 780 εκατ. ευρώ με δικαιούχους 3,7 εκατ. πολίτες. Άρα, κα μόνο η αριθμητική σύγκριση μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τότε είχαμε μια πολιτική με αποδέκτες πολύ περισσότερους από τους σημερινούς περίπου 250.000 που αφορούν τα 175 εκατ. της Νέας Δημοκρατίας».
Η πρόσθετη σύνταξη του Μαΐου ήταν μόνιμο μέτρο, η κυβέρνηση μεροληπτεί υπέρ των λίγων ισχυρών
«Όσον αφορά το επιχείρημα ότι δόθηκε σύνταξη τον Μάιο και δεν επαρκούν τα χρήματα, θέλω να πω ότι δεν ήταν ένα εφάπαξ μέρισμα τότε, αλλά ένα διαρθρωτικό μέτρο το οποίο, σύμφωνα με την ψηφισθείσα νομοθεσία, θα δινόταν κάθε χρόνο. Άρα συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Είναι άλλο η επιστροφή ενός μέρους του υπερπλεονάσματος, ανάλογα με το δημοσιονομικό χώρο, και άλλο ένα μόνιμο διαρθρωτικό μέτρο, το οποίο έπαιρναν ολόκληρο όσοι είχαν σύνταξη μέχρι 500 ευρώ και κατά ένα μέρος της σύνταξής τους, όσοι ελάμβαναν μεγαλύτερη σύνταξη». […] «Η εικόνα ολοκληρώνεται όταν δει κανείς το φορολογικό νομοσχέδιο που ψηφίζεται αυτή τη στιγμή. Κερδισμένοι είναι το 1% των υψηλών εισοδημάτων, οι πάνω από 100.000 ευρώ το χρόνο εισοδήματα. Το 80% των φοροελαφρύνσεων αφορά το 2,5% των επιχειρήσεων. Όπως “ο έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται”, έτσι και η ταξική μεροληψία υπέρ των λίγων και των δυνατών εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας, δεν κρύβεται».
Η δολοφονία Γρηγορόπουλου ανέδειξε την αναγκαιότητα ουσιαστικής επικοινωνίας της κοινωνίας με τους νέους ανθρώπους
«Πριν από έντεκα χρόνια, το τραγικό γεγονός της αναίτιας δολοφονίας ήρθε να αναδείξει και τα προβλήματα στις σχέσεις ενός κομματιού της νεολαίας με την ίδια την κοινωνία. Αυτή η σφαίρα που αφαίρεσε τη ζωή από τον Αλέξη Γρηγορόπουλο έσπασε, ουσιαστικά, μια σιωπή γύρω από θέματα και προβλήματα της νεολαίας και μας υποχρεώνει όλους να ακούμε τη νέα γενιά, να προσπαθούμε να επικοινωνούμε και να κατανοούμε πως ο αυταρχισμός και η προσπάθεια να φιμωθεί είναι ο χειρότερος σύμβουλος για να να προχωρήσουμε συνολικά ως κοινωνία και να μπορούμε να είμαστε σε μια δημιουργική σχέση με τις νεότερες γενιές».
Λάθος ο αυταρχισμός και η ενοχοποίηση μεγάλων τμημάτων της νεολαίας από την κυβέρνηση
«Συνολικά ο τρόπος που αντιμετωπίζει προβλήματα παραβατικότητας αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση είναι λάθος. Διότι κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί συγκεκριμένα ζητήματα και προβλήματα, τα οποία πρέπει να απαντηθούν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να εξαπολύουμε μια επιχείρηση ενοχοποίησης μεγάλων τμημάτων της νεολαίας. Να βλέπουμε αυτά τα οποία ζήσαμε τις προηγούμενες εβδομάδες, τις αναίτιες επιθέσεις στους φοιτητές έξω από την ΑΣΟΕΕ. Να μπαίνουν στους κινηματογράφους και να βγάζουν τα 15χρονα παιδιά από τις αίθουσες τραβώντας τα από το αυτί. Να μπαίνουν στα κέντρα διασκέδασης και να αντιμετωπίζουν τους θαμώνες λες και πρόκειται περί εγκληματιών. Να βλέπουμε να ξεγυμνώνουν αφισοκολλητές. Όλα αυτά νομίζω ότι, πέρα από ότι διαρρηγνύουν τη σχέση της νεολαίας με την κοινωνία, από την άλλη αποσκοπούν στο να εκφοβίσουν ένα μεγάλο κομμάτι της, διότι κάποιοι πιστεύουν ότι θα πρέπει ο καθένας να είναι μόνος του, στο σπίτι του, φοβισμένος και να μη μιλάει».
