– Καλημέρα κα Σβίγκου. Έκανα έτσι μία παράθεση όσο αναφορά τα θέματα αυτά στα οποία έχει προχωρήσει τη Ν.Δ. και νομίζω κεντρικός άξονας όλων αυτών είναι μία, θα λέγαμε, μια προσπάθεια για ταχύτατες διαδικασίες ξηλώματος κατακτήσεων, οι οποίες νομίζω ήταν και εμβληματικές για το προοδευτικό στίγμα που είχε η προηγούμενη κυβέρνηση. Θεωρείτε ότι ισχύει αυτό ή στην πραγματικότητα έχουμε κάποια έτσι απλώς επιβεβαίωση του προεκλογικού προφίλ της Ν.Δ.;Θα σας έλεγα, μετά από μία εβδομάδα κυβέρνησης της Ν.Δ. ότι ταιριάζει η παροιμία ότι όπως και «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» έτσι φαίνεται και η κακή μέρα, η κακή εβδομάδα. Γιατί μόνο αρνητικά είναι τα πρώτα δείγματα της κυβέρνησης της Ν.Δ., αλλά ταυτόχρονα είναι και αποκαλυπτικά για το ποια πολιτική θα ακολουθήσει την επόμενη περίοδο.Καταρχάς, υπάρχει μία πλήρης ασυνέπεια μεταξύ λόγων και έργων. Από τις προεκλογικές διακηρύξεις για το μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα, καταλήξαμε στα 51 μέλη της κυβέρνησης. Θυμόμαστε, επίσης, τις λαϊκιστικές επικρίσεις κατά της κας Θάνου, η οποία ήτανε άμισθη σύμβουλος έξι μήνες μετά τη συνταξιοδότησή της και τώρα είδαμε τον πρώην αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου λίγες μέρες μετά από τη συνταξιοδότησή του να γίνεται υφυπουργός Δικαιοσύνης. Ενώ ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης έλεγε ότι θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη ώστε τρεις μήνες να έχουν παρέλθει από τη συνταξιοδότηση ενός δικαστικού λειτουργού για να μπορέσει να αναλάβει μια τέτοια θέση.
Πέρα, όμως, από αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητική η υπερσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, είτε μιλούμε για την ΕΥΠ, για την ΕΡΤ, για το ΑΠΕ. Είναι μια κίνηση που δεν συναντιέται σε φιλελεύθερες δημοκρατίες, δεν συναντιέται σε ευρωπαϊκά κράτη. Δεν ξέρω αν συναντιέται στον Όρμπαν, αλλά σίγουρα σε άλλη κυβέρνηση δεν υπάρχει. Όπως, επίσης, δεν υπάρχει και τόσο μικρή συμμετοχή γυναικών, όπως συμβαίνει με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, κάτι το οποίο προσπάθησε και ο ίδιος να δικαιολογήσει με ανοησίες.
– Ναι, λέγοντας ότι υποτίθεται δεν είναι τόσο πρόθυμες οι γυναίκες να ασχοληθούν με την πολιτική.
Ναι, δεν είναι τυχαία άλλωστε και η υποβάθμιση της γενικής γραμματέας Ισότητας Φύλων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
– Μας λέγατε για παράδειγμα, ανάμεσα σε άλλα, ότι είχαμε και την απίστευτη αυτή δήλωση ότι οι γυναίκες δεν θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική από τον κ. Μητσοτάκη.
Άλλη μία κίνηση που δεν έχει μόνο συμβολικό αλλά έχει και ουσιαστικό χαρακτήρα είναι η υπαγωγή στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, τόσο του μεταναστευτικού όσο και του σωφρονισμού και των φυλακών, που είναι μία κίνηση συμβατή με μια ακροδεξιά και μόνο ατζέντα, που δεν έχει ως σκοπό να αντιμετωπίσει τα ζητήματα τα οποία υπάρχουν σε αυτά τα χαρτοφυλάκια. Και είναι, επίσης, μία κίνηση η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση επίσης με κάθε φιλελεύθερο πλαίσιο. Αναφορικά με το μεταναστευτικής πολιτικής, δεν συμβαίνει ούτε στην Ιταλία του Σαλβίνι, κάτι που μας προϊδεάζει ιδιαίτερα αρνητικά σχετικά με αυτά που είναι να υλοποιήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης την επόμενη περίοδο.
