Οι μεγάλες διαδηλώσεις που διοργανώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα σε όλο τον κόσμο, με πρωτοπόρους τους μαθητές και τις μαθήτριες, αλλά και η ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος για την κλιματική αλλαγή δείχνουν ότι κάτι αλλάζει. Ιδιαίτερα οι νέες γενιές έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι αυτό που θα πρέπει να αλλάξει, και μάλιστα επειγόντως, δεν είναι μόνο το κλίμα, αλλά το σύστημα. Αυτό που απειλεί τη ζωή στον πλανήτη είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη.
Οι επιπτώσεις του νεοφιλελευθερισμού στο περιβάλλον είναι πιο ορατές από ποτέ. Δεν είναι μόνο ο Αμαζόνιος ή οι φετινές, πρωτοφανούς έκτασης πυρκαγιές στη Σιβηρία. Η κλιματική αλλαγή αποτυπώνεται και στην αυξανόμενη ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων, κάτι που ζήσαμε και ζούμε και στη χώρα μας, όπως και σε όλο τον κόσμο.
Γνωρίζουμε τις αιτίες: χρήση των ορυκτών καυσίμων, εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, αποψίλωση των δασών, αντιπεριβαλλοντική διαχείριση των απορριμμάτων, ανεξέλεγκτη ρύπανση των θαλασσών, αλλαγή των διατροφικών συνηθειών.
Γνωρίζουμε τους ενόχους: όσους θυσιάζουν την ίδια τη ζωή στον βωμό των επιχειρηματικών συμφερόντων πιστεύοντας ότι για τους ίδιους δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις. Κερδοσκοπούν ανεξέλεγκτα, παραπληροφορούν τους πολίτες, αρνούνται τις επιστημονικές μελέτες αποσκοπώντας στη μεγιστοποίηση των κερδών τους.
Παρά την παγκόσμια κατακραυγή, η διεθνής κοινότητα σε επίπεδο κυβερνήσεων δεν δρα αποφασιστικά για την προστασία πλανήτη. Είναι καιρός οι πολίτες όλου του κόσμου να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Η δημιουργία ενός δυναμικού, διεθνούς οικολογικού κινήματος είναι μια επείγουσα αναγκαιότητα.
Η ευρωπαϊκή Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να πρωτοστατήσουν σε αυτό το κίνημα. Η βιώσιμη ανάπτυξη, η ισότητα, η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, πολλοί από τους οποίους ξεριζώνονται από τον τόπο τους εξαιτίας των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, βρίσκονται στον πυρήνα της ιδεολογίας μας.
Άμεσα οφείλουμε να υπερασπιστούμε τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή. Να απαιτήσουμε την υιοθέτηση του στόχου για μη αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς μέχρι το τέλος του αιώνα. Να πιέσουμε για την υλοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών, όπως αντικατάσταση της χρήσης ορυκτών καυσίμων με ΑΠΕ, ορθολογική διαχείριση απορριμμάτων, ανάσχεση της αποψίλωσης των δασών.
Πάνω απ’ όλα, όμως, οφείλουμε να αγωνιστούμε για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, που να θέτει στο επίκεντρό του το περιβάλλον, τον άνθρωπο, τις ανάγκες της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών της Γης και όχι τα κέρδη.
Η Ράνια Σβίγκου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή: Η Αυγή