Εξοργιστική η αναφορά Ερντογάν στον ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζουμε να έλαβε την πρέπουσα απάντηση
«Πρόκειται για μια εξοργιστική αναφορά εκ μέρους του Τούρκου Προέδρου, που ελπίζω να έλαβε τη δέουσα και πρέπουσα απάντηση εκ μέρους του Έλληνα Πρωθυπουργού. Διότι με αυτά τα πράγματα δεν παίζουν. Κατά καιρούς η Τουρκία έχει αναφερθεί πολλές φορές σε πρόσωπα ή καταστάσεις στην Ελλάδα λέγοντας ότι έχουν σχέσεις με τρομοκράτες. Τρομοκράτες όπως εκείνη τους ορίζει και αναφέρεται σε Κούρδους και άλλους, οι οποίοι μπορεί να υπερασπίζονται και τα δημοκρατικά δικαιώματα μέσα στην Τουρκία. Δεν μάθαμε τι ειπώθηκε εκ μέρους της ελληνικής πλευράς. Νομίζω ότι η απάντηση που πρέπει να δίδεται, πάντοτε, σε κάθε περίπτωση, εκ μέρους των Ελλήνων αξιωματούχων και πολύ περισσότερο εκ μέρους του Έλληνα Πρωθυπουργού είναι “αφήστε τα αυτά, δεν σας επιτρέπουμε ούτε καν να τα λέτε”. Ελπίζω να ειπώθηκε κάτι τέτοιο». […] «Δεν θα πρέπει να δίνουμε την παραμικρή αίσθηση στους Τούρκους ότι μπορούν, με διάφορες ανυπόστατες κατηγορίες, να επιχειρούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις εις βάρος πολιτικών δυνάμεων, όπως για την τωρινή αξιωματική αντιπολίτευση, την προηγούμενη κυβέρνηση».
Αμήχανη η στάση της κυβέρνησης, έπρεπε να έχει αξιοποιήσει τις ήδη ψηφισμένες κυρώσεις εκ μέρους της ΕΕ εις βάρος της Τουρκίας
«Βρισκόμαστε σε μια στιγμή κλιμάκωσης. Δεν πρέπει να στεκόμαστε απλώς και μόνο στην ανάγκη να επιδείξουν οι δύο πλευρές καλή θέληση, όπως ειπώθηκε στο τελευταίο ανακοινωθέν εκ μέρους της ελληνικής πλευράς. Διότι η κακή θέληση, η προκλητικότητα, βαραίνει την τουρκική πλευρά. Εκείνοι είναι οι οποίοι παραβιάζουν τον ελληνικό χώρο και την κυπριακή ΑΟΖ. Εκείνοι είναι οι οποίοι προσπαθούν τώρα μέσα από ανυπόστατες συμφωνίες με την Λιβύη να θέσουν ζητήματα αμφισβήτησης των δικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων. (…) Θεωρώ λίγο αμήχανη την μέχρι τώρα στάση της ελληνικής κυβέρνησης η οποία έχει υποτιμήσει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τις αποφάσεις για κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας που είχαν ληφθεί επί των ημερών μας στο Ευρωπαϊκό επίπεδο. Ένα χαρτί το οποίο θα έπρεπε ήδη να αξιοποιείται και να πιέζει την Τουρκία, ενώ αξιοσημείωτη είναι και θα έλεγα αρνητικά φορτισμένη, η στάση του αμερικανού Προέδρου. Ο οποίος, βεβαίως, έχει ανατρέψει όλα τα δεδομένα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, είναι απρόβλεπτος, αλλά ακριβώς επειδή είναι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι αρκετά επικίνδυνη η στάση του να δημιουργεί ασάφειες σε σχέση με τις προθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών».