Εκτός, όμως, από όλα αυτά, και για να προχωρήσω και σε αυτά τα οποία λέγατε εσείς εισαγωγικά, βλέπουμε τον ΣΕΒ και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα μέσα στην κυβέρνηση, είδαμε τον μέχρι πρότινος Γενικό Διευθυντή του ΣΕΒ να αναλαμβάνει ρόλο τοποτηρητή του Υπουργικού Συμβουλίου και να ελέγχει όλους τους υπουργούς. Καταλαβαίνουμε όλοι πόσο σημαντική είναι αυτή η υπουργική θέση. Όπως, επίσης, βλέπουμε και τον πρώην σύμβουλο της Lamda, ο οποίος διαπραγματευόταν μέχρι πρότινος για το Ελληνικό από την πλευρά της εταιρείας, τώρα να διαπραγματεύεται για τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου. Καταλαβαίνουμε ότι κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο, ακόμα και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, το να τοποθετεί δηλαδή έναν πρώην σύμβουλο της Lamda τώρα στη θέση του υφυπουργού για να διαπραγματευτεί για το Ελληνικό. Βλέπουμε, δεν είναι απλώς ο ορισμός της διαπλοκής, είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι κατίσχυση των επιχειρηματικών συμφερόντων επί της πολιτικής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το δημόσιο συμφέρον και για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, ως προς το τεράστιο έργο του Ελληνικού.
Άρα, βλέπουμε μια κυβέρνηση αυταρχική, βλέπουμε μια κυβέρνηση επιχειρηματικών συμφερόντων, μία κυβέρνηση η οποία είναι αποφασισμένη να ξηλώσει κάθε λαϊκό δικαίωμα και να γυρίσει πίσω τη χώρα μας σε όλο όσα την είχαν βάλει στην κρίση εξ’ αρχής.
– Εδώ βέβαια τίθεται το εξής ερώτημα και θέλω να πάμε και λίγο και στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ η οποία συνεδρίασε. Πρώτα-πρώτα θέλω να μας πείτε το μήνυμα το οποίο βγαίνει από την Κ.Ε., διότι υπάρχουν κι άλλων ειδών συζητήσεις και μπαίνει κι ένας πολύ φιλόδοξος στόχος από την Κ.Ε. και από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ τέθηκε τις προηγούμενες ημέρες κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας να υπάρξει μια οργανωτική ανάπτυξη κι έπειτα να πάει και συνέδριο ο ΣΥΡΙΖΑ, να υπάρξει μια οργανωτική ανάπτυξη τέτοια ώστε στο τέλος του 2019 να έχουν φτάσει ο αριθμός των μελών του ΣΥΡΙΖΑ περίπου στο 10% των ψηφοφόρων, κάτι που μεταφράζεται περίπου σε 170 χιλιάδες. Είναι εφικτός αυτός ο στόχος και θα λέγαμε είναι και αναγκαίος;
Ακριβώς επειδή η Ν.Δ. είναι αποφασισμένη να ξηλώσει κάθε κοινωνική κατάκτηση, αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αφήσουμε να συμβεί. Και δεν μπορούμε να το αφήσουμε ούτε ως ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορούμε να το αφήσουμε ούτε ως ένα μέτωπο ευρύτερων προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων.
Πρέπει να σταθούμε εμπόδιο σε κάθε αντιλαϊκή μεταρρύθμιση, σε κάθε σχέδιο συρρίκνωσης των κοινωνικών κεκτημένων. Και για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει αποτελεσματικά στις νέες προκλήσεις, για να μπορέσει να είναι αποτελεσματικός στη νέα συνθήκη μιας δεξιάς επίθεσης στα κοινωνικά δικαιώματα θα πρέπει να ισχυροποιηθεί. Είναι ιστορική ανάγκη η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ιστορική ανάγκη να αντιστοιχηθεί η πολιτική του εμβέλεια και η οργανωτική του εμβέλεια με την εκλογική του δυναμική, να αντιστοιχηθεί δηλαδή με τους ψηφοφόρους του από τη νεολαία, με τους ψηφοφόρους στα λαϊκά στρώματα..
Άρα χρειαζόμαστε έναν ΣΥΡΙΖΑ πιο μαζικό, πιο γειωμένο στους κοινωνικούς χώρους, άρα και πιο αποτελεσματικό για τις μάχες που έρχονται. Και θα σας έλεγα ότι τα προηγούμενα χρόνια η επιρροή που είχε που βλέπαμε σε εκλογικές μάχες σε συνδικάτα, στα επιμελητήρια, σε επιστημονικούς φορείς, στην αυτοδιοίκηση στις φοιτητικές εκλογές, όλα αυτά ήταν καμπανάκια αρνητικά για τον ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα πρέπει να αναλύσουμε γιατί η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτούς τους χώρους δεν είναι όπως θα θέλαμε να είναι, αντίστοιχη δηλαδή με την εκλογική του δύναμη. ¨Όπως επίσης θα πρέπει να δούμε γιατί τα οργανωμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά πολύ λιγότερα απ’ αυτούς που τον ψηφίζουν.
