Η ΝΔ κερδοσκοπεί στην απερισκεψία Π. Πολάκη
Δύο κρίσιμες εξελίξεις την προηγούμενη εβδομάδα έπεισαν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης να επιταχύνει το βηματισμό της, λίγες μόνο εβδομάδες πριν τις κάλπες. Ατυχώς, οφείλουν, ταυτόχρονα, να αντιμετωπίσουν και το πρόβλημα που δημιούργησε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Π. Πολάκης με τη γνωστή παρέμβασή του, που ανέδειξε πολιτικά και αξιακά ζητήματα και, ως ήταν αναμενόμενο, έσπευσε ολόκληρο το μιντιακό σύστημα και η αντιπολίτευση να εκμεταλλευτεί. Στη Βουλή το θέμα αυτό θα πάρει, ως αναμένεται, το χαρακτήρα μιας γενικευμένης σύγκρουσης.
Μαζικές συγκεντρώσεις
Η πρώτη εξέλιξη, που προαναφέραμε, είναι οι πολύ καλές συγκεντρώσεις που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, με πολύ κόσμο, μέσα σε αγωνιστικό κλίμα. Μετά το Γαλάτσι, η συγκέντρωση στην Καλαμάτα, όπως και στην Πάτρα, έδειξαν ότι υπάρχει μια αυτόνομη κινητοποίηση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, που σπεύδουν να δηλώσουν την πολιτική τους παρουσία, θέλοντας να προφυλάξουν ένα υπολογίσιμο κυβερνητικό έργο, και την προοπτική του, -παρά τα παραμένοντα προβλήματα- μπροστά στον κίνδυνο να επανέλθει η δεξιά. Η συγκέντρωση κατά την παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου από τον Αλέξη Τσίπρα ήταν η επιβεβαίωση αυτής της εικόνας.
Οι συγκεντρώσεις, επομένως, σχεδιάζεται να συνεχιστούν το επόμενο διάστημα με ένταση. Δεν είναι μόνο οι μεγάλες συγκεντρώσεις με τον Αλέξη Τσίπρα ή άλλες στις πρωτεύουσες νομών ή συνοικίες της Αττικής με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτικής Συμμαχίας που είναι επιτυχημένες, αλλά και άλλες, π.χ., αυτοδιοικητικές.
Η εμπλοκή του κόσμου είναι το πιο αποφασιστικό όπλο εναντίον των δημοσκοπήσεων –οι οποίες επίσης όλο και περισσότερο δείχνουν ότι η διαφορά μειώνεται– και της αντιπολιτευτικής αρθρογραφίας, που εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν τον βέβαιο ηττημένο. Είναι αλήθεια ότι προσεκτικότερη ανάγνωση των ρεπορτάζ συναδέλφων ή άρθρων όπως, π.χ., την Μ. Πέμπτη του Γιάννη Πρετεντέρη στα «ΝΕΑ», δείχνουν ότι η εικόνα έχει φτάσει στο χώρο της αντιπολίτευσης και προκαλεί ανησυχία. Ωστόσο, ακόμη δεν έχει αντιδράσει η ΝΔ με δικές της συγκεντρώσεις, για να επαληθεύσει τη δημοσκοπική υπεροχή της.
Τα θηριώδη πλεονάσματα
Η δεύτερη εξέλιξη αφορά την οικονομία. Η ανακοίνωση από την Eurostat του πλεονάσματος για το 2018, που έφθασε το 4,4% του ΑΕΠ, λειτούργησε ως καταλύτης και δρομολόγησε οικονομικά μέτρα. Αυτό το 4,4%, μετά και από τη δαπάνη 1,9 δισ. το 2018 για μέρισμα και αναδρομικά, έδειξε ότι η ελληνική οικονομία έχει σταθερά αυξανόμενη δημοσιονομική απόδοση. Αυτό, δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να διαβουλευθεί με τους θεσμούς σε άλλη πλέον βάση. Ότι, δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να περιμένουμε στο τέλος του χρόνου για να δούμε τι υπερπλεόνασμα θα υπάρξει για να διατεθεί.
Απεναντίας, και για λόγους οικονομικούς, θα είναι καλύτερο να υπάρξουν πρόσθετα μέτρα ελάφρυνσης το 2019, για να ενισχυθεί και η οικονομία, η οποία εξάλλου αναπτύσσεται με ρυθμό που υπερβαίνει το 2%, δηλαδή πολύ πάνω από τον εικαζόμενο ευρωπαϊκό μέσο. Απ΄ αυτή την άποψη, αυτά τα μέτρα, εμβάθυνσης όσων εξαγγέλθηκαν στην ΔΕΘ, σχεδιάζεται να έχουν και αναπτυξιακή στόχευση –π.χ. η μείωση στο 13% του ΦΠΑ στην εστίαση– ταυτόχρονα με την κοινωνική.