Η απάντηση πρέπει να είναι σύσσωμη και όλες οι πολιτικές δυνάμεις να συμβάλουμε σ’ αυτό
«Όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν, όταν υπάρχουν τέτοιου είδους ζητήματα, εξωτερικά ζητήματα, όταν ορθώνεται απέναντί μας ένας λόγος προκλητικός που εγκυμονεί κινδύνους, να συμβάλουν ώστε να δημιουργηθεί η αναγκαία συνεννόηση για να μπορέσουμε σύσσωμοι να απαντήσουμε. Αλλά έχει σημασία να κάνουμε κάθε φορά και τις σωστές κινήσεις για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί».
Μεγάλη η υποκρισία με την οποία η Νέα Δημοκρατία πολιτεύτηκε, η υπόθεση Διαματάρη ενδεικτική, όχι μοναδική
«Γιατί αυτά τα θέματα είναι ψηλά στην ατζέντα; Διότι δείχνουν τη μεγάλη υποκρισία με την οποία η Νέα Δημοκρατία πολιτεύτηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Όπου προσπαθούσε με ψεύτικα κατά κύριο λόγο στοιχεία, να μιλήσει περί αριστείας, ικανών οι οποίοι θα πρέπει να κατέχουν κρίσιμες θέσεις. Και εδώ είδαμε, όχι μόνο με τη μία περίπτωση, τη συγκεκριμένη του κ. Διαματάρη, αλλά και με άλλες περιπτώσεις, που σχετίζονται με τους διοικητές των νοσοκομείων, πόσο υποκριτική ήταν η στάση της, τελικά πόσο ψεύτικη ήταν όλη αυτή η προσέγγιση περί των προσοντούχων. Φαίνεται ότι το μοναδικό κριτήριο για αυτές τις θέσεις είναι να είναι “δικοί τους”, να είναι γαλάζιοι και όλα τα υπόλοιπα ήταν απλά και μόνο στο πλαίσιο μιας προπαγάνδας που απέδωσε όσο απέδωσε».
Η επικοινωνία μας με τον κόσμο δυναμώνει όλο και περισσότερο αυτή την περίοδο, αποτυπώνει το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια
«Είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένοι με την έννοια ότι σε μια περίοδο μετεκλογική, όπου το ενδιαφέρον των πολιτών, συνήθως, είναι περιορισμένο, εμείς, μέσα από εκατοντάδες εκδηλώσεις που έχουν ξεκινήσει από τις αρχές Σεπτεμβρίου επικοινωνούμε άμεσα με τον κόσμο και συζητάμε. Αυτή η μορφή των ανοιχτών λαϊκών συνελεύσεων, της αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, μάς δίνει τη δυνατότητα να απαντήσουμε σε ερωτήματα, να ακούσουμε απόψεις και να διαπιστώσουμε τελικά ότι ένα μεγάλο μέρος ανθρώπων που ήμασταν μαζί στο επίπεδο της κάλπης και μας ψήφισαν το ’12, το ’15, το ’19, σήμερα αποφασίζουν να συστρατευτούν μαζί μας, να αποκτήσουμε οργανικές σχέσεις για να κάνουμε πιο αποτελεσματική τη δουλειά μας, να έχουμε ένα πιο σύγχρονο κόμμα της Αριστεράς της εποχής μας. Είναι λοιπόν, θα έλεγε κάνεις, όχι ένα άνοιγμα το οποίο συντελείται τώρα, αλλά η αποτύπωση ενός ανοίγματος που οικοδομήθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια, ακριβώς μία συνάντηση στο έδαφος μιας σύγχρονης Αριστερής δύναμης».