Άρα, αφού τα συζητήσουμε όλα αυτά, το άνοιγμα πρέπει να γίνει -δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να το φοβηθούμε, είναι κάτι το οποίο πρέπει να το επιδιώξουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Και θα σας έλεγα επίσης ότι είναι ακριβώς αυτή η σχέση με την κοινωνία που διαμορφώνει ένα ριζοσπαστικό και αριστερό κόμμα το οποίο συναντιέται με τα κινήματα, το οποίο απαντά στις αγωνίες των λαϊκών ανθρώπων και το οποίο είναι χρήσιμο για την επόμενη μέρα που η χώρα μας χρειάζεται μια μαχητική αντιπολίτευση, μια αντιπολίτευση προγραμματική, αλλά και μια αντιπολίτευση η οποία θα δώσει αγώνες και θα καταφέρει να σταθεί εμπόδιο σε μια σειρά αντιλαϊκών επιδιώξεων που έχει η Ν.Δ.
– Ξέρετε, τίθεται από ορισμένους αρθρογράφους ένα δίλημμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει, λέει, θεσμική αντιπολίτευση, θα κάνει αντιπολίτευση μέσα στο Κοινοβούλιο ή θα το γυρίσει πάλι και θα βγαίνει στους δρόμους και θα κάνει αντιπολίτευση κινηματική κι αν, όπως μάλιστα ορισμένοι και ακραίως το βάζουν, θα σπάει πεζοδρόμια κ.λπ. Υπάρχει τέτοιο δίλημμα πρώτα-πρώτα;…
Δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα. Σίγουρα θα πρέπει να έχουμε μια αντιπολίτευση η οποία θα λάβει υπόψη της την εμπειρία της προηγούμενης τετραετίας και του κυβερνητικού έργου και σίγουρα θα πρέπει το πρόγραμμά μας να απαντά στις σημερινές αγωνίες των λαϊκών στρωμάτων, θα πρέπει να απαντά στις σύγχρονες προκλήσεις που αναδύονται στη χώρα μας και στην Ευρώπη, θα πρέπει ιδιαίτερα να διαβάσει και να αναλύσει τις συγκυρίες σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο και όλα όσα συμβαίνουν με την κλιματική αλλαγή και πώς αυτή επηρεάζει και θα επηρεάσει και την επόμενη περίοδο.
Αλλά ταυτόχρονα η αντιπολίτευση και η αριστερά δεν μπορεί να είναι μόνο στο Κοινοβούλιο. Θα είναι ταυτόχρονα και κινηματική κι ο στόχος είναι να συναντηθεί, όπως είπα και πριν, με το σύνολο των κοινωνικών δυνάμεων, με το σύνολο των κινημάτων που αγωνίζονται για μια κοινωνία ισότητας, για μια κοινωνία αλληλεγγύης, για μια κοινωνία οικολογίας, για μια κοινωνία αντιφασιστική. Οπότε όχι απλώς δεν είναι έννοιες αντιπαραθετικές, αλλά θα σας έλεγα ότι είναι αλληλένδετες έννοιες και είναι έννοιες οι οποίες θα καθορίσουν την επόμενη περίοδο και τη δική μας ταυτότητα ως μια ισχυρή δύναμη η οποία και σε συνθήκες αντιπολίτευσης θα εκφράσει τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις και θα αποτελέσει έναν ισχυρό αντίπαλο πόλο στο νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά που εκπροσωπεί η Ν.Δ.
– Ξέρετε όμως υπάρχει το εξής ερώτημα. Ναι αντιπαραθετικός στο νεοφιλελεύθερο πόλο, αλλά αντιπαραθετική ήταν και η παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία εκτός από την αριστερά. Έχει ξεκαθαριστεί αυτό; Δηλαδή μήπως θα υπάρξει και μια ιδεολογική μετατόπιση; Ορισμένοι καλούν μάλιστα να υπάρξει αυτή η ιδεολογική μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ…
Και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας απάντησε σ’ αυτό. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε ούτε τις αξίες μας, ούτε τις ιδέες μας, ούτε αυτά που πρεσβεύουμε. Εξάλλου είναι οι αριστερές ιδέες και οι αριστερές αξίες αυτές που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρωτοπορία τα προηγούμενα χρόνια αλλά και σήμερα. Είναι οι αριστερές αξίες και οι αριστερές ιδέες αυτές που υπηρέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν στην κυβέρνηση. Αυτό το οποίο πρέπει να γίνει είναι να αντιστοιχηθούμε με τις αγωνίες του κόσμου, να απαντήσουμε στις νέες προκλήσεις κι αυτό δεν σημαίνει αλλαγή ταυτότητας. Σημαίνει ισχυροποίηση της ταυτότητάς μας ως ένα αριστερό, σύγχρονο ριζοσπαστικό κόμμα.