Η ΝΔ εδώ θα έχει μεγάλη δυσκολία, πελαγώνοντας σε αντιφάσεις. Η γραμμή της καταστροφολογίας δεν πείθει εύκολα ούτε και τους πιο φανατικούς σχολιογράφους του αντιπολιτευόμενου Τύπου. Ασθενής ή και μη σοβαρή είναι και η γραμμή ότι η οικονομία πάει καλά, γιατί οι αγορές προβλέπουν νίκη της ΝΔ. Αυτό, λοιπόν, που ως φαίνεται θα παίξει, είναι ότι πρόκειται για παροχές που γίνονται προεκλογικά. Αλλά και αυτό έχει προβλήματα. Πρώτον, διότι η κυβέρνηση τονίζει πάντοτε ότι θα τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις με τους θεσμούς. Δεύτερον, διότι πρόκειται για μέτρα διαρκή που επιπλέον καλύπτουν απώλειες. Τρίτον, διότι αποκαλύπτει πιο έντονα τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη του Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος (το αναλύει πολύ καλά στην συνέντευξή του ο Αλ. Χαρίτσης στις σελίδα 6-7) εκλαμβάνει τα μέτρα σαν παροχές, που ο ίδιος δεν θα τα πρότεινε. Τέταρτον, παρ΄ όλα αυτά όταν θα έρθουν στη Βουλή, η ΝΔ θα υποχρεωθεί να τα ψηφίσει. Λίγο πιο ανοικονόμητο θα είναι να «επιστρατεύσουν» όπως και άλλοτε, τους θεσμούς ότι διαφωνούν κ.τ.λ.
Πάσα στον αντίπαλο
Η κυβέρνηση, με άλλα λόγια, παίζει στο δικό της γήπεδο, είναι καθαρό, με μια ΝΔ να αγγίζει το ταβάνι όχι μόνο στα ποσοστά της, αλλά και στα πολιτικά της επιχειρήματα. Ατυχώς η δική μας πλευρά, για μια ακόμη φορά, έδωσε πάσα στον αντίπαλο. Η ανάρτηση του Π. Πολάκη προκαλεί βλάβη και περίσπαση στο πιο κρίσιμο σημείο της μάχης. Είναι φανερό ότι ο σύντροφος εκτιμά, διότι ως τώρα δεν τον έχει εγκαλέσει ποτέ κανένα όργανο, ότι έχει αυτό το περιθώριο να παρεμβαίνει επί παντός του επιστητού, και πιο συχνά, με προβληματικό τρόπο.
Αυτή τη φορά οι αντιδράσεις, όμως, από το εσωτερικό του κόμματος ήταν έντονες και σε ορατή δυσαρμονία με την πλευρά των τοποθετήσεων Μαξίμου και αυτό δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Θα αναφέρουμε μόνο μερικές εδώ που αποδίδουν την οδύνη που υπήρξε. Ο Νίκος Φίλης σημείωσε ότι: «πιστεύω ότι ο κ. Πολάκης αδικεί τον εαυτό του με όσα είπε και αδικεί και το κυβερνητικό έργο του. Δεν εκπροσωπεί με όσα είπε, βεβαίως, το δημοκρατικό ήθος, το ήθος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν εκπροσωπεί, επίσης, αλλά αδικεί την προσπάθεια της κυβέρνησης να ενισχύσει τον αγώνα των οικογενειών τους και των ίδιων των ΑμεΑ».
Ο Ανδρέας Ξανθός –ο οποίος ως τώρα υπήρξε σιωπηλός– σημείωσε ότι «για να είμαστε ειλικρινείς, ήταν μια ατυχής δήλωση, αυτό είναι προφανές. Και κυρίως ήταν μια αχρείαστη δήλωση. Έδωσε τη δυνατότητα στη ΝΔ, σε μια περίοδο που φαινόταν στριμωγμένη επικοινωνιακά για κρίσιμα θέματα της κοινωνικής της ατζέντας, να αντεπιτεθεί, να δημιουργήσει έναν επικοινωνιακό θόρυβο και να αλλάξει λίγο το πολιτικό κλίμα».
Την πιο ολοκληρωμένη τοποθέτηση έκανε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Η παρέμβαση του κ. Πολάκη θεωρώ ότι είναι φυσικό επακόλουθο ενός δημοσίου λόγου χωρίς κόκκινες γραμμές, θιασώτες του οποίου υπάρχουν σε όλο το πολιτικό φάσμα. Και εγώ αρκετές φορές έχω παραφερθεί στη Βουλή, ακόμα και σε άτομα της αντιπολίτευσης που σέβομαι -δεν τους ονομάζω για να μην τους εκθέσω! Αυτή είναι η λογική της πολιτικής αντιπαράθεσης. Αλλά πρέπει να υπάρχουν όρια. Η δήλωση του κ. Kυμπουρόπουλου και εμένα μου φάνηκε υπερβολικά νεοφιλελεύθερη. Οι άνθρωποι με αναπηρία χρειάζονται στήριξη για να είναι σε θέση να έχουν τις ίδιες δυνατότητες που έχουν οι άλλοι πολίτες. Με αυτή την έννοια, η στήριξη δεν αποτελεί ούτε δώρα ούτε εύνοια. Και είμαι περήφανος που η δική μας κυβέρνηση πράττει με βάση αυτή την αρχή. Από εκεί και πέρα οι αριστεροί και αριστερές σέβονται και στηρίζουν τους ανθρώπους με αναπηρία, όπως και άλλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, είτε είναι δεξιοί, είτε κεντρώοι, είτε αριστεροί».
Παύλος Κλαυδιανός
Πηγή: Η Εποχή