Η διακήρυξη που εγκρίθηκε και από την ΚΕΑ είναι το πλαίσιο της συνάντησης όλων μας
«Το πλαίσιο πάνω στο οποίο συναντιόμαστε είναι το πλαίσιο της διακήρυξης που συζητήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα και τυπικά επικυρώθηκε και από τη διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής. Και εκεί νομίζω ότι τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους. Εάν κάποιος υποστήριζε κάτι άλλο σε προηγούμενο χρόνο, φαντάζομαι ότι από τη στιγμή που αναλαμβάνει την ευθύνη να ενταχθεί στο εγχείρημά μας και στην προσπάθειά μας σημαίνει ότι αποδέχεται και το πλαίσιο των αρχών και των πολιτικών μας διακηρύξεων. Άρα, το ερώτημα αυτή τη στιγμή αφορά τον καθένα ξεχωριστά και όχι τον ΣΥΡΙΖΑ, τους φίλους του και όλους εμάς οι οποίοι κάνουμε ένα ποιοτικό βήμα». […] «Δεν έχω ακούσει αυτή τη στιγμή κάποιον, από αυτούς που έχουν υπογράψει, να υποστηρίζει, για παράδειγμα, ότι ήταν λάθος η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία των Πρεσπών, πολύ δε περισσότερο τώρα που οι αντίπαλοί μας, οι οποίοι την θεωρούσαν προδοτική και επιζήμια όπως ξέρετε πολύ καλά, που δίχασαν τον κόσμο ιδιαίτερα στην Βόρεια Ελλάδα, σήμερα έχουν κάνει στροφή 180 μοιρών».
Συναντιόμαστε στο έδαφος της Αριστεράς, μιας πολιτικής γραμμής που επιβεβαιώθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια
«Μιλάμε για μία συνάντηση στο έδαφος μιας πολιτικής γραμμής που επιβεβαιώθηκε από το 2010 και οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ δύο φορές στην κυβέρνηση και στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης το ’19. Μιας στρατηγικής ρήξης τόσο με τον δικομματισμό του παρελθόντος, όσο και με εκείνα τα χαρακτηριστικά της πολιτικής που υπερασπίστηκε το ΠΑΣΟΚ παλαιότερα. Άρα είναι αηδίες αυτά τα οποία ακούγονται περί “πασοκοποίησης”. Ο κόσμος έφυγε από αυτό τον χώρο ακριβώς επειδή ήρθε σε ρήξη με αυτές τις απόψεις, προφανώς δεν θέλει να τις ξαναβρεί μπροστά του σε μία άλλη εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σκόπιμα όσα καλλιεργούνται διότι θέλουν να απαξιώσουν μια πολύ δημιουργική συνάντηση που γίνεται αυτή τη στιγμή».
Κυρίως έκφραση αγωνίας η άποψη που κατέθεσε η νεολαία του κόμματος στη συνεδρίαση της ΚΕΑ
«Περισσότερο ως μια αγωνία και έναν κίνδυνο, παρά ως μια εκτίμηση της ισχύουσας κατάστασης το εκλαμβάνω εγώ. Η οργάνωση της νεολαίας μας έχει τις δικές της διαδικασίες. Ήταν μια πολύ θετική συμβολή το κείμενό της και πρέπει η νεολαία να καταθέτει, από τη δική της οπτική, τις απόψεις της. Όλοι εμείς κινούμαστε σε μια λογική που επιβεβαιώνει τον αναντικατάστατο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ, της δικής μας Αριστεράς, η οποία κατόρθωσε να διευρύνει τα όριά της και να γίνει ένας πόλος αναφοράς όχι μόνο για ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, αλλά ευρύτερα, του προοδευτικού χώρου». […] «Μέχρι το Συνέδριο, που προσδιορίζεται για την άνοιξη του 2020, όλες αυτές οι ανοιχτές συζητήσεις θα συνεχιστούν. Θα γίνει πριν το προγραμματικό Συνέδριο του κόμματός μας, που θα έχει και έναν διεθνή χαρακτήρα. Εκεί θα κουβεντιάσουμε και για την εμπειρία των προηγούμενων χρόνων. Αυτοκριτικά κάποιες φορές, για λάθη, για παραλείψεις, ακριβώς διότι θεωρώ ότι όταν μιλάς στον κόσμο ειλικρινά τότε αποκτάς αξιοπιστία και του δείχνεις να καταλάβει ότι η εντολή που λάβαμε, πέραν όλων των άλλων, ήταν και μια εντολή να βελτιωθούμε όπου μπορούμε».
Πηγή: Left
